Yeni bir hayata kanat açmak için cesaretli olun

Şimdi ya o da giderse, diye korkular içinde yaşıyormuş, bu genç okurum...

Haberin Devamı

Sevgiliyi bir anda, tam evlenme hazırlıkları içindeyken aniden kaybedivermek, onu ölümün kollarına bırakmak... Elbette kolay kabullenilecek gibi bir şey değil. Hem de çok severken, çok sevilirken, beklenmedik bir şekilde.
Şimdi yeni bir sevgi kollarını açmış onu bekliyor ama o hem çok cesaretsiz. hem de korkular içinde... “Ya onu da kaybediverirsem” diye... Ama hayat hep de aynı oyunu oymaz ya, o kişiye... O kadar da acımasız değildir ya, kahpe felek... Hayatımız hep mücadele ve umutlarla geçmiyor mu? Yeniden başlamak, yeni bir hayata kanat açmak için biraz cesaret gerek.
İşte yeni yıl, yeni bir başlangıç olmalı, herkes için...

Düğünümüze iki hafta kala nişanlım vefat etti

Sevgili Güzin Abla, 17 yaşındayken babamı kanserden kaybettim, bu benim için ilk yıkım oldu. Daha sonra kendimi toparlayıp üniversite sınavına girdim, okudum ve 2011’in yazında üniversiteden mezun oldum.
2009’da üniversitede bir çocukla çıkmaya başladık. Benim arkadaşım, sevgilim, eşim, ağabeyim ve babam oldu her zaman. Haliyle ilişkimizin gündemine evlilik konusu da girdi zamanla ve nişanlandık.
Evlilik hazırlıkları en güzel şekilde sürerken, hatta hemen hemen her şey tam hazırken, kısacası evlenmemize iki hafta kala nişanlım ani bir rahatsızlık nedeniyle vefat etti. Bu beklenmedik, akıl almaz olay bir anda tüm dünyamı yıktı.
Neden böyle oldu ve neden ben diye sorguladım durdum. Birdenbire geleceğim sanki elimden alınmış gibi kanatlarım kırıldı.
O gideli 1 yıl oldu ablacığım.Şimdi ise hayatıma girmek isteyen biri var; ruh ikizim sanki. O sevgisinden asla şüphe etmediğim biri. Ama korkuyorum ablacığım, tekrar başlamak nasıl olur, ya ona da bir şey olursa? Bu sefer gerçekten dayanamam.
Nişanlım gidince çok dağıldım ama artık hayatım devam etsin istiyorum. Bir ömür boyu aynı kişiyle yaşlanmak istiyorum. Endişeyle kıvranmak, hep sevgilinin beklenmedik bir anda ölüp gitmesinden korkmak istemiyorum. Ama başaramıyorum.
Neden onu unutamıyorum, neden tekrar mutlu olamıyorum? Bana hep, “Sen insanların hayatını güzelleştirmek için dünyaya gelmiş bir peri kızısın” derdi. Amacım yok olma tehlikesi geçiren sevgiyi insanlara aşılamak. Ama bunu kendim kaybetmeden yapmalıyım...
? Rumuz: Korkuyorum

Yazarın Tüm Yazıları