Paylaş
Güzin Abla, 1 yıldır ilişki yaşadığım bir sevgilim var. Ama ona nasıl yaklaşmam gerektiğini bilmiyorum...
Ben üniversite mezunu genç bir kadınım. Maalesef kendi mesleğimi yapamıyorum. Sevgilim ise lise terk ama kendi işini yapmaya çalışıyor.
Ben ondan önce iki kişiyle sevgili oldum. İlkinde daha küçüktüm. İlişkimiz uzun sürdü, sonra bitti.
Diğeri ise “Her şey güzel olacak” deyip duruyordu. Onunla bir şeyler yaşadım. Hep “mutluyuz, evleneceğiz” vaadiyle vakit geçirdiler benimle. Sonunda ihanetle terk edildim.
Bu yeni sevgilime yaşadıklarımı açıkça anlattım. Yalan yanlış bilgilerle girmedim hayatına. Aileler işin içine girmeden beni iyice tanımasını istedim. Sadece tek bir olayı söylemedim. Önceki sevgilimle yaşadığım gerçeği anlatmadım.
Çünkü çok zor dönemler geçirdim.
Ama gizlediğim bu olayı ilişkimizin 10’uncu ayında öğrendi. Sora sora bana itiraf ettirdi. Sonra da beni terk etti. Ayrıldıktan 2 ay sonra geri geldi. “Ben her şeye rağmen geldim” dedi. Benden de bir şeyler bekliyormuş. Bana “Mücadele et” diyor. Ama ben zaten her dediğini yapmaya çalışıyorum.
Ona sevgimi, samimiyetimi sürekli gösteriyorum. Ama o her seferinde “Ben her şeyi kabul ettim sana geldim, sen bir şey yapmıyorsun. Sana güvenmiyorum” diyor...
Bu arada o zararlı madde bağımlısı. Normal halinde iyi ama diğer türlü beni anlamayan, duygusallaşıp ağlayan, bir anda sırtını dönüp giden, “Bitti” diyen biri.
Ne yapmam lazım abla?
Ayrıca henüz ailesine benden bahsetmedi. Benden emin olup öyle söyleyecekmiş.
◊ Rumuz: Bana güvenmiyor
Sevgili kızım, en başta söylenecek sözü en sona saklamışsın. Eminim tepki göstereceğimi tahmin etmişsindir.
Bütün bu anlattıklarının, onun madde bağımlısı biri olduğu gerçeği karşısında pek de önemi kalmıyor.
Bilmem ailen bu durumu biliyor mu... Sanırım bilmiyordur.
Bilseler herhalde senin bu gençle beraber olmana karşı çıkarlardı.
Gelelim, daha önce beraber olduğun kişilerle yaşadıklarına. Pek çok genç kız gibi seni de bir şekilde “Evleneceğiz, mutlu olacağız” vaatleriyle kandırmışlar.
Ben senin gibi aklı başında, üniversite mezunu, çalışan genç kızların nasıl bu kadar safça kandırıldığını anlamakta zorlanıyorum.
Ya “Ben sevdim, ne olursa olsun onunla bu beraberliği yaşayacağım ve sonuçlarına katlanacağım” diyeceksin. Ya da kendini böyle kandırılıp erkeklerin kollarına bırakmayacaksın.
Diyelim ki sevdin ve bir şeyler yaşadın, bunu söylediğin zaman yeni sevgilin olgunlukla karşılamıyorsa, bırak çeksin gitsin. Aksi takdirde bunu hep başına kakacaktır.
“Onun her dediğini yapıyorum, sevgimi tüm samimiyetimle gösteriyorum ama o bana güvenmiyor” diyorsun. Ne yapman gerekiyormuş ki ona güven vermek için?
Hem neden onun her dediğini yapacakmışsın ki?
Bunu yaşamak zorunda mısın? Niye bu haksızlığa katlanıyorsun?
Üstelik kendi madde bağımlısıyken, bu kadar ciddi bir sorunu varken?
Belki senin de uyuşturucu kullanmanı istiyordur!
Bitir hemen sana zarar veren bu ilişkiyi.
Sen ona sırtını dön ve git.
Sana güvenmeyen, kendi koskoca kabahatini görmeyip sana yüklenen bu adamdan hemen vazgeç.
Paylaş