Varlıklı bir genç kızım ama sevdiğimin hiçbir şeyi yok

Ben oldukça varlıklı bir ailesi olan, üniversite mezunu, 29 yaşında, oldukça da güzel, çalışan bir genç kızım. Kendime ait bir arabam da var. Bundan birkaç ay önce, bir tanıdık aracılığıyla, evlenip ayrılmış ama çocuksuz, 37 yaşında, lise mezunu, 900 YTL maaşla çalışan, evi, arabası olmayan bir beyle tanıştım. Kişilik ve karakter yapısı olarak bir erkekte aradığım özellikleri bulduğumu düşünerek, onunla evlenmeye karar verdim.

Bu evlilikte, ailemin bana sunduğu bazı imkanları, (örneğin sık sık yurtiçi ve yurtdışı geziler gibi), terk ederek sadece onun ve benim (900 artı 1.200 YTL) maaşlarımızla geçinmeye çalışacağımızın da farkındayım. Ailem bu evliliğe karşı... İlerde pişmanlık duyacağımı, onların yanındaki yaşantımı arayacağımı söylüyorlar. Ben de, aslında bu bakımdan kendimden pek emin değilim. Bu fedakarlığı yaparsam, gerçekten evliliğimin yürüyebileceğine, siz deneyimli ve aydın bir kişi olarak inanıyor musunuz? Bu konudaki düşüncelerinizi ve yol gösterici fikirlerinizi bekliyorum.

RUMUZ: LALELER

Canım kızım, ikinizin durumu, aslında oldukça düşündürücü. Normalde, maaşlarınız ve senin sahip olduğun bazı olanaklarla bir evliliği yürütmek gerçekten mümkün... Asgari ücretin 500 küsur dolaylarında olduğu bir ülkede, sizinki rahat bir yaşam bile sayılabilir. Ancak ailen, sana sundukları lüks yaşama alışmış olmandan dolayı endişe duyabilir. Belki bu arada, bu genç adamın evlenip ayrılmış olmasından duydukları kuşku da buna ekleniyordur. Ancak, onunla geçinip geçinemeyeceğine karar verecek olan sensin. Olgun bir yaştasın; yaşadığın olanaklarla, tahsilin ve çalışan bir genç kız olman, belirli bir hayat düzeyine sahip bulunman nedeniyle sanırım kendi kendine karar verebilecek durumdasın. Önündeki evliliğin artılarını ve eksilerini kendin görüp, ona göre kendini tartmalısın. Kızım, para elbette ki her şey değil. Kafana, huyuna, karakterine uygun bir insan buldunsa, sana karşı saygılı ve sevgi doluysa, bu evliliğin yürür elbette. Ama tabii sen alışkanlıklarına bağlı olarak, birtakım beklentiler içinde olursan, ikinizin olanaklarını aşan bir hayat hayal edersen, şımarıklık edip, eşini bu nedenle kırarsan, dır dırlarınla adamın başının etini yersen, evliliğin yıkılır. Ama, bugüne kadar yaşadıklarının bir ayrıcalık ve senin için bir şans olduğunu düşünüp, olgun davranırsan, hiçbir sorun çıkmaz. Belirli alışkanlıkların olsa da, hayatın insana neler getireceğini hiç kimse bilemez kızım.

Nice milyarlarla oynamış iş adamı, bir gecede her şeylerini kaybetmişler, eşleri de onlara destek vermiş, yeni hayat koşullarına da ayak uydurmayı bilmişlerdir. Her şey biraz da sevginize bağlı.. Aranızda gerçek bir sevgi varsa, her şey insana güllük gülistanlık gelir. Yine de karar vermeden önce iyi düşünmelisin. Eğer maddi olanakları kısıtlı bir yaşam seni yormayacaksa, o zaman onunla evlenebilirsin. Ama ailen de daha fazla anlayış gösterip, size destek vermeli.

Hiç beklenmedik bir şekilde ikinci bebeğime hamileyim

Güzin Ablacığım, ne olur yardım et; 32 yaşımdayım, 7 aylık bir kızım var ve ben yine hamileyim. Üstelik çalışıyorum, iş yerimde bu durumu kimselere söyleyemedim. Zaten birinci bebeğimde herkesin çok yardımı olmuştu, izin konusunda da bana çok anlayış gösterdiler. Yerime geçici birini aldılar ben dönünce tekrar kaldığım yerimden başlamıştım, şimdi patronuma ve iş arkadaşlarıma bunu nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum. Biz aslında, kızım yalnız kalmasın diye ikinci bir çocuğu düşünüyorduk. "İkisi birlikte büyür" diyorduk, ama bu biraz erken oldu, aklım karıştı, doğurmaktan başka aklıma hiçbir şey getiremiyorum. Eşim de iki çocuğumuz olsun istiyor, ben kariyer yaparım diye ikinci bebeği sonraya bırakmıştım. Şimdi de çok arka arkaya olacak; ne dersiniz, utanıyorum aslında cahil insanlar gibi peş peşe hamile kalmaktan. Ne olur olumlu bir şey söyleyin, içim rahatlasın.

RUMUZ: İKİZ GİBİ

Kızım senin de dediğin gibi artık yapacak bir şey yok. Belki biraz erken yola çıkmış bu bebek ama çıkıvermiş işte... Eşin istiyor, sen ikinci çocuk olmalı diye düşünüyorsun, üstelik anladığım kadarıyla ikiniz de çocuk seviyorsunuz, o halde yüreğin başka bir şeyi kaldıracak mı? Tamam iş yerindekileri biraz şaşırtacaksın, belki biraz burulacaklar ama sonunda bebek geliyor işte. Umarım, büyüklerimizin dediği gibi, kısmetiyle geliyordur. Ama artık üçüncüye engel koymalısınız.

Kızlarla ilişki kursam da mastürbasyon yapmadan duramıyorum

Sevgili ablacığım, 20 yaşında bir gencim. İstanbul’da okuyorum. Benim sorunum, mastürbasyon yapmak. Yani pek çok genç gibi.... Aslında çevremde birçok kız arkadaş da var. Onlarla ilişki kurduğum da oluyor ama yine de bu yeterli olmuyor. Yine de kendi kendimi tatminden vazgeçemiyorum. Ablacığım, bunun normal olup olmadığını öğrenmek istiyorum. Acaba kızlarla olmak bana yetmiyorsa, bu evliliğimde de böyle sürer mi? Gençlerin her türlü sorunuyla yakından ilgilendiğinizi biliyor size çok güveniyorum. Bunları size açık açık yazdığım için umarım beni kınamazsınız...
RUMUZ: ÇAPKIN

Gençlerden gelen mektupların büyük bir bölümünde, kız ya da erkeklerin mastürbasyon yaptıkları için duydukları büyük utanç ve endişe dikkat çekiyor. Ailelerin gençleri cinsel konularda yanlış bilgilendirmeleri sonucu, ilk seksüel dürtüleriyle kendilerine dokunmuş olmaktan büyük bir korkuya kapılıyorlar. Bu nedenle dünyanın en ünlü seksologlarının belirttikleri gibi mastürbasyonun zararlı ya da utanılacak bir şey olmadığını bir kez daha hatırlatmak isterim. Tabii aşırıya kaçmamak şartıyla. Mastürbasyon gençlerin ilk cinsel deneyimleri, ilk cinsel heyecanı tattıkları bir maceradır. Bütün dünyada, ilkel kabilelerden, en modern toplumlara kadar, ilk gençlik çağlarında insanların kendi kendilerini dokunarak tatmin ettiklerini söylemek mümkün. Daha sonra gerçek anlamda sevdiğinle uzun süreli ve düzenli bir beraberliğe başladığında, ya da evlendiğinde her genç gibi sen de mastürbasyondan kendiliğinden vazgeçeceksin. Her ne kadar kendine zaman zaman sevgililer bulsan da, düzenli bir cinsel yaşamın olmadığı için, şimdi böyle bir ihtiyaç duyabilirsin. Endişe etmen gereken bir şey yok.