Tedavi için gittiğim psikoloğu takıntı yaptım

Merhaba Güzin Abla, ben 16 yaşındayım. Ailemdeki şiddetli kavgalar yüzünden bir psikoloğa gittim. Kendisi benim hayal dünyamda çok sevdiğim bir kişiye benziyordu. O gün ona bağlandım ve seans boyunca yavaş yavaş bu ilgim arttı.

Her güzel şeyin sonu olur ya, seans da bitti ve ben seans bittikten sonra kendisini takıntı yaptım. Daha sonra ona ulaşmaya çalıştım ama beni umursamadı. İçimde yaşadım bu takıntım gün be gün arttı. Ona hiç olmadığım kadar bağlanmıştım...

Şimdi gün boyu ağlıyorum, acaba ben görünmez miyim, diyorum.

Kimse beni önemsemiyor, kendime zarar veriyorum.

Ailem de psikolog maceram bittiği için eskisi gibi bana şiddet göstermeye başladı, evden dışarı çıkmam yasak. Hem fiziki acı çektiğim için hem de onun gibi değerli birini kaybettiğim için ağlıyorum.

Aslında geriye baktığımda hayatımda bu kadar kötü olmamıştım, psikoloğun bana pek fazla yardımı da dokunmadığını hissediyorum. Şu an daha kötü durumdayım ve tekrar görüşmeye çalıştım ama umurunda bile değilim.

Onu unutmak için internetten bazı erkeklerle tatsız konuşmalar yaptım, hâlâ da görüşüyorum.

Şu an hiçbir şekilde kendimi tanıyamıyorum, hatta kendimden nefret ediyorum. Ne yapmam gerekiyor, bilmiyorum. Bana biraz tavsiye verir misiniz ihtiyacım var, lütfen... ◊ Rumuz: Takıntı

YANIT

Çok sevgili kızım, içinde bulunduğun psikolojik durum nedeniyle, kendi tanımınla ailenin yaşadığı ve sana yaşattığı gerginlik nedeniyle, bir psikoloğa gitme ihtiyacı duymuşsun.

Çok da iyi yapmışsın. Ancak bu seansın neden kısa sürdüğünü, neden seanslara devam etmediğini açıklamamışsın.

Yardımına başvurduğun psikolog hanıma karşı duyduğun, takıntı şeklinde yorumladığın aşırı ilgi nedeniyle mi bu seanslara son verildi?

Yoksa zaten psikologla tek bir görüşme ile mi sınırlıydı, bilemiyorum. Ama sonuçta bana göre tedavin yarım kalmış. Bu yüzden “aslında pek de bir yardımı olmadı” diyorsun.

Elbette fayda görmemişsin çünkü tedavinin tamamlanması için birkaç seans daha kendisiyle görüşmeye gidebilmeliydin. Ne olduysa, bu psikolog hanım seni tekrar görmek istememiş.

Belki ona karşı aşırı bir ilgi duyduğunu fark etmiş...

Eğer bu uzmanla devam edemediysen, bir başkasına başvurman ve onun yardımını alman mümkün.

Senin bu psikolojik durumunu anlayabiliyorum. Ailesinden beklediği ilgiyi, sevgiyi göremeyen, aksine aşırı baskı gören gençlerin böyle ciddi bunalımlara girmesi ardından da başvurduğu uzmana karşı böyle bir yakınlık hissetmesi çok sık görülebilen bir durumdur.

Ancak internette tanımadığın birileriyle saçma görüşmeler yapmanı onaylamıyorum.

Bırak senin gibi çocuk yaştaki bir kızı, koskoca insanlar bile, zaman zaman psikologlarına, psikiyatrlarına duygusal anlamda bağlanabilir.

Ancak yanlış olan, o uzmanı takıntı haline getirmen, hatta bu baskıyı belki de yine istemeden taciz haline getirmen...

Dediğim gibi tedavini mutlaka bir başka uzmanla devam etmeni öneririm.