Paylaş
Koronavirüsünün ilk çıktığı zamanlardı. Biraz zaman geçirip eğlenmek için girmiştim.
Derslerden çok bunaldığım bir zamandı. Sitede bir profil dikkatimi çekti. İyi bir üniversitede mühendislik okuduğu yazıyordu. Ben de merak edip yazdım. Amacım kimliğimi ortaya çıkarmak ya da flört etmek değildi. Anonim bir şekilde konuşmaktı.
Bana kendini eğitimi oldukça yüksek, dürüst, samimi biri olarak tanıttı. Normalde kimseyle internetten tanışıp kendimi ortaya çıkarmazdım ama bir şekilde oyuna geldim.
Bana sürekli dürüstlükle ilgili laflar ediyordu. “Çok dürüstüm, yalanı sevmem” deyince ben de çabuk kandım.
Ağzı iyi laf yapıyordu. Beni uydurduğu acıklı hayat hikayesiyle vurdu.
Kimsesiz olduğunu söyledi. Okulu çok zor şartlarda kazandığını anlattı. Ben de kandım. Sonra telefon numaralarımızı verdik birbirimize.
15 gün boyunca sabah akşam onunla konuşuyordum. Ben de ona kendi hikayemi anlattım. Sürekli fotoğraflarımı atıyordum ona. Hakkımda çok şey biliyordu.
Evlilikten bahsediyordu. “Durumum iyi seni okuturum. Bana kaçar mısın?” dedi.
Ben de “Ailem olmadan yapamam” dedim.
Beynime girmeye çalıştı, beni ailemden soğutmaya uğraşıyordu. Ondan etkileniyordum. Evlilik fikri artık mantıklı gelmeye başlamıştı, sanki ailem önümüzdeki bir engelmiş gibi beni etkiliyordu.
Okuduğum şehirde onunla gizlice evlenmeyi bile planlamıştık.
“Ailenle konuşurum” diyerek bana güven kazandırmaya çalıştı. Resmen hipnoz olmuş gibiydim. Kafamda hayali bir karakter yaratmıştım. Daha sonra sürekli cinsellikle ilgili konuşmaya başladı. Hatta benden açık fotoğraf bile istemişti ama atmadım.
Tüm kötü yanlarını görmezden geliyordum. Ona hediyeler gönderdim. Mektuplar yazdım. Tanımadığım bir insana birkaç haftada bağlanmıştım.
Sonra annemin ve babamın haberi oldu. Annem ve babam avukat olduğu için durumu kısa sürede anladılar.
Bu tarz insanlar sosyal medyada kızları kandırıp evden kaçırtıp kötü olaylarda kullanıyorlarmış. Bu tipler belalı işlerle uğraşırlarmış.
Annem ve babam, o kişiyi araştırdı ve bana söyledikleriyle alakasız bir insan çıktı. Kıl payı kurtulmuşum.
Kendimi affedemiyorum, şimdi. Benim gibi bir insana bu hiç yakışmadı. Geldiğim aileye, kültüre yakışmadı.
Annem hâlâ kızıyor, haksız da sayılmaz. Öyle bir sitede hiç işim olmamalıydı. Annem ve babam öğrendikten sonra bir daha beni rahatsız etmedi.
Okuduğum okulu ve ailemden uzakta okuduğumu biliyor. Yine de beni rahatsız etmesinden çok korkuyorum.
Kendimi dibe vurmuş gibi hissediyorum.
◊ Rumuz: Tuzak
YANIT
Sen çok yaşa emi kızım… Yıllardır söylemeye çalıştığım, ikaz ettiğim, sakıncalarını anlattığım internet ilişkileri konusunda, olayı birebir yaşamış genç bir insan olarak eminim senin bu mektubun, yazdıklarımdan daha fazla etkili olacaktır.
Gördüğünüz gibi saf, temiz genç kızların ya merhamet duygularına hitap ederek, sevgi, aşk, evlilik sözleriyle kandırarak, tuzağa düşürmeye çalışan pek çok erkek var internet sitelerinde.
Bunların bir kısmı ya o genç kızın maddi imkânlarından yararlanmaya çalışıyor ya da buradaki gibi o kızı kaçmaya ikna ederek, onu bir bilinmeze, bir kadın ticareti olayına, sürüklemek için çabalıyor.
Şimdi önemli olan kendini bu tuzaktan kurtarmış olman.
Ailenin de çabalarıyla bu adamın kirli planlarını ortaya çıkarmış olabilmen.
Bu yüzden başına hiçbir şey gelmeden kurtulduğun için kendini kutlamalısın.
Dibe vurmak ne demek, tam tersi, aklını kullanarak durumu açığa çıkarabilmişsin.
Tebrik ederim, güzel kızım.
Bana yazarak, pek çok genç kıza da çok yararlı bir uyarda bulunmuşsun.
Paylaş