Paylaş
Sevgili ablacığım, ben 17 yaşında bir genç kızım. Okulda pek çok arkadaşım var. Ailem de oldukça kalabalıktır. Ama ben nedense son zamanlarda hiç kimseye tahammül edemez oldum. Küçük yaştan beri baba dayağı ile büyüdüm. Bilmem bu mu beni etkiledi yoksa bir buçuk yıl boyunca arkadaşlık ettiğim gencin evlenmesi mi?
Bu genç, bana hiçbir şey söylemeden, haber bile vermeden birden evleniverdi. Şu anda belki de bir bunalım geçiriyorum. Kimseyle konuşmak istemiyor, kimseyle görüşmüyorum. Hayattan hiç zevk almıyorum. Arkadaşlarımla dertleşmekten bile kaçıyorum. Onları rahatlıkla kırabiliyorum.
Güzin Abla, lütfen bana akıl ver. Kendimi çok kötü hissediyorum, bir ara intiharı bile düşündüm.
Rumuz: Şaşkın
Canım kızım, tabii ki baba dayağıyla büyümek seni inanılmaz kötü etkilemiştir. Umarım artık bu dayak faslı bitmiştir. Yine de bir genç kız için, dünyada her şeyden çok güven duyması gereken kişiden, yani babasından sürekli dayak yemek, onun bütün dünyaya karşı güveninin sarsılmasına yol açabilecek bir ruhsal travmadır.
Bir de üstelik bir buçuk yıl boyunca sana yakın olan bir gencin böyle haber vermeden, ani evliliği seni bir o kadar sarsmış olmalı. Bu da yine dünyaya, insanlara hayata karşı güvenini sarsıcı bir olaydır. Ancak güçlü olmalısın kızım, hayatta önce kendine güvenmelisin.
Hayatla, insanlarla yaşam boyu mücadele edebilmek için bu güce ihtiyacın var. Hiçbir zaman ölümü düşünmemelisin. Henüz hayatının başındasın, inişli çıkışlı bir yaşam bekliyor seni... Her ayağın tökezlediğinde, her zorlukta, her ihanette ölümü düşünse insan, bu dünyada kimseler kalmazdı...
Baban, kendini güçsüz hissettikçe, örneğin parasız kaldığında, sayılmadığını, sevilmediğini, başarısız olduğunu gördükçe kaba kuvvete başvurup kendini ispata kalkışmıştır.
O erkek arkadaşın ise, zayıf ve karaktersiz biriymiş.
Belli ki, karşına geçip, “Ben bir başkasıyla evleniyorum” diyebilecek yürekliliği gösterecek biri değilmiş. Onu unut gitsin...
Belki de aile baskısıyla biriyle evlendi eğer öyleyse mutlaka mutsuz olacaktır... Ama böylesine zayıf biriyle evlenseydin, sen de mutlu olamazdın.
Gerçek dostlarını kırmaktan kaçın. Eğer gerekiyorsa bir psikoloğun yardımını iste ama inan ki, en çok sen kendi kendine telkinle bu sorundan sıyrılacaksın... Gençliğin senin en büyük ilacındır, unutma.
Sevgilim evlilikten korkuyor
Sevgili Güzin Abla, ben 22 yaşında bir genç kızım. Dört yıldır birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var. Onu çok seviyorum. Eminim o da beni seviyor. Ama ne zaman evlilikten söz açılsa, hemen konuyu değiştiriyor. Bu durum beni oldukça rahatsız ediyor.
Rumuz: Nasıl ikna etmeli
Sevgili kızım, bazı erkekler evlenmekten korkarlar. Bir erkek için evlilik, tüm özgürlüğünün kısıtlanması anlamına gelebilir. Ayrıca evlilik sorumluluk demektir...
Eğer onunla bu dört yıldır uyumlu bir beraberlik sürdürüyorsanız, elbette ki evliliği düşünebilirsiniz. Ancak evlilikten korkan bu genç adama hiç durmadan evlilik sözü edersen, onu kaçırırsın. Bırak o karar versin...
Ayrıca ona özgür kalabileceğini hissettirecek gibi davran. Arada bir de ortadan kaybol, seni göremesin. Bakarsın, sonuçta sensiz olamayacağını anlar, korkusunu yener...
Paylaş