Özel fotoğraflarımızı başkasına gönderdim

24 yaşında bir gencim. Birini çok seviyordum. Gençlik hatasıyla bir düğünde alkol alıp başka bir kızla birlikte oldum. Sonrasında pişmanlık yaşadım ve o kişiyle bir daha da konuşmadım.
Aradan zaman geçti. Büyük bir hastalık geçirdim. Ameliyat oldum. Sevdiğim kadın başka şehirden yanıma geldi. Birlikte çok güzel vakit geçirirken telefonumdaki mesajları yakaladı. Tartıştık ve sonunda beni affetti, birkaç gün sonra da şehrine döndü.
Ondan sonra hep onun istediği gibi biri oldum. Sabah işe akşam eve gidiyor, başka hiçbir şey yapmıyordum. Güvenini kazanmak için her anımı fotoğraflıyor ya da video çekip kendisine atıyordum.
Onu hediyelere boğuyordum ama bir gün bana çok uzun bir mesaj attı. Özet olarak “Seni çok seviyorum ama bana bu yaptığını sindiremiyorum” diyerek çekti gitti.
Durduramadım. Gece gündüz onu düşünüyordum. Ayrılmadan bir süre önce yeni bir işe başladı.
Orada tanıştığı biri vardı. Devamlı ondan bahsediyordu. “Uzak dur o kişiden” diyordum ama her seferinde “Bu seni ilgilendirmez” cevabını veriyordu.
En sonunda bana bir fotoğraf geldi. Sosyal medyada yaptıkları konuşmaların fotoğrafı... Deliye döndüm ve o anki öfkeyle o kişiye bizim birlikte çekilen özel bir fotoğrafımızı gönderdim.
Sosyal medyada paylaşıldı. Sonradan pişman oldum çünkü o benim mahremimdi.
Yapmamam gereken bir şeyi yaptım. Ama gözüm hiçbir şey görmedi. “Ben yandım o da yansın” düşüncesiyle yaptım. Sonradan fotoğrafı o kişiden sildirdik ama kız işinden oldu. Şimdi tüm sosyal medya hesaplarını kapatmış, beni her yerden engellemiş. Çok zor durumdayım, çok da korkuyorum kendine bir şey yapar diye yüreğim ağzıma geliyor.
Arada tanıdık birisi vardı, onun haberi oldu bu meseleden. Beni aradı, bir daha o kızla konuşmamamı eğer böyle bir şeye yeltenirsem bu yaptığımı herkese yayacağını ve beni rezil edeceğini söyledi.
Hâlâ aklım, kalbim, gönlüm onda. Her anımda onu yaşıyorum, onu çok özlüyorum. ◊ Rumuz: Çok pişmanım

YANIT

Sevgili oğlum, her şeyden önce böyle öfkene kapılıp, sevdiğin kadını çok zor durumda bırakmanın gerçekten affedilecek yanı yok.
Şimdi çok pişman olduğunu da söylesen hatandan dönemezsin artık. O kızı sonsuza kadar kaybettiğini kabul etmelisin. Zaten böyle özel anlarınızı fotoğraflamak gerçekten çok çirkin ve çok yanlış.
Bir de üstelik tutmuş bu fotoğrafları o yabancı adama göndermiş, sosyal medyada paylaşılmasını sağlamışsın. O kızcağızın rezil olması bir yana işten atılmasına da yol açmışsın.
Bundan sonra artık ondan bir yakınlık bekleme.
Elbette sana geri dönmeyecektir ama sana bunları anlatan, o tanıdık kişinin de pek masum olduğunu düşünmüyorum. Sanki sana o fotoğrafları atan kişi oymuş gibi geldi bana. Sanki özellikle yapmış gibi... Aranızı açmak istemiş.
Durup dururken sana o tepeni attıran mesajların fotoğrafını kim göndermiş olabilir. Öfkeye kapılıp bütün bu saçmalıkları yapacağına, bunu bir düşünmeliydin, bunu yapanın kim olduğunu araştırman gerekmez miydi?
Bütün sorumluluk o kişide belki de...
İşte her şeyin başı o her kimse, o sana bu mesajları atan kişi.
Ancak artık olan olmuş, geri dönüşü yok.
O kızcağızın kendine gelebilmesi için yıllar geçmesi lazım.
Ve bu arada seni görmek isteyeceğini de hiç sanmıyorum.
Senin için üzgünüm gerçekten.