Onu sevmediğini söylerken doğum günümde evlendi

7 sene önce bir adama âşık oldum. Ayrılıklarla beraber 1 seneye yakın birlikte olduk... Son ayrılığın ardından senelerce hiç konuşmadık.
Uzun zaman sonra arkadaşım vesilesiyle bir araya geldik. Ben belki yeniden başlarız düşüncesindeyken, o “nişanlanıyorum” dedi.
Zaten beni hiç sevmedi ve hiç değer vermedi. Benim ne hissedeceğimi düşünmeden suratıma nişanlanacağını söyledi. Günlerce ağladım ve o günden sonra da hiç konuşmadım.
Evlenmeden 1 buçuk ay önce, görüşmek istediğini mesaj attı. Ben de bir umut, “Belki evlenmez, vazgeçer” diye düşündüm. Hatta istemeyerek onunla birlikte bile oldum ve ilkimi yaşadım.
Fakat bunun da bir değeri olmadı. Arkasına bile bakmadan çekti gitti ve üstelik doğum günümde evlendi. Oysa “Onu sevmiyorum, evlenmek istemiyorum” diyordu.
Çok mutlu fotoğraflar çektirmişler. Hatta o kadar mutlu ki sanki huzur bulmuş gibi. İçimden, “Bu mu evlenmek istemeyen, sevmeyen adam? Kendimi ziyan ettiğim adam...” dedim. Tahmin edeceğiniz gibi çıldırdım, sinir krizleri geçirdim.
Şimdi de psikiyatriste gidiyorum ama ilaçlar da fayda etmiyor.
Eğer dün yanımda arkadaşım olmasaydı, sinir kriziyle kendimi balkondan atardım.
Giderek yok oluyorum ve bu aşağılık tavrı kaldıramıyorum. Zaman da fayda etmiyor...
Ne yapacağım şimdi? Nasıl baş edeceğim bu utançla? Nereye kadar gideceğim, bu kadar mutsuzluğun içinde? Bir başkasına gitmemesi için kendimi harcadım... İnanın ben ne yapacağım bilmiyorum.
Bu duygularla artık baş edemiyorum. Bana yardım edebilir misiniz, lütfen...
◊ Rumuz: Cevap bekliyorum

YANIT

Sevgili kızım, inan böyle senin gibi genç kızlar için çok üzülüyorum. Çünkü hayatta en kızdığım şey, bu senin sevdiğin erkek tipindeki adamlardır. Kızları ezer, üzer, kullanır, sonra da sırtlarını döner ve çekip bir başkasına giderler. Tabii bu arada bu evlendiği kıza da hayatı toz pembe yaşatacağına asla inanmıyorum ya...
Kendilerinden başkası önemli değildir onlar için.
Kısacası senin hayatın onun için önemli değildi besbelli. Seninle resmen oynamış... Ama sen de böyle biri için kendini bu kadar perişan etmemelisin. Seni bu kadar hiçe sayan, senin duygularınla oynayan, sana umut veren, sonra da gidip hiçbir şey olmamış gibi evlenen... Bu adam yüzünden şimdi böyle intiharı düşünmen normal mi Allah aşkına?
“Bir başkasına gitmemesi için kendimi harcadım” diyorsun. Yapma güzel kızım, yazık değil mi sana? Değer mi böyle biri için üzülmeye...
Niye harcamış olacaksın kendini... Sen de değerli bir insansın. Her insan bir değerdir, kendi, sevdikleri, çevresi için. Sen de önemlisin, kıymetlisin...
Bir adamın keyfine göre oynayacağı bir oyuncak değilsin. Bir de tutmuş, utanmadan, senin doğum gününde evlenmiş. Sanki senden intikam almak istercesine...
Ya sen ne yapıyorsun? Onun istediğini yapıyorsun, kendine eziyet ediyorsun, acınacak duruma düşürüyorsun. Bu tip erkeklerin istediği budur işte. Sen de bu oyuna geliyorsun.
O keyfini yaşıyor.
Sen böyle sürüm sürüm sürünürken, o sevgili eşiyle, mutluluğunu tadıyor.
Tabii ne kadar sürer bu mutluluk bilinmez. Bana göre çok uzun sürmez.
Ama bu seni ilgilendirmemeli ve zaten onunla ilgili hiçbir şey seni ilgilendirmemeli artık. Onun adını bile unutmalısın. Sadece kendine yönelmelisin. Bir daha da asla ölümden söz
etmemelisin.