Ondan uzaklaşmak istiyorum çünkü beni çok yıprattı

Psikolojiye ilgim var ve sağlık bölümünde okuyorum. Birine gerçekten çok değer verdim, hâlâ da veriyorum. Seviyorum onu... Yapı olarak kolay kolay kimseyi kırmam ama bu adamı aylardır çok ağır sözlerle kırıyorum.
Benimle iletişimi yok, konuşmuyor. Bir kere konuşsa her şey çözülecek ama cevap vermiyor. Yakın çevremden bir kadınla yaşadığını duydum. Ondan uzaklaşmak istiyorum çünkü beni bir şekilde yıprattı. Kontrol ediyor beni...
Dayanacak canım kalmadı. O kadar mutsuzum ki... Ailesi de zaten bana karşı. Yapı olarak hakkımı savunduğum için iyi bir imajım yok.
Bazen sırra kadem basmayı, her şeyi geride bırakıp uzaklaşmayı düşünüyorum. Ona kıyamıyorum ve seviyorum ama dengem bozuldu.
Aramızdaki güven sıfır... Her şeyi annesine anlatmış. Ben de anlattım ama ailem baskıcı değil.
“Seviyorum” desem karışmazlar, karşı taraf öyle değil. Bırakın evliliği ilişki bile zor. Ancak gizli olursa olur... Ben bunu artık kaldıramıyorum. Kalp kapakçıklarım zorlanıyor, hissediyorum.
Beni takıntı mı yaptı yoksa aşırı mı seviyor, bilemiyorum. Sevdiğini bilsem başka kadınlara gitmesine izin vermem. Aşkından da emin değilim. O yüzden sinirleniyorum. Kimseye onu sevdiğimi söylemedim. Bana bu güveni vermiyor.
Sevdiğini bilsem her şeyi göze alır, fedakarlık yaparım. Ne istiyorsa elimden geleni yaparım. Bebek istediğimi söyledim. Belki bundan korkmuştur.
Yolumu şaşırdım, kaldım ortada...
Ona hep kızıyorum ama gerçeği söylemiyor. Onu her gün düşünüyorum. “Onu daha fazla kırmaktansa kaçıp uzaklaşayım, beni unutur” diyorum. Çünkü çevresinde kadın çok... Ben bu aşka, sevdaya nasıl düştüm? O uzakta, çok uzaklarda... Bayramlarda bile göremiyor, insanlara soramıyorum...
Güzin Abla ne olur bana bir akıl ver! Sana yazarken bile ağlıyorum. ◊ Rumuz: Akıl Ver

YANIT

Sevgili kızım, mektubun baştan aşağı çelişkilerle dolu. Gerçekten çok büyük bir bunalım içinde olduğunu anlamak mümkün.
Hem sevdiğin adamın sana karşı ilgisiz olduğunu, seni aramadığını, seninle konuşmadığını sana güven vermediğini söylüyorsun hem de sana gerçekten âşık olup olmadığını bilemediğinden, seni kontrol ettiğinden söz ediyorsun.
Ona güvenemediğini söylerken bir yandan da sanki onunla evlenebilecekmişsiniz gibi bebek yapmaktan ve belki de bu bebeğin onu korkuttuğundan söz ediyorsun. Seni gerçekten sevip sevmediğinden emin olamadığını ekliyorsun.
Kısacası büyük bir çelişki yaşıyorsun... Ne yapacağını gerçekten bilemediğini hissediyorum. Ona güvenmiyorsun, haklısın...
Çünkü ailesinin de seni istemediği ortada.
Zaten sanırım o da senin bu baskılarından bıkkınlık içinde, çözümü senin ona yaşattıklarını ailesine anlatmakta bulmuş.
Onlar da elbette böyle istenmeyen bir beraberliğe karşı çıkıyor olmalılar.
Anladığım kadarıyla aranızda gerçek bir ilişki hiç olmamış.
Sadece sen öyle hayal ediyorsun. O adamın hayatında başka kadınlar da varmış.
Üstelik o uzaklardaymış, sen onu göremiyormuşsun bile. Peki, kızım söyle bana ne bekliyorsun bu adamdan?
Bu anlattıklarında gerçek olan hiçbir şey yok bana göre...
Seni istemediğini biliyor ama kabul edemiyorsun bir türlü. Neden güzel kızım, neden?
Böyle bir sevda, böyle bir tutku, böyle bir takıntı şu güzelim gençlik günlerini acılar içinde geçirmene yol açıyor.
Ne uğruna? Sen de farkındasın bu hayalinin sana ancak acı verdiğini...
O halde bu takıntıdan kurtulmak için bir uzmandan yardım alman en doğrusu değil mi?
Eminim ailen sana bu konuda seve seve destek olacaktır.