Paylaş
Güzin Abla, bundan yaklaşık 3 buçuk ay önce biriyle tanıştım. Benim için bir mucize olduğunu düşünürken aşık oldum. Çok mutluydum. O da bana karşı kayıtsız değildi biliyordum ama hiç belli etmiyordu duygularını.
Hep ben onu aradım, hep ben seni seviyorum dedim, üstüne titredim. Ancak o çok şüpheci biri. Her dakikamı, ne yaptığımı ne ettiğimi söylüyordum ona ama rahatsız değildim bu durumdan. Çünkü aşıktım. Bazen sabrım zorlanıyordu ama içimdeki ses, onu kaybetme diyordu.
Arada sırada sigara içerdim abla ama ona söz verdim içmeyeceğim diye gerçekten de içmedim ama bazen canım çok sıkılıyordu. Günde bir ya da iki defa ondan gizli gizli içtim. Bir gün sigara içtiğimi anladı. Ben başta maalesef korkumdan inkâr ettim ama sonra da kabul ettim. Çok kızdı bana. Mesafeli davrandı. Ardından telefon görüşmelerimizde başka yalan söyleyip söylemediğimi sordu. Geçen sene evleneceğimi düşündüğüm adamla beraber olmuş, ona güvenmiştim. Ama sonra, terk etti beni. O günleri çok zor atlatmıştım. Şu an hayatımdaki insana bunu söyleyememiştim. O gece telefonda bu durumu da anlattım, çok kızdı.
Artık ayrıldık diye düşündüm ama son bir defa görüşelim dedi ve buluştuk, ayrılamadık. Beni istemediğini söylüyordu ama seviyordu. Ben ona ilişkimiz boyunca her dakikamın hesabını vermiştim. Ama şimdi, geçmişimle ilgili yalan söylemek zorunda kaldığım için bana artık hiç güvenmiyordu. Yalvardım, yemin ettim, ona olan sevgim ve ilişkimiz boyunca sigara hariç hiç yalan söylememiştim.
Şu an zar zor görüşüyoruz. Aradığımda açıyor telefonlarımı. Ama mutlu olmadığını, bana artık hiç güvenemeyeceğini söylüyor. Çok üzülüyorum ama pes etmeyeceğim. Çünkü çok seviyorum, onunla evlenmek istiyorum.
Başka hatam olmadı, olmaz da artık. Ama çok soğuk bana karşı, bir gün yeniden güvenir mi bana? Ne yapabilirim, bana yardım et. Senden başka kimsem yok akıl alacak.
Onun geçmişine ait hiçbir şey bilmiyorum, aslında öğrenmek de istemiyorum. Geçmiş mühim değil, ben de geçmişte hatalar yaptım ama sildim abla. Ona anlattım; yalan söylemedim. Sen belki anlarsın abla. Ama o da anlar mı? Yeniden güvenir mi bana?
Rumuz: Ömrümce hep
-Zaten anlamaz, anlayış göstermezse, bitir gitsin. Çünkü sen bunları yaşamışsın, geri dönüşü yok bunun. Eğer ömür boyu bunu başına kakacaksa, arkana bakmadan çek git.
Seni seviyorsa, anlayış gösterip gelecektir. Yoksa zaten yapacak bir şey yok. Ama bir de sana hiç kimsenin üzerine bu kadar düşülmez, bir ilişki bu kadar zorlanmaz, diyeceğim.
Sigarayı ise bıraksan çok iyi olur, güzel kızım.
Söz konusu sevgili olunca tam bir beceriksizim
Sevgili ablacığım, ben arkadaş çevremle çok iyi olmama rağmen konu sevgili muhabbetlerine geldiğinde tam bir beceriksizim. Benden hoşlananlar da oluyor tabi ama sorun bende. Ben birini beğenir de karşılık görürsem ondan soğuyorum.
Genelde hep bu durumu yaşıyorum ve açıkçası psikolojik olarak bu konuda acaba gerçekten bir problemim mi var, diye düşünüyorum.
18 yaşındayım ve çoğu arkadaşımın şu ana kadar çok fazla sevgilisi oldu, benimse kalıcı bir beraberliğim olamadı hiç. Bu soğuma huyumdan nasıl vazgeçebilirim?.
Rumuz: Dengesiz
Bence ciddi bir ilişkiye tam anlamıyla hazır olmayabilirsin sevgili kızım.
Birinden hoşlandığında, karşılık gördüğünde, ondan soğuyorsan, aslında tüm amacının o kişiye kendini beğendirmek, onu cezbetmek olduğu söylenebilir. Bir genç kız olarak egonu tatmin etme amacındasın anlaşılan. Hoşlandığın insanlarda demek ki, tam anlamıyla beklediklerini bulamıyorsun; hepsi bu.
Paylaş