Ona ne zaman ‘Ayrılalım’ desem kendimi yatakta buluyorum

Sevgili ablacığım, ben 19 yaşında bir genç kızım.
Ben bir evlatlığım. Beni doğuran kadını ve onu hamile bırakan adamı hiç tanımadım, görmedim.
Evlatlık olduğumu da beş sene önce öğrendim ve hayata bakış açım tamamen değişti...
Daha önce birkaç erkek arkadaşım oldu ama ilk kez iki yıl önce aşık oldum. Onu hâlâ çok seviyorum. Ama bir senedir ayrıyız ve birleşemiyoruz.
Bu sevgiye rağmen, üç-dört aydır başka biriyle birlikteyim. Ve bu adam evli, bir de çocuğu var. Benden de 13 yaş büyük.
Önceleri ona abimmiş gibi yaklaştım, beni koruyup kolladığını sandım.
Ancak zamanla yaklaşımı değişti, sonuçta beraber olmaya başladık.
Ben daha önce kimseyle cinsellik yaşamamıştım. Bu ilk...
Ona karşı hiçbir şey hissetmiyorum ama bir türlü de bırakamıyorum.
Ne zaman “Ayrılalım” desem kendimi yatakta buluyorum. Bir şekilde etkiliyor beni.
Bu ilişkiyi nasıl bitirebilirim?
Rumuz: Kimsesiz

Demek ki ona karşı bir şeyler hissediyorsun. Buna cinsel çekim mi desek, seks ihtiyacı mı, yoksa gençliğinin getirdiği cinsel açlık mı, bilemiyorum... Ama sonuçta seni kandırıyor, razı ediyor. Sen de kuzu kuzu giriyorsun o yatağa.
Zaten kesin olarak ayrılmak istesen, bunu mutlaka başarırdın.
Bu ilişki senin canını yakacak mutlaka.
O nedenle hissettiklerin ne olursa olsun, bu zayıflıktan vazgeç, güçlü ol ve ona “hayır!” demeyi bil. Bunun için de dört duvar arasında değil, herkesin ortasında terk et onu.
Bu arada sevdiğin gençle neden birleşemiyormuşsunuz, merak ettim doğrusu...

Babamı şikayet etsem, bana kızar mısınız?

Merhaba Feyza Abla-cığım, ben 21 yaşındayım, hem okuyor hem de çalışıyorum. Benim problemim, babam...
Babamla çok büyük bir uyum sorunu yaşıyoruz. Bu, çağın getirdiği uyumsuzluktan mı, yoksa babamın cahil bir adam olmasından mı kaynaklanıyor, bilemiyorum.
Aslında çok şey istemiyorum, babamdan sadece beni anlamasını istiyorum.
Beni dinlemesini, dediğim dedik bir baba olmamasını istiyorum...
Hatalarımı yüzüme vuran, beni her dakika kıran, hep acı konuşan, sürekli beni ağlatan bir baba istemiyorum.
Ben babama güvenmek, arkamda olduğunu hissetmek istiyorum.
Kısacası babamın “baba” olmasını istiyorum.
Dört çocuk babası olduğunu hatırlasın, tatlı dilli, güler yüzlü, sorumluluklarının bilincinde olsun.
Ben babamı büyütmeyeyim, babam beni büyütsün istiyorum.
Çok şey mi istiyorum?
Sakın bana bunları yazdığım, babamı şikayet ettiğim için kızmayın. Sizden gelecek en küçük söz bile çok değerli benim için...
Rumuz: Babamı istiyorum

Neden darılayım canım kızım? Aksine, seni çok iyi anlıyorum. İstediklerin o kadar doğal şeyler ki...
Ama üzülmemek elde değil.
İnsanlar bazen, (bunu söylediğim için sen de beni bağışla) cahil oldukları kadar katı olabiliyorlar. Cahillik, bilinçli ya da bilinçsiz şekilde doğruyu kavrayamamaktır.
Ancak sana şunu hatırlatmak isterim; yaşam, her insan için bir sınavdır. Ben buna inanıyorum. Ve hayatı, yaşadıklarımı, tüm zorlukları bu şekilde kabul ediyorum. Sen de bunu yapmalısın. Dediğin gibi, aslında babanı büyütmek için dünyaya geldiğini düşün...
Bence insanlar, içinde bulundukları ortama en uygun düşen görüşü seçerler. Belki senin baban da küçüklüğünden beri yaşadığı ortamda gördüğü “doğrulara” inanarak bu şekilde davranmaktadır.
Hoşgörüyle ve sevgiyle yaklaşarak, onu değiştirebileceğine inanıyorum.

Annemle babam boşanma sözleşmesi yapmış

Güzin Abla, babamın çekmecesinde üç tane sözleşme buldum. Bunlar, annemle yaptığı sözleşmelerdi.
Sözleşmelerden birinde, eğer boşanırlarsa kardeşimle benim babamın vesayetine geçeceğimiz yazıyordu.
Bir de annem yalan söylerse, babama boşanabilme hakkı veren bir sözleşme yapmışlar.
Abla, annem bir doktor ve hayli yoğun çalışıyor. Bizimle ilgilenecek vakti olmadığı zamanlarda babamla arası açılmış ve babam evden kopacak duruma gelmiş.
Şimdi babamın yaklaşık dört yıldır süren bir ilişkisi var, yani annemi aldatıyor.
Annem de bunu biliyor, fakat sanırım boşanmak için bizim büyümemizi bekliyor.
Evimizde çok basit nedenlerden sürekli kavgalar, bağrışmalar oluyor. Kardeşimin de benim de psikolojimiz bozuluyor
İşin ilginç yanı sadece annem değil, babam da doktor ve ne zaman “Bir psikoloğa gidelim” desem “Ne gerek var, biz gerekeni yaparız” diyorlar.
Annem, babamdan iyice sıkılmış durumda. Aynı şey babam için de geçerli.
Birbirlerine şiddet uygulamasalar da ettikleri kavgalar bize yetiyor. Artık iş iyice çığırından çıkmaya başladı.
Ben ailemin mutluluğunu istiyorum, güzel bir hayatımız olsun istiyorum.
Ne yapsam, acaba oluruna bırakıp kadere boyun mu eğsem?
Rumuz: Kaderim bu mu?

Sevgili yavrum, henüz reşit olmasan da yaşına göre çok olgun bir çocuksun sen.
Bazen aileler, yuvalarında yarattıkları terör sonucu çocuklarının nasıl bir ruh haline soktuklarını görmezden gelebiliyorlar.
Yaşadıklarına çok üzüldüm. Ne annenin ne de babanın sizi bu şekilde üzüp ezmeye hakkı var.
Onları karşına al, bu çekişmeye artık katlanamayacağını söyle. Akıllarını başlarına toplayıp düzelmelerini beklediğini açıkla onlara. Bence o sözleşmeleri gördüğünü ama sizin de seçim hakkınız olduğunu da açıklamalısın.
Size ne kadar kötülük yaptıklarının farkına varmaları
için silkele onları.

Kızımız doğduktan sonra eşim benden uzaklaştı

Güzin Abla, ben dört yıllık evli bir kadınım. 2,5 yaşında bir kızım var.
Eşimle beş yıllık bir beraberliğin ardından severek evlendik. Evliliğimiz çok güzel giderken, kızımın doğmasının ardından bir şeyler değişmeye başladı. Eşim benden cinsel anlamda uzaklaştı.
Doğum öncesi neredeyse hemen her gün beraber olurken, artık 10-15 günde bir yanıma yaklaşıyor.
Benim birlikte olma çabalarım da boşa gidiyor. O ne zaman isterse o zaman birlikte oluyoruz.
“Beni artık sevmiyor musun?” diye soruyorum, öyle bir şey olmadığını söylüyor.
Acaba sağlık problemi mi var?
Bu arada eşim 31 yaşında, ben de 27...
Rumuz: Normal mi?

Sevgili kızım, ortada bir sağlık problemi filan yok. Sana “ilgisiz eşler, cinsel olarak tatminsiz kadınlar kulübüne hoş geldin” diyorum.
Bundan da anlayacağın gibi, pek çok evlilik bu durumda.
Nedense erkekler, evlilik hayatında bazı sorunlar yaşayınca, çocuk gibi büyük sorumluluklarla karşılaşınca cinsellikten uzaklaşıyorlar.
Bu sorunlar her zaman vardı elbette ama eskiden erkekler böyle değildi. Değiştiler. İşin kolayına, rahata kaçar oldular. Cinsel içgüdülerini neredeyse kaybettiler.
Belki de bu yüzden “Acaba başka bir kadın beni canlandırır mı?” düşüncesine kapılıp eşlerini giderek daha çok aldatır oldular.
Ama asıl sorun kendilerinde. Bu durumu umarım çok geç olmadan atlatırlar. Çünkü kadınlar da artık isyan edebiliyor.
Sen yine de çocuğunla çok fazla ilgilenip onu ihmal etme...

Kedimiz kayboldu gözümüze uyku girmiyor

Güzin Abla, size başvurmaktan başka çaremiz kalmadı. Lütfen sesimizi duyurun, perişan durumdayız. Bunu ancak siz ve sizin gibi hayvansever kişiler anlayabilir.
Bir gözü mavi, diğeri yeşil-gri Van kedimiz kayboldu. Süt beyazı kedimizin boynunda siyah çıngıraklı bir tasma var.
Kalamış dolaylarında kaybolmuş ya da çalınmış olma ihtimali yüksek.
Eşimle günlerdir gözümüze uyku girmiyor.
İnsaniyet namına, onu bulan ya da görenlerin beni aramasını rica ediyorum.
Mustafa Z.
0 533 634 34 30

Anlamaz olur muyum, benim iki afacanım da Datça’da bazı geceler uzaklara gidiyorlar. Onlar dönünceye kadar uyku muyku hak getire!
Bazen gece yarısı kendimi sokaklara vurup onları arıyorum. Hatta bu nedenle başıma komik olaylar bile gelebiliyor.
Dilerim en kısa zamanda kedinize kavuşursunuz..