Paylaş
Ben daha yeni evliyken kocamın beni aldattığını öğrendim. Kadınla 7-8 yıllık beraberliği varmış. Adam beni o kadar güzel kandırdı ki...
Kadın hassasiyeti işte, ihaneti anladım. Benden boşanmak istemediğini ancak o kadına da zamanında söz verdiğini ve onu terk edemediğini anlattı.
Tabii ki böyle bir şeyi kabul edemezdim. Ayrılmak istedim, aileler araya girdi ve bizi barıştırdılar.
O da “Bir daha onunla görüşmeyeceğim” dedi.
Bu arada birkaç kavgamız da oldu. Bana hep “Sen bana bunları bunları söyledin” diye sitem edip durdu.
Sonra eşim koronavirüse yakalandı.
Hayatımı riske atarak ona baktım. Adam sağlığına kavuştu. Ama artık salonda uyumaya başladı.
Yanıma haftada 1-2 kez ya gelir ya gelmez. İşi de ağır.
Vardiyalı çalışıyor ve bir hafta evdeyse diğer hafta işte.
Balık tutkusu da var.
Sık sık balığa çıkıyor. Ben metresiyle hâlâ birlikte olduğunu düşünüyorum.
Belki kurguluyorum ancak sırf ona söz verdiği için başka odada uyuyor olabilir. Ya gerçekten o kadınla hâlâ ilişkisini bitirmemişse...
Ona süre verdim, yatağıma gelmezse ayrılacağım belki de...
Yüz vermemeyi, yanıma geldiğinde onu bahanelerle istemediğimi söylemeyi düşünüyorum.
Böyle belki aklı başına gelir.
Çünkü ilişkimizde tek önem verdiği benimle cinsel ilişki yaşamak...
◊ Rumuz: Ya düzelmezse
YANIT
Sevgili kızım, eşin sana açık açık söylemiş, o kadına evlense bile onu asla terk etmeyeceğine dair söz verdiğini. Daha ne olsun?
Sen bunları bildiğin halde, yine de onu affetmişsin, bu durumu bir nevi kabullenmişsin.
Sana söz verdiğini söylüyorsun, onunla bir daha görüşmeyeceğine dair. Ama şimdi seninle aynı yatakta yatmadığı için ondan kuşkulanıyorsun. O kadına söz verdiği için seninle aynı yatakta yatmadığını düşünüyorsun. Haklı da olabilirsin, çünkü bunun hiçbir açıklaması yok.
Zaten eşinden bu konuda bir açıklama da istemiyorsun. Sadece arada bir senin yanına gelip, seninle beraber olması sana yetiyor sanki.
Ama bir yandan da normal bir karı-koca gibi seninle aynı yatağı paylaşmaması seni huzursuz ediyor. Bütün bu olanlara ve kuşkularına rağmen yine de “ayrılmak istemiyorum” diyorsun. Kendi kendine ona süre vermişsin ama belki de eşinin bu süreden haberi bile yok. Onu karşına alıp konuşuyor musun bu konuda... Hayır...
Sadece kendi kendine kararlar alıyorsun ama ben bu kararlarını gerçekleştirebileceğini hiç sanmıyorum.
Her şeye rağmen eşine karşı zaafın var. Onun en önem verdiği şeyin, seninle cinsel ilişki yaşamak olduğunu söylüyorsun ve onu bu konuda cezalandırmayı düşünüyorsun. Ama bu şekilde yine de üzülen sen olmayacak mısın?
Bu ilişki seni küçük düşürüyor ve sen de bunu derinden hissediyorsun.
Aranızdaki sorunlar onu reddettiğinde geçecek mi? Bu gerginlik daha da artabilir.
Bence en önemlisi sorunu kökünden çözmek...
Eşini açık açık konuşmaya ve gerçeği sana söylemeye zorlamalısın. Her şeyi öğrenmek hakkın.
Ondan sonra ne yapacağına karar vermelisin.
Paylaş