Paylaş
Geçtiğimiz ağustos ayında kutladığımız Şeker Bayramı’nda iki köpeğimizi, daha önce de bıraktığımız bir köpek oteline bıraktık.
Burası iki hanımın ortaklığında kurulmuş, köpek ve kedilere güzel bir ortam sunan, butik otel şeklinde bir yer.
Ortaklardan biri son derece sevecen, hayvanlarla çok iyi iletişim kurabilen biri.
Diğeri de kendisini “pozitif köpek eğitmeni” olarak tanıtan bir hanım.
Berry isimli küçük köpeğimiz, Cavalier King Charles cinsi, 2,5 yaşında, son derece sevimli bir hayvandı ve oyuncuydu. Otele bıraktığımızda basit ve çok sıradan bir pansuman ihtiyacı vardı.
Otel sahipleri onunla özel olarak ilgileneceklerini, her gün veterinere götürüp düzenli pansuman yaptıracaklarını söyledi. Biz de sürekli telefon açıp köpeğimizin durumu hakkında bilgi alıyorduk.
Köpeklerle iletişimi çok iyi olan şirket ortağı, köpeğimize çok iyi bakıyordu. Fakat “pozitif köpek eğitmeni” olduğunu söyleyen kişi, ortağının izinli olduğu o kara günde, tamamen kendi sorumsuzluğu sebebiyle köpeğimizin ölümüne sebep oldu.
Köpeğimizi pansumana götürüp yarım saat sonra veterinerden geri gelmiş ve arabasını park edip köpeği almadan elini kolunu sallaya sallaya otele girmiş.
Yaklaşık 4-5 saat sonra çalışanlardan biri köpeği sorunca, onu arabada unuttuğunu hatırlamış ve arabasına koşmuş.
Güneşin altında saatlerce havasız kalan oğlumuz, ne yazık ki çoktan şoka girmiş.
Birkaç saat sonra ölüm haberi geldi. Haberi alır almaz İstanbul’a döndük ve doğruca köpeğimizin bulunduğu kliniğe gittik.
Sorumlu kişi de birçok şahit huzurunda ağlayıp dizlerimize kapanarak kendisini affetmemizi, bir daha köpek pansiyon işi veya köpek eğitimiyle kesinlikle uğraşmayacağını söyledi.
Fakat olaydan bir süre sonra işine geri döndüğünü, köpek eğitimine devam ettiğini öğrendik. Kendisinden şikâyetçi olduk, konu şu anda yargıda.
Hayatımızı, evimizi paylaştığımız sevgili köpeğimiz Berry için talep ettiğimiz tazminatı sokak hayvanları yararına kullanacağımızı bildikleri halde, ödememek için kendilerini acındırmaktan çekinmediler.
Bu olayı olabildiğince geniş bir kesime duyurmak için bu mail’i yaymayı sürdüreceğiz.
Bu gibi kişilerin sorumsuzluklarının cezasını ödemeleri, yapmakta oldukları işten azledilmeleri için çalışmalarımızı sürdürmek boynumuzun borcudur.
Lütfen bu satırları okurken kendinizi bizim yerimize koyun. Sorumsuzca arabada unutularak ölümüne sebep olunan köpek sizin köpeğiniz olsaydı, ne hissederdiniz?
Leyla Durlu
Kendimi sizin yerinize koyuyorum da, çıldırmak işten bile değil diye düşünüyorum.
Bunu yapan kişi bir de üstelik hâlâ işinin başındaysa eğer, Allah ona emanet edilen hayvanları korusun.
Ona engel olacak adaletin tecelli etmesini umuyorum.
Çocuğum var diye benimle evlenmiyorlar
Sevgili Güzin Abla, ben 17 Temmuz 2007’de eşimden boşandım. Şimdi yeniden evlenmek istiyorum. Fakat karşıma çıkan herkes çocuğumu bahane edip benimle evlenmeye yanaşmıyor, bir şekilde benden kaçıyor.
Oysa 10 yaşındaki kızım benimle aynı apartmanda ama babaannesi ve dedesiyle beraber yaşıyor. Bana bu konuda yardımcı olur musunuz?
Boşanmış ve çocuğu olmayan, evlenmek isteyen bir hanımla tanışmak istiyorum.
Onu mutlu edeceğime de inanıyorum, e-mail adresimi yayınlar mısınız?
e-mail: adali_ramazan09@hotmail.com - Rumuz: Dul bir adam
Gerçekten de boşanmaların bu kadar çok arttığı bir ortamda insanlar evlenmek için mutlaka çocuksuz kişileri arıyorlar.
Ama işte bu durumdan şikâyet eden siz bile aynı şeyi yapıyorsunuz...
Yeni bir yuva kurmak isteyenler için çocuk elbette bir sorun ama sonuçta bu durumu da olgunlukla, hoşgörüyle karşılamak gerekmiyor mu? Sorarım size.
Paylaş