Kocam tüm maaşımı ona vermemi istiyor

Sevgili Güzin Abla, 30 yaşında devlet memuruyum. Kocam da 32 yaşında ve 6 aylık kızımız var. Eşimle aramızda sürekli sorunlarımız oluyor... Örneğin benden çok annesini dinliyor. Bana bir şey anlatmadan annesine anlatıyor, onun fikirlerini önemsiyor ve benimkini pek önemsemiyor.
1 hafta önce çok kötü bir tartışma yaşadık. Ayrılmak istediğimi söyledim; “Tamam” dedi ve evi terk etti. Ama daha sonra dayanamadım, haklı olduğum halde ondan özür diledim. Yalvardım, yakardım, tekrar eve gelsin diye her istediğini kabul ettim...
Sonunda eve geldi ama “Şartlarım var, bunları kabul edersen kalırım o evde” dedi. Sunduğu şeylerde, o ne isterse yapacağım, ben hiçbir şeyine karışmayacağım, o istediğine kefil olup istediğine para verecek. Telefonuna şifre koyduğu için ben de aynısını yapmıştım. Onu kaldıracağım ama o kaldırmayacakmış... Ayrıca tüm maaşımı istedi benden. O ne isterse noktası virgülüne uyacak ve bana harçlık verecekmiş. Canı ne kadar isterse de o kadar verecekmiş bana.
Bir arkadaşımız da aynı şekilde yapıyormuş ama bütün bunlar bana çok mantıksız geliyor. O kadar yıl oku, emek ver sonra kocandan dilenir gibi para iste ve “Bana harçlık ver” diye para iste... Ama “Bunlar olmazsa eve dönmem” dedi. Ben de hepsini kabul ettim.
Bu yaşadıklarımızın öncesinde birlikte borçlarımızı ödeyip kalan parayı ihtiyaçlarımıza göre paylaşıyorduk ama şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Kabul ettim ama doğru mu yaptım yanlış mı halen karar vermiş değilim. Ben de onun bu isteklerine karşılık olarak, sadece bana iyi davranmasını istedim.
Sırf evladım babasız büyümesin diye yaptım. Her şeye rağmen onu seviyorum ama doğru mu yaptım bilemiyorum?
◊ Rumuz: Doğru mu yapıyorum

YANIT

Sevgili kızım, sen hangi akla hizmet böyle bir şeyi kabul ediyorsun? Evet, evlilikte hayat müşterektir, her şey paylaşılır. Ama bu kadarı da fazla kızım... Eşin sana tam anlamıyla esir muamelesi yapmak istiyor.
Çalışıp bütün maaşını eşine vermek bir yana, o ne isterse yapacakmışsın, hiçbir şeyine karışma-yacakmışsın, o istediğine kefil olur istediğine para verirmiş. Kendi kazancını ise elinden alacak ve sana sadece gönlünden ne koparsa, harçlık olarak verecek. Yok artık...
Sen bu adama esir olmayı kabul etmişsin kızım, bunu da çocuğun için yapıyormuşsun güya... Ama bir yandan da onu sevdiğini söylüyorsun.
İşte ben de bunu anlayamıyorum, bir kadın kendisine değer vermeyen, onu küçümseyen, ona esir gibi davranan, onu ezen bir erkeği nasıl sevebilir? Bence eşinin kabahati yok.
Sen onun bütün bu şartlarını kabul ediyorsan, o da sana istediği gibi üstünlük taslayabilir. Bu ortamı sen yaratmışsın baksana... Onun bütün isteklerine boyun eğmişsin.
Oysa biraz gururlu davransaydın, onunla tartıştıktan sonra, o çekip gittiğinde hemen koşup özür dilemeseydin, eve dönmesi için yalvarmasaydın, eğer gerçekten seni ve çocuğunu seviyorsa, elbette dönüp gelecekti. Belki o alttan alacaktı. Ama sen ona böyle bir fırsat vermemişsin.
Tam tersine ona esir olmuşsun. Şimdi artık ya boyun eğeceksin, bütün isteklerini yapacaksın.
Ve şikayet etmeyeceksin... Şartlarını kabul etmeyip “Ben böyle bir evlilik istemiyorum” diyebileceksin.
Zaten aklım almıyor, nasıl kabul ettin bu şartları? Hangi çağda yaşıyoruz kızım?