Kızımın velayetini alacak olmam rahatsız etti

26 yaşındayım, sevdiğim kızı bir trafik kazasında kaybettikten sonra hayatımı sadece aileme adadım. Onların istediği insanla evlendim. Ama bu ilişkim yürümedi. “Belki yoluna girer” diye çocuğum olsun istedim ama hiçbir şey değişmedi. Önce bir kızımız, iki yıl sonra da oğlumuz oldu.
Ancak evliliğim düzelmedi. Ne denli çabalasam da en sonunda boşandık. Anlaşmalı olarak boşanırken, iyi bir nafaka ödemeyi kabul ettim.
Maddi durumumu aşsa da en azından anneleri çalışmayacak ve onlarla vakit geçirebilecekti. Lakin ne kadar dikkat etsem de birine gönlüm kaydı.
Sohbet muhabbet derken o da benden hoşlandı. Yaşadıklarımı anlattım ama henüz kabullenemedi ve duygusal durumlardan dolayı da bir ikilem içinde kaldı.
Pişman olmasındansa bensiz mutlu ve huzurlu olmasını istiyorum. Çünkü daha kendisinin kabullenemediği hayatı, ailesi asla kabul etmeyecek.
Keza bu kız ilk defa evlenecek ve benim bunları karşılayacak gücüm hiç olmayacak.
Kızım konusunda da aşırı endişeli. Çünkü eski eşim evlenirse kızımın velayetini ben alacağım.
O, bu durumdan çok rahatsız olduğunu belirtti.
Ne kadar sevsem de kızımdan öte olamaz, bunu ona da söyledim.
Ama hissediyorum, gidemiyor benden. Sen akıl ver ablam.
Ben ne yapayım, uyku girmez oldu gözüme...
◊ Rumuz: Gölge hayat

YANIT

Sevgili oğlum, yaşadıkların elbette ki çok ağır. Ancak o büyük kayıptan sonra yeniden hayatını kurmak için sanırım acele etmişsin. Hele hele sırf aileni memnun etmek için tutmuş onların istediği biriyle, sevgisiz bir evlilik yapmışsın. Tabii ki yürümemiş bu evlilik...
Yazık olmuş çünkü bir de arka arkaya iki çocuk yapmışsınız. Ben her zaman yürümeyen ve yıkılan yuvalarda en büyük acıyı çocukların çektiğini görüyor ve çok üzülüyorum.
Sonuçta ben de boşanmış bir anne babanın çocuğuyum... Haliyle yaşadıklarımı hatırlıyor ve o çocukların neler yaşadıklarını hissedebiliyorum.
Sonunda bu tanıştığın ve evlenmeyi düşündüğün yeni hanımla ilgili ne yazık ki olumlu izlenimler edinemedim. Çünkü “önce kendisinin kabul edemediği bu hayatımı ailesinin kabullenmesi kolay değil” diyorsun.
Sanki büyük bir suç işlemişsin gibi. Oysa bunlar senin şanssızlığınmış sadece...
Hele bundan daha da önemlisi, benim tüylerimi diken diken eden sözün ise “Kızım konusunda da aşırı endişeli. Çünkü eski eşim evlenirse kızımın velayetini ben alacağım. O, bu durumdan rahatsız olduğunu belirtti” diyorsun. İşte burada benim için olay bitti.
Bu genç kadın senin kızını kabul edemeyecek demek ki... Üstelik senin bir de oğlun var.
Belki onu hesaba katmıyorsun ama velayeti annesinde de olsa, o çocuk da sonuçta senin ve ona karşı da sorumlulukların var.
Evleneceğin genç kadın iki çocuğun olduğunu kabul etmeli. Eğer onları istemiyorsa asla bu evliliğe adım atmamalısınız.
Onların sırf anne ve babası boşandıkları için böyle itilip kakılmalarına gönlüm razı olmaz.
Eski eşinden hiç söz etmiyorsun ama her şeye rağmen iyi bir anne olduğunu düşünmek istiyorum.
Evlense bile çocuklarından vazgeçmeyecektir...
Umarım sen de iki çocuk babası olduğunu hiçbir zaman aklından çıkartmazsın.