Kızımın hatırı icin onunla yine evlendim

Merhaba Güzin abla...
Ben 17 yaşındayken bir evlilik yaptım ve eşim biz evlendikten kısa süre sonra askere gitti. O gelinceye kadar ailesinden çok ağır hakaretler işittim. Eşim geldiğinde beni korur diye düşünüyordum ama yanılmışım...
Sonra biz çalışmaya başladık. Artık ayrı eve geçelim istiyordum çünkü ancak o zaman mutlu olacağımızı düşünüyordum. Ama eşimin ailesi buna karşı çıkıyordu, eşim yine onlara uyuyordu. Ben bu yüzden eşimden dayak bile yedim.
Sonunda ayrı eve geçtik. Artık eşimin düzeleceğini zannediyordum ama bir kez daha yanıldım. Eşim artık eve geç geliyor, sanki bekarmış gibi hareket ediyordu. Benimle hiç ilgilenmeyerek bana kadınlığımı unutturdu, şiddet uyguladı. Defalarca ihanetini yakaladım.
Yine bir gün beni dövdü ve “Eve döndüğümde seni görmeyeyim” deyip çıkıp gitti. Bir de küçük kızım var. Sürekli “Onu bırak, sen git” derdi. Sonunda dayanamadım, kızıma “Seni çok seviyorum. Seni şu an alamıyorum ama alacağım” deyip evi terk ettim.
Annem babam bana sahip çıktı çok şükür, nihayet boşandım. Ama 3 sene sonra eşim geri döndü, benden af diledi, ayaklarıma kapandı. 3 sene boyunca işleri hiç düzgün gitmemiş, çok kötü şeyler yaşamış. Ailem “Belki düzelmiştir” deyip ona bir şans daha vermemi istedi.
Ağlaya ağlaya tekrar evlendim. Ama evlenirken şunu açık açık söyledim: “Ben seni sevmiyorum, çocuğum için seninle evleniyorum. Elin elime değmesin.”
Bunları bile bile kabul etti ve biz yeniden evleneli 5 ay kadar oldu.
Eşim ilk günden beri benimle karı koca hayatı yaşamaya çalışıyor.
Benimse yaşadıklarım yüzünden ona tahammülüm kalmamış. O yaklaşmak istediğinde aklıma yaptıkları geliyor, geçmişi unutamıyorum.
◊ RUMUZ: ŞİDDET VE İHANET

YANIT

Sevgili kızım, hikayen gerçekten etkileyici. Küçük, hatta neredeyse çocuk denecek yaşta evlenmişsin... Büyük ihtimalle evlendirilmişsin.
Belki kocanı sevmişsin de bu arada ama sanırım o senin beklediğin gibi bir eş çıkmamış. Sana çok büyük üzüntüler yaşatmış. Sana kaba davranmış, şiddet uygulamış, seni aldatmış.
Ve sen ondan ayrılarak çok iyi yapmışsın. Bir kadının bütün bunlara, her ne olursa olsun katlanamayacağını herkese göstermişsin.
Elbette çocuğunu bırakmak kötü olmuş senin için. Onun hasreti yüzünden geri dönmeyi kabul etmişsin. Ama sonuçta eşin yalvar yakar olmuş ya dönmen için. Sonunda sen kazanmışsın işte.
Şimdi eşine hayatı zehir etmeyi planladığını görüyorum. Ama bu durumda senin de hayatın kabusa dönecek.
Madem geri döndün, madem eşinin yeniden beraber olma teklifini kabul ettin, intikam düşüncelerini bir kenara bırakmalısın sevgili kızım. Mümkün olduğu kadar eşinle uyumlu bir beraberlik yaşamaya bakmalısın.
Sonuçta dönmüşsün. Onun yalvarmaları karşısında kayıtsız kalmamışsın.
Eşin belli ki pişman olmuş, sen de küçük kızının hatırı için biraz fedakarlık edebilirsin.
Hem belki de ailenin düşündüğü gibi bu adam sana yaptıklarının bedelini ödeyince aklı başına gelmiştir. Değişmiştir...
Bundan sonra seni gerçekten mutlu etmeye çalışacaktır. Bir düşün istersen.