Kendimi karısı değil de annesi gibi hissediyorum

Merhaba Güzin Abla, ben 38 yaşında, 20 senelik evli, 2 çocuk annesiyim. Eşimle görücü usulü evlendik. Nişanlıyken ayrılmak istedim ama annem ve babam engel oldular...

Evlendiğimiz günden beri onu bir türlü sevemedim. Eşim bana karşı çok soğuktur, hiç sohbet etmez,  ‘bir ihtiyacın var mı’ diye sormaz.

Hayat onun için yemek içmek ve uykudan ibaret sanki...

Kendimi karısı değil de annesi gibi hissediyorum. Zaten evin ve çocukların ihtiyacını hep ben karşılarım, cinsellik olmasa yatağıma bile gelmez. Bana ve çocuklarına karşı çok sorumsuzdur.

Henüz iki aylık evliyken boşanmayı teklif etim ama kabul etmedi. Üstelik “neden boşanmak istiyorsun” diye sormadı bile.

Bir de üstelik eşim, yakın akrabam. Sekiz sene onun ailesiyle oturduk, kazandığımı kayınpederim alırdı elimden. Ailesiyle otururken “kendi evimize geçelim” demedi. Dokuz kişi aynı evi paylaşıyorduk.

Ben çok çalıştım hem evde hem de dışarıda... Eşimde daha sonra kumar alışkanlığı başladı, evine bakmaz, faturaları ödemez oldu ve tüm kazancını götürüp kumara yatırırdı.

Bir iki defa affettim, “bir daha oynarsan senden boşanırım” dedim. “Tamam” dedi ama aldırmayıp tekrar oynadı. 100 bin liraya yakın borca girdik, krediler çektik borçları kapamak için...

20 senedir çalışıyorum, ev bark sahibi olalım diye sağlığımdan oldum. Bazen eşimin beni kullandığını düşünüyorum. Ne dersiniz, 20 sene evlilik sonrasında boşanmak doğru olur mu?

◊ Rumuz: Boşanmalı mıyım

YANIT

Sevgili kızım, işte seninki de aile baskısıyla gerçekleşmiş yanlış evliliklerden biri.

Ancak böyle olduğu halde, bu evliliği 20 yıl sürdürebilmen bir mucize. Bana kalırsa her şeye rağmen sen eşini sevmişsin.

Ondan hep yakınlık ve ilgi beklemişsin ama bulamamışsın. Bu yüzden de onu sevemediğini düşünmüşsün. Sevmek için bir beklenti içindeymişsin.

Ama eşin yapı olarak ilgisiz, katı, sorumsuz ve bencil biri olabilir.

Ya da o da aynı şekilde, senin onu sevmeni beklemiş ama umduğunu bulamamış.

Özellikle de senin onu baştan beri istemediğinin bilincinde olarak sana karşı böyle bi tavır içinde de olabilir.

Ama zaman geçtikçe gerçek anlamda bir uzaklık da duyması normal değil mi?

Üstelik sen henüz evliliğin bilincinde olamayacak kadar gençmişsin. O da mutsuz olmuş bu zoraki evlilik yüzünden. İşte bu yüzden kendini kumara vermiştir belki de.

Şimdi şu durumda, 20 yıllık evlilikten sonra boşanılır mı diye soruyorsun. Aslında insanlar ne zaman karar verirlerse boşanabilirler. Bunun için bir kural olamaz. Ama bunca yıl neden bekledin, diye de sorabilirler.

Demek ki, hep eşinin değişmesini, istediğin gibi biri olmasını hayal etmişsin. Ama sanırım artık umudun tükenmiş, 20 yıl sonra artık boşanmayı ciddi olarak düşünmeye başlamışsın.

Henüz gençsin güzel kızım, çalışıp paranı kazanıyorsun, kendi ayakların üzerinde durabilecek durumdasın.

 Yine de herkes ne der diye düşünüyor ve bu yüzden bana “bunca yıl sonra boşanılır mı, bu doğru olur mu?” diye soruyorsun.

Bu gerçekten çok ciddi bir karar ve hiç kimse sana bu konuda bir öneride bulunamaz, bulunmamalı.

Eşinin iyi ya da kötü yönlerini düşünüp, ona göre bu kararı sadece kendin vermelisin.