Kaybetmek istemediğim için öpmesine izin verdim

Çocukluğumdan ve ilk gençlik yıllarımdan beri sürekli takip ettiğim ve kendime dersler çıkardığım bir kalemsiniz. Size gelen mektuplardan ve sizin yaptığınız yorumlardan o kadar çok şey öğrendim ki, iyi ki varsınız.
Güzin Abla şu an kendimi ne kadar kötü hissettiğimi, bilmem nasıl anlatacağım? Bundan birkaç hafta önce bir arkadaşım aracılığı ile birisiyle tanıştım. Daha sonra görüşmeye başladık, hemen ilk andan itibaren ciddi düşündüğünü, benden çok hoşlandığını söyledi.
‘Artık çocuk oyunu değil, bu yaştan sonra ciddi bir ilişki istiyorum’ dedi. Ben de aynı duygular içindeydim... Yaşım ilerliyordu ve bundan sonra çıktığım kişiyle evliliği düşünmeliydim. Bu nedenle onu olumlu karşıladım.
Böylece tanıştıktan hemen sonra çıkmaya başladık. İki gün sonra da ilk kez bir kafede buluştuk.
Masada karşılıklı otururken birden elimi tuttu, ben de ciddi olduğunu düşünerek hiç tepki vermedim, yani elimi çekmedim, ‘ne yapıyorsun sen ilk günden’ demedim. Çünkü bir önceki ilişkim bu tür bir davranışa verdiğim tepkiden bitmişti. Ya bu da böyle olursa, diye düşündüm.
Sonra birlikte yürürken, otururken sürekli elimi tuttu, hatta bana sarıldı ve öptü.
Ben de onu kaybetmekten korktuğum için hiç tepki vermedim.
O akşam aradı ve ‘Ben seninle ciddi düşündüğümü söylüyorum, sense daha ilk buluşmada bana elini tutturuyorsun, öpmeme izin veriyorsun’ dedi.
Tartıştık ve ayrıldık.
Bir şans daha vermesini, istedim ama olmadı. Sanırım kendimi ona çok yanlış tanıttım.
Daha önce, aylarca çıktığım kişiye bunları yapmasına izin vermemiştim. Onunla da bu yüzden tartışıp ayrılmıştık.
Bu defa nasıl böyle bir şey yaptım, anlamıyorum.
Aklımdan bir türlü çıkmıyor.
Çok üzülüyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum.
Yardım et lütfen.
* Rumuz: Kırgın

YANIT

Sevgili kızım, madem bana bu kadar güveniyorsun, o halde söyleyeceklerimi yapacak mısın? Bu adamı hemen aklından da, yüreğinden de çıkaracak mısın? Zaten şurada kaç gün olmuş tanışalı, tek bir gün de çıkmış, görüşmüşsünüz hepsi bu. 

Sanırım artık, o ilk gördüğü anda yıldırım aşkına kapılacak kadar saf ve toy bir genç hanım olmamalısın.
Ne o, daha önce seni ona yaklaşmadın, elini tutturmadın, öptürmedin diye terk eden adama, ne de bu ‘Ben seninle ciddi düşünüyordum ama sen daha ilk günden elini tutturdun’ diyen saçma sapan adama muhtaçsın.
Bu tür kişilerle de asla mutlu olamazsın.
Bu adamlar kendilerine güveni olmayan, bu nedenle de çevresindeki tüm kadınları kolay elde edilen, hafifmeşrep kadınlar olarak görmeye eğilimli, cahil ve aşırı tutucu insanlar.
Burada sevgi ve saygı yok...
Al birini, vur ötekine... İkisi de önemsenecek, değer verilecek kişiler değil. İnan bana üzerinde durmana bile değmezler.
Sanırım, yaşın ilerledikçe, mutlu olamayacak mıyım, beni seven bir erkek olmayacak mı, gibilerden düşünceler takılıyor aklına. Aman kızım, böyleleri olacaksa, hiç olmasın daha iyi.
Hayatta en önemli şey, mutlu ve huzurlu yaşamaktır.
Lütfen her önüne çıkanı iyi değerlendirmeden, onu arkadaş olabileceğin, yakınlaşabileceğin, evlenebileceğin biri olarak görmeden önce, iyi düşün ve onu iyi tanımaya çalış.
İnan bu adama o kadar öfkelendim ki... Zaten, birkaç gün önce tanıştığı bir genç kıza, ben ciddiyim, evlenmeyi düşünüyorum, diyen birine elbette güvenilmez. Samimi değildir ki...
Sanırım senin gibi aklı başında bir kız da boş bulunup, güvenmiş olmalı.

Günübirlik başladım aşık oldum

Merhaba Güzin Abla, aşık olduğum adama yalan söylediğim için bir çıkmaza girdim. Kısaca anlatmam gerekirse; üç ay önce tanıştığım erkek arkadaşımla yaşadıklarım, önce sadece günübirlik bir heyecan diyerek başladığım bir ilişkiydi.
Kendisi evli ama o da bana aşık.
Ondan vazgeçmek istememe rağmen pes etmeyip bir şeyleri yoluna koymak adına benden bir şans istedi. Ancak henüz hiç tanımadığım için çekindim.
Babamın vefat ettiği gerçeği dışında, ailemden ve kendimden az da olsa bahsettim. Babamın öldüğünü söylemek istemedim, çünkü erkeklere güvenemiyorum.
32 yaşındayım, flört konusunda birçok tecrübem oldu. Ama erkekler bu gerçeği hep kendilerine bir avantaja dönüştürdüler. Sırf bu korkuyla şu an aşık olduğum adama babam olmadığını itiraf edemiyorum. Hele ki, eşinden boşanmamış olduğu gerçeğini bilerek. Bu arada size şunu da söylemeliyim; aramızda önemli bir şey geçmedi. O da bana saygı duydu.
Sizden bu durumuma bir yol göstermenizi bekliyorum. Gün geçtikçe daha da yakınlaştığım, sevdiğim insanla her şeyi göze alıp konuşmalı mıyım? Yoksa o ilişkimizi resmiyete taşıyıncaya kadar beklemeli miyim? Güzin Ablacığım, benim için çok değerli düşüncelerini bekliyorum.
Rumuz: Marilyn

YANIT

Sevgili kızım ne diyeyim, bilemedim... Babanın öldüğünü saklamak senin için neden bu kadar önemli, bir anlam veremedim. Baban olmadığı için seni rahatlıkla kullanabilir, diye mi düşünüyorsun? Baban vefat etmiş olsa da, annen yok mu, büyüklerin yok mu? Onlar senin ailen değil mi? Beraber olduğun kişilerin, ailene saygı duymasını sağlayamadın mı?
Üstelik bana göre çok daha önemli şeyler var bu anlattıklarında... Bir kere adam evliymiş... Boşanacak mı, boşanmayacak mı, belli değil. Sen, kendi kendine gelin güvey oluyorsun gibi geldi bana.
“İlişkimizi resmiyete taşıyıncaya kadar”, diyorsun da... Bu konuda sana ciddi bir söz verdi mi? Hem bir yandan “geçmişte yaşadıklarım yüzünden erkeklere güvenmiyorum” diyorsun hem de onun mutlaka boşanıp seninle evleneceğine inanıyorsun.
Bu ilişkide tek doğru, aranızda henüz cinsel ilişki yaşanmamış olması... Çünkü böyle bir yakınlaşma başlarsa, senin için bundan sonra yaşanacakların çok daha zor olacağını düşünüyorum.
Diyelim ki, sana söz verdi, boşanacağını söyledi, evleneceğiz, dedi. Sen o zaman onunla birlikte olmaya hazır mısın? Belli ki, ilişkiniz çok yeni. Bence yanlış bir şey yapmadan, bir yuvanın yıkılmasına yol açmadan, bitir bu ilişkiyi.