Kadın olarak evin tüm maddi yükü bende

Sevgili Güzin Abla, fırsat buldukça yazılarınızı severek okurum. Benim derdim de kocam.
22 yıllık evliyiz, ikimiz de çalışıyoruz. Ama eşim 22 senedir ne ev kirasını, elektrik faturasını ödedi ne de mutfak masrafına karıştı.
Evimin geçimini, evladımın giderlerini hep ben karşılıyorum.
“Yardım et” dediğim zaman “Senin paran vardır” diye karşılık veriyor.
O kendi birikimini yapıyor. Hayalindeki arabayı aldı, emekliliğini bankaya yatırdı, ablasına borcunu ödesin diye yüklü bir para verdi.
Ben maddi destek istediğimde ise beni azarlıyor, yeri geldi mi saldırganlaşıyor.
Bir türlü yakamı bırakmıyor, beni daha çok kontrol altında tutuyor, bunaltıyor. Lütfen söyleyin, ne yapayım?
◊ Rumuz: Enayi

YANIT

Sevgili kızım, rumuz olarak yazdığın “enayi” yakıştırması çok ağır ama gerçekten de ‘22 yıldır aklın neredeymiş’ demekten kendimi alamadım.
Gençlik yıllarında her şey sana çok güzel, çok romantik gelmiş olabilir. Bu yüzden eşinin evine bakmaması seni pek fazla rahatsız etmemiş olmalı.
Onun birkaç tatlı sözü, birkaç iltifatı seni mutlu etmeye yetmiş besbelli.
Ama yıllar geçip de kendini artık bu yükü tek başına üstlenemeyecek kadar bıkkın hissettiğinde, geçmişi ve eşini sorgulamaya başlamışsın.
Eşin belli ki çok bencil biri. Onu sen böyle alıştırmışsın, çünkü zamanında ondan hiçbir şey talep etmemişsin.
O da senin kazancının yeterli olduğuna kanaat getirmiş.
Onun saldırgan tavırları aslında boşanmak için yeterli neden. Ama sanırım her şeye rağmen onu seviyorsun. En büyük sorun da bu...

Genelleme yapmanıza karşıyım

Merhaba Güzin Abla, genellikle yazılarınızı okuduğumda size katılırım. Ancak birkaç gün önceki yazınızda yer alan; “Kadına değer verilmeyen bir ailede büyüyen çocuklar, ileride aynı babaları gibi küfürbaz, saygısız, kadına söz hakkı tanımayan, hükmeden biri olur çıkarlar” sözlerinize katılmıyorum.
Ben kadına değer verilmeyen, babamın annemi dövdüğü bir evde büyüdüm. Ama asla kadına elimi kaldırmam. Kadına elini kaldıran, kötü sözler sarf eden herkese karşıyım.
Yazınızı okuduğumda yaptığınız genellemeye üzüldüm açıkçası.
◊ Rumuz: Genelleme

YANIT

İnanın bu yazdıklarınız beni çok sevindirdi. Bu yüzden sizi kutluyorum. Çünkü sizin gibi düşünen, sizin gibi kadına değer veren insanların varlığı beni çok umutlandırıyor.
Ama yine de eminim, siz bu konuda birkaç istisnadan birisiniz. Çünkü yazdıklarım büyük bir gerçeği ifade ediyor.
Genellikle büyüdüğü ailede, babasının davranışlarını örnek alır erkek çocuklar.
“Bu davranışlar onların yapısında vardır. Büyük ihtimalle onları büyüten babaları da annelerine aynısını yapıyordur” demişim, gerçeği söylemişim...
Ama siz “Asla kadına el kaldırmam. Kadına elini kaldıran herkese karşıyım” diyorsunuz.
Kadına değer verdiğinizi belirtiyorsunuz. Ne mutlu size ve sizin sevdiğiniz kadına...