İnsan içine çıkamıyorum

Ben 19 yaşındayım. Ne bir okula gidiyorum, ne de sahip olduğum bir işim var. Bir baltaya sap olamadım. Belki de ailemden kaynaklı bir durumdur bu.
Günlerce, aylarca yalnız kaldığım zamanlar oldu. Çünkü annemle babam ayrı.
Babam TIR şoförü olduğundan uzun süre eve gelmezdi.
Ben babamla yaşıyordum. Şu anda ise her ikisiyle de bağlantım kopmuş durumda. Annemle arada sırada görüşüyoruz ama babamla hiç görüşmüyorum.
Ablasının parasını yiyen bir insanım. Bundan utanıyor muyum; utanıyorum ama içten içe bir o kadar da seviyorum bu boş boş oturma durumunu.
Ama artık bundan kurtulmak istiyorum Güzin Abla...
Şu hayatta tek istediğim şey düzenli bir işimin olması, spora gitmek ve şekilsiz dişlerim için para biriktirmek.
Çarpık dişlerim uzun yıllar dalga konusu oldu.
Bu yüzden psikolojim bozuldu. İnsan içine çıkamaz hale geldim.
Çünkü o kadar çok taktım ki, bazen internetten düzgün, bembeyaz dişlere sahip olan insanlara bakıyorum.
Diş tedavilerinin veya
1 haftalık süreçte estetik gülüş sağlayan kliniklerin ne kadar pahalı olduğunu bilirsiniz.
Bu yüzden elim kolum bağlı.
Ama sanki dişlerimi yaptırırsam hayatım düzene girecekmiş gibi hissediyorum.
Bunları okurken belki saçma geliyordur size ama kendinizi sadece bir kere benim yerime koyun.
Hayatta en çok istediğim şeyler o kadar basit ki, ama ulaşamıyorum.
Bir tanesine ulaşabilsem hepsi gelecek ardından biliyorum ama yapamıyorum. Bu yüzden de son çarem sensin Güzin Abla. Lütfen bana yardımcı ol...
◊ Rumuz: Son umudum

YANIT

Sevgili oğlum, seni anlıyorum ama benden beklediğin dişlerini yaptırman için sana destek olmamsa, bu elbette mümkün değil.
Verdiğin telefon numarasından seni aramam, seninle görüşmem de mümkün değil.
Okurlarımla böyle bir iletişim kurmuyorum.
Henüz 19 yaşındasın. Yaşamın başındasın... Böyle umutsuzluğa kapılman çok yanlış.
Tam tersine hayata umutla bakmak için gençliğin yeter.
Eğitimini yarıda bırakmak, ailenden kopmak, ablanın desteğiyle yaşamını sürdürmen aslında senin hiç de istediğin koşullar değil.
“Böyle mutluyum” derken kendini kandırıyorsun aslında.
Tam tersine eğitimini sürdürmek, çalışmak, iyi bir işin olması, en çok istediğin şeyler.
Ancak bunları elde etmek için fazla bir çaba sarf ettiğin de söylenemez.
“Dişlerim düzgün olmadığı için” diyorsun, bunun ardına sığınıyorsun.
Dünyada dişleri düzgün olmayan tek insan sen misin?
Ama herkes bir şekilde bunun üstesinden gelebiliyor.
Dişlerini unutup eğitimini sürdürebilir, bir yandan çalışabilir, para biriktirip, dişlerini yaptırabilirsin.
Bunun için sadece biraz zaman gerekecek.
Ama önce ayaklarının üzerinde durmayı başarabilmelisin.
Annesi ve babası ayrı bir çocuk olmanın sana güçlü, becerikli, kendine güveni tam bir insan olman için yeterli motivasyonu kazandırdığını düşünüyorum.
Tıpkı benim gibi...

Bugün annemin ölüm yıldönümü

Sevgili okurlarım, anacığımın ölüm yıldönümü.
Yıllar o kadar çabuk geçiyor ki, şaşırıyorum...
O günün acısı hâlâ yüreğimde.
Bu köşenin gerçek yaratıcısı, yıllarını okurlarına adamış anneciğimin ölümünün 12’nci yıldönümü bugün...
O, yeri doldurulmaz bir insandı. Şimdi yıllardır onun görevini sürdürmeye çalıştığım köşesinden, sizlere onu bir kez daha hatırlatmak istiyor, bugün ondan dualarınızı esirgememenizi rica ediyorum.
O bambaşka bir insandı. Okurlarıyla üzülüp, okurlarıyla ağlar, yine onlarla mutlu olurdu. 47 yıl köşesinden okurlarıyla buluştu.
Ben de Güzin Abla köşesini ondan aldığım ilhamla hemen hemen 18-19 yıldır sürdürüyorum.

Kendi çapımda edindiğim yeni ve genç okurlarımla onun yapmak istediği okur-yazar iletişimini sürdürmekten mutluluk duyuyorum.
Annemin içtenliği, insan sevgisiyle dolu yüreği yüzünden okurları onu çok sevdiler.
Ve sanırım yeni kuşaklar, artık onu tanımasalar da beni annemden kazandığım aynı özelliklerim sayesinde seviyorlar.
Annemin adının yeni kuşaklara ulaşması beni çok mutlu ediyor.
Nurlar içinde yat anacığım...
Onca sevenin olduğunu, seni sevgiyle andıklarını ve dualarla yolunu aydınlattıklarını biliyorum.