İlk eşimden olan çocuklarımla görüşmemi istemiyor

Güzin Abla daha önce size yazmıştım, cevap vermiştiniz. Ancak sorunlarım sürüyor, hatta daha beter durumdayım.
İlk eşimden ayrılınca ailem bana destek olmadı. İki çocuğumu mecburen babalarına bıraktım. Annem, beni bile evine sığdıramadı. O yüzden ikinci evliliğimi yaptım, anlaşmalıydı.
O beni çocuklarımdan mahrum etmeyecekti ama benden de çocuk istiyordu. Evlendik ve ondan da 2 çocuğum oldu. Başlarda diğer evliliğimden olan çocuklarım küçük oldukları için onları görmeye ben gittim. Bu şekilde 8 sene geçti. Ama artık büyüdüler, haklı olarak kendileri de bana gelmek istediler. Geçen sene bize geldiler, eşim tarafından yedikleri bile göze battı.
2 hafta sonunda biletlerini aldı ve gönderdi. Bu yılın başında beni de göndermedi. Siz bana, “Otur eşinle konuş” demiştiniz.
Konuştum hatta defalarca ama karar almış, tek başıma gidip çocukları görüp geri gelebilirmişim. Hatta gelmesem de olurmuş. Tercih benimmiş. Kesinlikle çocukların buraya, yanımıza gelmesini istemiyor.
Onunla evliliğimden olan çocuklarımla oraya da gitmeme izin vermiyor, çaresiz kaldım. Ama kararımı verdim. Madem seçim yapmam gerekiyor, çocuklarımı seçiyorum. Boşanacağım sizce de doğru karar mı? ◊ Rumuz: Çocuklarımı istiyorum

YANIT

Sevgili kızım, evlenmeden önce, söz vermemiş miydi? Çocuklarından seni ayırmayacağını, ama buna karşılık senin de ona çocuk vermeni şart koşmamış mıydı?
Şimdi bu ne demek oluyor, seni iki arada bırakıyor, seçim yapmaya zorluyor. Bir anne çocuklarını terk edebilir mi? Oraya çocuklarının yanına gitsen nasıl geçineceksin?
Size kim bakacak? Ya buradaki 2 çocuğun? Bu sefer onları özlemeyecek misin? Bu gerçekten çok zor bir durum...
Ve bu adamın hiç vicdanı yokmuş, seninle evleninceye kadar, her şeyi kabul etmiş gibi görünmüş. Ki zaten senin ondan istediğin çok da fazla bir şey değil ki... Yılda bir kere, bir süre eski eşinden olan 2 çocuğunu buradaki evine getirmek, onlarla hep birlikte yaşamak istiyorsun.
Onların da kardeşleriyle kaynaşmasını istiyorsun. Bu da çok doğal bir şey değil mi? Ama işte kızım bu çok yanlış bir seçimmiş, keşke onu daha iyi tanımadan ondan da çocuk yapmasaydın.
İşte ben bu yüzden her zaman kadınlara mutlaka bir çalışma imkânınız olsun, bir meslek edinin diye tekrarlayıp durmuyor muyum?
Çalışıp çocuklarına bakabilecek imkânın olsaydı, onları babalarına bırakmak zorunda kalmazdın, annen de seni ve çocukları yük olarak görmezdi, sen para kazandığın sürece tabii...
Ve tabii böyle alelacele olmadık bir evlilik de yapmazdın.
Şu an ise sana “Boşan, çocuklarını da al git diğer çocuklarının yanına. Onlarla hep birlikte kendine yeni bir hayat kur” demek istiyorum. Ama bunu yapabilmen pek de kolay olmayacak ne yazık ki...
Sonuçta bu adamı çekmek zorunda değilsin, bir çare mutlaka bulunur.
Unutma ki, hayatımızı bu kadar acı çekmek ve mutsuz olmak için yaşamıyoruz.