İlişkilerde hep “acaba” payı olmalı

Galiba fazla güven duygusundan kaynaklanıyor bu. Güven elbette ilişkide olmalı. Ama mutlaka biraz da “acaba?” payı olmalı, değil mi?
Sonuçta okurum ya affedecek, üzerine sünger çekecek ya da affetmeyip, çekip gitmeyi göze alacak. Ama asla pişmanlık duymayacak...
Daha da ötesi, bir evlilik danışmanına ya da bir psikoloğa danışmakta yarar var.

Mükemmel sandığım eşim beni aldatıyormuş
Merhaba Güzin Abla, ben 15 yıllık evliyim, bir de 7 yaşında kızım var. 2004 yılında eşimin ihanetini öğrendim. Tabii ki yıkıldım çünkü bu zamana kadar güzel bir evliliğimin olduğunu düşünüyordum. Gerçekten mutluydum. Güzel bir evim, sağlıklı bir çocuğum, yetecek kadar gelirim vardı.
Evliliği hapis hayatı olarak görmediğim için eşim arkadaşlarıyla çıkar eğlenirdi. Hatta zaman zaman erkek erkeğe (en azından benim öyle sandığım) şehir dışı gezileri düzenlerdi. Ben aile dışında insanların da arkadaşlarıyla yaşantısı olması taraftarı olduğum için bu durumdan hoşnuttum.
Eşim, son derece ilgili bir babadır. Asla onunla kötü olmadık. Ben de evine bağlı, saygılı, işinde, çocuğunda bir kadınım.
Eşim yakışıklıdır. Ben de bakımlı ve hoş bir kadınım. Yani anlayacağınız gerçekten herkesin gıpta ile baktığı bir birliktelikti bu. Ama ben böyle düşünerek kendimi kandırıyormuşum, meğer benim o mükemmel kocam, yıllardan beri o kadın gelsin bu kadın gitsin, vur patlasın çal oynasın durumundaymış. Üstelik evli kadınlar, fahişeler, 20’lik kızlarla birlikte olmuş.
Uzun uzun konuştuk, tamamen cinsel dürtüler olduğunu söyledi. Şu an hâlâ onunlayım, sevgimin hatırına, yılların hatırına, çocuğumun hatırına ama gel de bunu içime anlat.
O kadar kırılmışım ki kalbimin üzerinde hep bir sıkıntı var. Yaşananları unutamıyorum. Çalışmaya veriyorum kendimi, çocuğuma veriyorum, eşime yaklaşıyorum ama hep içimde sıkıntı ve bir boşluk var, profesyonel yardım alayım diyorum ona da karar veremiyorum. Anlayacağın mutsuzum.
O kadar çok şey gitti ki içimden... O kadar güzel şeyler yok oldu ki...
Bazen kızıyorum, “ben de yapacağım” diyorum. Hoş bir kadınım ve ilgi gördüğümün farkındayım. Ama diyorum ki “kötüye kötüyle mi cevap verilir”. Hem yakışmaz bana. Ama nasıl tamir edeceğim duygularımı. Hiçbir şey yetmiyor bana, hiçbir şey sıkıntımı gidermiyor. Ne yapsam, bir akıl ver ne olur...
Rumuz: Ne kusursuz evlilikmiş ama