Hayvan sevmeyenlerin sığındığı cümleler

◊ “Kedin mi var? Hiç sevmem!”
- Allah aşkına sev. Ne olur sev, kedim ve ben geceleri uyku uyuyamıyoruz sen sevmiyorsun diye.
◊ “Tüy döküyordur şimdi bu. Ben titizim ya, gelemem öyle şeylere...”
- Ben çöplükte yaşadığım için sorun olmuyor ama sana bir sır vereyim, sen de hayatın boyunca yaklaşık 18 kilo civarında deri döküyorsun.
◊ “Beraber mi uyuyorsunuz? Yatağına da çıkıyordur bu şimdi... Hastalık kaparsın benden söylemesi.”
- Şimdi sana yıl boyunca yaptırdığımız aşılardan falan bahsedeceğim ama masraf yapıyorum diye beni kınayacaksın, çok korkuyorum.
◊ “Bunun mamasına, aşısına para vereceğine kendine harcarsın, valla yazık.”
◊ Nasıl da beni düşünürmüş, kıyamam ya... Sahi, sizin ortanca oğlan masraflı olmuyor mu? Oysa kendine harcarsın, valla yazık...”
◊ “Şimdi buna yemek artıklarını versen yemez mi yani?”
◊ “Bunun bünyesi bizimkinden hassas olduğu için pek tercih etmiyorum ama seni mi kıracağım, aşk olsun...
◊ “Çocuğun olunca köpeği nereye göndermeyi planlıyorsun?”
◊ “Ömür boyu bunun derdini mi çekeceksin, resmen ayak bağı!”
◊ Hiçbir şeyden haberi yok, yazık.
◊ “Onlar doğada yaşamak için yaratılmış, sen resmen hayvanın özgürlüğünü kısıtlıyorsun.”
◊ Yazıklar olsun bana... Oysa bıraksaydım şehrin göbeğine, arabalar çarpsaydı, çöpten beslenseydi en doğalından.
◊ “Bence sen bunu götür uzak bir yere bırak.”
◊ Evet, karşınıza bu tip insanlar da çıkabilir normal görünen...
Şimdi gel de bu insanlara hayvanların masumiyetini, size bakarken gözlerinden okunan sevgiyi anlat.
Onun ailenin bir ferdi olduğunu, çocuğunuz gibi sevdiğinizi anlat...
Maalesef kimseye hayvan sevgisini sonradan öğretemeyiz.
Ama sorun yok, bize ve dostumuza saygı duymanız gerektiğini eninde sonunda öğreteceğiz.
◊ Rumuz: Sağım solum pisi grubundan Hülya U.

YANIT

Tahmin ettiğiniz gibi bu yazı bana bağlı olduğum hayvansever gruplarından bir arkadaştan ulaştı.
Hayvanlarla ilgilendiğim hayatım boyunca, çevremdeki birçok hayvan sevmeyen kişiden işittiğim, elimde yiyecek torbalarıyla sokak köşelerinde besleme yaparken sık sık karşılaştığım bu sözleri sizlerle de paylaşmak istedim.
Çünkü eminim, sizin de eğer bizlerden biriyseniz, buna benzer sözlerle karşılaştığınız çok olmuştur. Bazen içinizden öfkelenmiş, ses çıkarmamış, bazen de dayanamayıp isyan etmişsinizdir.
En sık verdiğiniz cevap ise “Onlar da can, onların da yaşam hakkı var. Onlar biz insanların en yakın dostu. Onları da Allah yarattı” demek olur.
Aslında söylemek istediğim ise şu beğenmediğiniz dört ayaklı, tüy yumağı dostlarımızın zaman zaman insanlardan çok daha temiz olduğu, insanlardan çok daha gerçek dost olduğu, kadirşinas olduğudur.
Hani şu nankör dedikleri kediler bile, sadece bağımsız ve özgür ruhlu oldukları için böyle görünürler.
Burada sevgili hayvansever dostumun belki de unuttuğu bir cümle daha var aslında.
Benimse çok sık duyduğum... Beni en çok öfkelendiren; “Bu hayvanlara bakacağına, onların yerine bir çocuk okutsana!”
Önce; “Sen benim bunu yapmadığımı nereden biliyorsun” sonra da “çocuk okutan onca dernek, kuruluş, kişi var... Bırakın da ben de bu sessiz canlara yardım edeyim” derim.
Umarım bir gün tüm insanlar bir hayvanı sevmenin, bir hayvanı dost edinmenin ne büyük bir mutluluk olduğunu anlar.