Hayatımda hep gözyaşı var, ölmek istiyorum

Güzin Abla, sana ilk ve muhtemelen son kez yazıyorum. Çünkü ölmeyi düşünüyorum.
Nedenini sorarsan, annemle babamın geçimsizliği, her ikisinin de sürekli her konuda beni suçlamaları. Evdeki gergin havadan, sürekli kavga etmelerinden, itişip kakışmalarından bıktım.
Annem, babamın kendisini aldattığını söylüyor. Bu yüzden çok mutsuz. Babam ise pişman olduğunu ve annemi sevdiğini söylüyor. Bu şartlar altında üniversiteyi bitirebileceğimi hiç sanıyorum.
Bir arkadaşım var. Onu çok seviyorum. O da beni seviyor, evlenelim diyor ama onun da annesiyle babası boşandı. Zaten biz şu anda görüşemiyoruz. Çünkü babasının yanında ve buradan oldukça uzak bir kentte yaşıyor. Şimdi sana soruyorum, bu mutsuz hayat yaşamaya değer mi? Sence ben yaşamalı mıyım? Yaşamam için bir neden var mı?
Bence hiç neden yok. Bu dünya bana göre dipsiz ve boş... Kendi evimde, kendi odamda bile huzur bulamıyorum. Hep bir şeyler eksik ve kendimi sonsuz mutsuz hissediyorum.
Hayatımda hep huzursuzluk, endişe ve gözyaşı var. Geleceğim yok, umudum yok... Beni kaçınılmaz bir son bekliyor sanki...
* RUMUZ: KAÇINILMAZ SON

YANIT

Canım kızım, mektubunu okuyunca büyük bir endişe duydum... Fakat bu satırların anlık bir mutsuzlukla yazıldığını düşünmek istiyorum.
Hayatında ne kadar huzursuzluk olursa olsun, gencecik bir insanın yaşamaktan vazgeçebileceğini hiç sanmıyorum.
Aile içindeki gerginliklerin ve anne-baba geçimsizliğinin insana ne kadar zor geldiğini ben de çok iyi bilirim. Çocukluğumda yakın çevremde böyle sorunlara tanık olmuştum. Bu insana belli ölçüde bir olgunluk kazandırıyor.
Ama ölümü düşünmek ne kadar büyük sorumsuzluk. Oysa bu hayat sana istediğin gibi harca ve yok et diye verilmedi kızım. Dinimiz açısından intihar ne kadar büyük bir günah, bilmiyor musun? Aksine hayatına bir yön verip, sana bahşedilen bu bedeni en iyi şekilde korumalısın. Kendine bir amaç edinmelisin. Bu dünyaya boş yere getirilmedin. Kendine ve başkalarına faydalı olmalısın. Bu yüzden var gücünle çalışıp üniversiteyi bitirmelisin.
Meslek edinip iyi bir işe girmelisin... O zaman, o evden ve ortamdan uzaklaşacaksın. Hatta bir yandan da part-time çalışmayı dene. Annen ve baban keşke senin bu yazdıklarını okuyabilseler, çektiğin acıları görebilseler... Belki o zaman seni bu kadar bencilce, bu kadar düşüncesizce yıprattıkları için pişmanlık duyarlardı.

Kızım yaşlı sevgilisi yüzünden okulu bırakacak

Sevgili Güzin Abla, ben çok dertli bir anneyim... Derdim sizin de kolaylıkla anlayacağınız gibi kızımın hayatıyla ilgili.
Kızım 17 yaşında, lise son sınıfta okuyor.
Hem de son zamanlara kadar çok iyi bir talebeydi. Üniversiteye gitmeye can atıyordu. Birdenbire okulu bırakmaya karar verdi. Nedeni ise kendisinden 14 yaş büyük bir adama gönül vermesi.
Hiç kimseyi dinlemiyor, o adamla beraber olabilmek için okulu bırakacağını söylüyor.
Bu arada babasının bu durumdan haberi yok, çünkü babasıyla birkaç yıldır ayrı yaşıyoruz.
Babasına bu durumu açıp açmamakta tereddüt içindeyim. Öte yandan kızıma tek başıma söz geçiremiyorum.
Gerçekten çok üzgünüm. Ona nasıl davranacağımı, bu hatalı tutumundan nasıl döndüreceğimi bilemiyorum. Lütfen bana ne yapabileceğimi söyleyin.
* RUMUZ: DERDİM KIZIM

YANIT

Sevgili okurum, her şeyden önce kızınızın henüz reşit olmadığını, her açıdan sizin ve babasının denetimi ve sorumluluğu altında olduğunu unutmamalısınız. Bu yaşta kendi kendine karar veremez. O adamla istese de sizden izinsiz evlenemez.
Şu anda size yasal olarak bağımlı durumda. Ancak okula gitmek istemeyen bir çocuğu zorla gönderemeyeceğinizin de farkındayım.
Sanırım kızınızın ergenlik çağı krizi, aşkı, sevgiyi ve seksi tanımaya başlaması, aranızda sürtüşmeler yaratmış. Onun da çelişkiler içinde olduğunu unutmamalısınız. Yaş olarak çok kritik bir dönemden geçiyor.
Üstelik babasından ayrı olmanız, onun sorumluluğunu tek başınıza üstlenmeniz de sizi yıpratıyor.
Ancak eşinizden ayrılmış da olsanız, onun kızına karşı sorumluluklarını unutmasına fırsat vermemelisiniz. Sonuçta onun da evladı. Uzakta da olsa, kızının geleceğiyle ilgili bu kadar önemli bir kararını bilmek zorunda. Belki de bir ihtimal babasının sözünü dinleyecek, bu zamanda eğitimi yarıda kesmenin yanlışını anlayacaktır.
Belki de bu tutumu kızınızın ailesinin dağılmış olmasına karşı bir isyandır, hiç düşündünüz mü? Kendisinden 14 yaş büyük bir adamı sevmesinin kökeninde, babasından ayrı olmasının, dolayısıyla bir baba ihtiyacı duymasının etkisi olabilir mi acaba?
Babasıyla el ele vermeli, onu karşınıza almalı, eğitimini noktalama kararından mutlaka vazgeçirmelisiniz. Bu aşamada onu sevdiği adamdan ayırmak için çaba göstermeyin. Ters etki yaratabilir.
Önce bu eğitim konusunu halletmeye bakın, daha sonra diğer konuyu gündeme getirirsiniz. Bunun için acele etmeyin, çünkü sizden tamamen kopmasına yol açabilirsiniz.