Paylaş
Merhaba Güzin Abla sizin düşünceleriniz benim için çok önemli, yardımcı olursanız sevinirim. 6 yaşımdan 13’üme kadar benden 3 yaş büyük abim tarafından tacize uğradım. 13 yaşımda durumu annem ve babama anlattım. Tabii o yaptığını inkar etti. Ailem de pek üzerinde durmadı. Bu benim ruhumda derin izler bıraktı.
Şimdi elimde olmadan bir erkek bana dokunmaya çalıştığında izin vermiyorum. Vücudum kaskatı kesiliyor, nefes almakta zorluk çekiyorum.
Bu yaşadığım olaylar yüzünden erkeklere güvenim yok. Lise ve üniversite zamanlarında hayatıma kimseyi alamadım. Bazen abim “Sen kardeşimsin, seni seviyorum” diyor ama bu ona karşı nefretimin daha da artmasından başka bir işe yaramıyor.
Bir zaman sonra, “Herkes kötü olacak değil ya” düşüncesiyle hayatıma birilerini almak istiyorum. Ama ilişkilerim de kısa sürüyor. Benimle sadece cinsel açıdan görüşmek istiyorlar.
Şu anda 26 yaşındayım. Hayatımda 5 aydır biri var. Henüz hiç buluşmadık. O kişiyi sadece annem biliyor. Anneme göre o benim için doğru kişi değil. Annem, “Sen onunla yapamazsın” diyor. Gerçekten de o, biraz baskın kişilikte ve aşırı kıskanç. Etrafında çok kız olduğunu ve kadınları etkisi altında bıraktığını söylüyor. Bazen evlilik konusunu açıyor sonra da “Evlilikten korkuyorum” diyor. Onunla konuşmayı seviyorum ama mutlu olmak isterken hayatımın daha da berbat olmasını istemiyorum.
Hayatımda olan kişiye bu yaşadıklarımı anlatmam gerekir mi? Hayatımdaki kişinin benim için doğru biri olduğunu nasıl anlarım? ◊ Rumuz: Yardımcı olursanız sevinirim
YANIT
Sevgili kızım, yaşadığın olaylar öyle kolay atlatılacak şeyler değil. Sanırım erkek kardeşin yaptıklarının ciddiyetinin pek farkında değilmiş.
Sanırım o da çocuk yaşta olduğundan bu bilince varamamış. Bu nedenle de sana fiziksel açıdan zarar verememiş. Verseydi sen bunu anlardın. Ama ruhsal açıdan verdiği zararı hiç kimse kolay kolay telafi edemez.
Ailenin bu olayı önemsememesi, ihtimal verememesinden kaynaklanıyor olmalı.
Sen güçlü bir kızsın, ruhunda ortaya çıkan travmalara rağmen, bunu atlatmış sayılabilirsin. Ancak yine de artık olgun yaşta bir genç kız olduğuna göre bir psikolog ya da psikiyatri uzmanıyla bu durumunu konuşup yardım almalısın.
Çünkü gerçekten sevdiğin bir gençle karşılaştığında ya da evlendiğinde ona yaklaşamaman ya da onunla normal bir beraberlik kuramaman söz konusu olabilir. Ama şunu bil ki tedavi görürsen her şey normale döner.
Biliyorum bana asıl sormak istediğin bu “Yüz yüze görüşmedik” dediğin ama sanırım sosyal medyada tanışıp görüştüğün gençle ilgili. Kısaca anlattığın bu kişiyi benim de annen gibi gözüm hiç tutmadı.
“Etrafında çok kız varmış, sosyal bir insanmış, evlilikten korkuyormuş” ne demek bu? Saçmalıktan başka bir şey değil…
Sadece sosyal medyadan tanıdığın bu adama güvenmemelisin kızım. Sakın ona başından geçenleri anlatmaya kalkışma. Onu ne kadar tanıyorsun ki sırlarını açmayı düşünüyorsun?
İleride elbette düzgün bir ilişkin olacak, evlenmeyi de düşüneceksin... Yaşadıklarını anlatmadan önce o insana güvenmelisin.
Ama önce dediğim gibi bir uzmana danışıp terapi göreceksin. Ondan sonra normal bir arkadaşlık kurabilirsin ancak...
Bu sanal ortamdan tanıştığın hiç kimseye de sakın güvenme.
Paylaş