Paylaş
Merhaba Güzin Abla, eşimle aynı işyerinde çalışırken tanıştık. 3 buçuk senedir evliyiz ve 2 çocuğumuz var. İlk bebeğime hamileyken işten çıkartıldım. İlk çocuğum 15 aylıkken ikinci bebeğime hamile kaldım.
Bu süreçte eşimin işyerinde bekar bir kızla fazla samimi olduğunu duydum ve maalesef bunu görenlerden biri de aynı yerde çalışan annemdi.
Bu durum işyerinde çalışan çoğu kişinin de dikkatini çekmiş.
Sonunda eşimi karşıma alıp konuştum. Bu durumdan rahatsız olduğumu ve o kızdan uzak durmasını söyledim.
İkinci kez doğum yaptıktan 2.5 ay sonra bebeğimi uyutmak için yatak odasına gittim. Bebeğim uyumayınca tekrar oturma odasına döndüğümde, eşimin telefonuna mesaj geldi.
Telefonu benden kaçırdı ve tüm mesajları sildi. Bu güvensiz hareketinden sonra ilişkimizin bittiğini söyledim. Ciddi olduğumu görünce itiraf etti. Mesaj atanın işyerindeki kız olduğunu, telefonda konuştuklarını ama aralarında bir şey geçmediğini söyledi.
Doğum günümde, hamileyken neredeyse her fırsatta mesajlaşmışlar hatta doğum yaptığımda bile. Fatura detaylarından gördüğüm kadarıyla aylardır gece gündüz, binlerce mesaj gelip gitmiş.
Eşim pişman olduğunu söyledi. Ben de maddi manevi zorlu 3 buçuk seneden sonra kahrını ben çektim, sefasını o kız sürmesin diye boşanmaktan vazgeçtim.
Eşim, o kız hayatına girdiğinden beri bana bağırmaya başladı. Her söylediğimden kavga çıkarabiliyor ve tabii karı-koca hayatımız da bitti. Ve hâlâ onda düzelen bir şey göremiyorum. Evde olduğu zamanlarda benimle ya da çocuklarıyla vakit geçirmek yerine saatlerce telefonuyla ilgileniyor.
“Boşanalım” diyorum, onu da istemiyor ama ben bu olanları da unutamıyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum. ◊ Rumuz: Aklımı kaçıracağım
YANIT
Sevgili kızım, ne yazık ki arka arkaya hamile kalıp doğum yapmış olman evliliğiniz üzerinde olumsuz etki yapmış. Her zaman söylediğim gibi erkekler, özellikle de sorumsuz yapıdaki erkekler, aileye bebek katıldığında eşlerinden biraz uzaklaşabiliyor. Annenin daha çok bebeğiyle ilgilenmesi, bebeğin ailenin merkezinde yer alması, hamilelik döneminde eşlerinin sorunlarıyla karşılaşmak onları rahatsız ediyor.
Üstelik sen ilk bebeğin 15 aylıkken yeniden hamile kalmışsın. Bütün bu, eşin için sorun sayılabilecek olayları, şu 3.5 yıllık evliliğiniz içinde tekrar tekrar yaşamışsınız. İşte bu yüzden, özellikle de onunla ilgilenmek yerine, iki bebeğinle ilgilendiğin için kendini ihmal edilmiş hissettiğinden, bir başkasına yönelmiş olmalı.
Umarım dediği kadar yüzeysel bir ilişkidir. Belki sadece telefonda saçma sapan bir sohbetten öteye gitmemiştir...
Ama gerçekten senin açından kırıcı olduğunun farkındayım. “Maddi manevi zorlu 3 buçuk seneden sonra kahrını ben çektim, sefasını o sürsün istemediğim için boşanmaktan vazgeçtim” diyorsun. Belki bir anlamda haklısın ama eşinden ayrılmamanın tek nedeni bu olmamalı. Onu her şeye rağmen seviyorsundur umarım.
Madem ayrılmak istemiyorsun, bir erkeğin her zaman bir çocuk gibi şımartılmaktan, sevilmekten poh pohlanmaktan hoşlandığını hatırlatmak isterim sana.
Tabii ki, tüm kırgınlığına rağmen cinsel yaşamınızı göz ardı etmemeye çalışmalısın. “Evlilik hayatımız bitti” dememelisin.
Onu yeniden canlandırmak için çabalamalısın, o zaman eminim bu kız veya onun gibi gereksiz kişiler girmeyecektir hayatınıza...
Paylaş