Geçici yaz aşkları sonunda büyük acılara neden oluyor

Feyza Hanım, yazın tatilde insanlar sokakta buldukları hayvanı alıp besliyor ama tatil sonunda onu bırakıp gidiyorlar. Kendi kendine yemek bulmayı hiç öğrenmemiş bu hayvanlar, terk edildiklerinde hayatlarını idame ettiremiyor. Bir parça ekmek için, yaz-kış kalanların evlerine gidiyorlar. Onlar da kapılarının önünde yemek bekleyen yüzlerce hayvandan bunalıyor.
Bazı caniler sorunu toplu katliam yaparak çözüveriyor. Bazı hayvanseverlerse onları barınaklara aldırtıyor; barınağın ne durumda olduğuna bile bakmadan görevlerini yapmış olmaktan gururlu çekip gidiyorlar. İşte yaz aylarının bu geçici sevdaları çok fazla acıya gebe! Oysa gerçek sevgi sahiplenmektir, özveridir, emektir...
Nurferi Ortmann

Çok sevgili Nurferi Hanım, yılın 6-7 ayı yaşadığım Datça’da da bu konu hep gündemimizde. Minik yavruları sevimli bulup, burada kaldıkları sürece bakımlarını üstlenen ya da çocuklarının ısrarlarına dayanamayıp, onlara bu canlı oyuncağı vermekten kaçınmayan tatilciler, büyük şehirlere döndüklerinde onları arkalarına bile bakmadan, terk ediyorlar.
Ardından da işte tıpkı sizin dediğiniz gibi oluyor her şey, bizim gibi geride kalanlar onların terk ettikleri kedileri, köpekleri ya sahiplendirmeye çabalıyoruz ama bu arada telef olanlar çoğunlukta.
Hani bir söz vardı, “Bakabileceğin kadar çocuk doğur” diye. Ben de “bakabileceksen bir hayvanı sahiplen” diyorum. Burada hemen her gün, 4-5 aylık Golden’ler, Husky’ler, Terrier’ler ve sayılamayacak kadar da kedi terk ediliyor.
Allah’tan Datça’da hayvan derneğimizin, özellikle de sevgili Yolanda ve Hans’ın büyük özverilerle bakımını sürdürdüğü, belediyemiz ilgililerinden de Melike Hanım ve İnci Hanım’ın destekleriyle bugünlere ulaşan güzel bir barınağımız var. Her ne kadar barınak benim için katlanılması güç bir düşünce olsa da, kışı perişan geçirmelerindense, bizimki gibi özgürce dolaştıkları ve bakıldıkları bir barınakta kalmaları kötünün iyisi tabii. Ama keşke insanlar hayvanları özveriyle bakabilecekleri kadar sevselerdi...