Paylaş
Merhaba Güzin Abla, ben 35 yaşında, iyi bir mesleği olan, hali vakti yerinde bir adamım. 10 yıllık evliliğimi, yakın zamanda eşimden boşanarak bitirdim.
Şu an birlikte olduğum bir kadın var. Ben ona deliler gibi aşığım. O da beni seviyor.
Fakat işin tatsız yanı sevdiğim kadın evli ve küçük bir çocuğu var.
Duygularımıza engel olamayıp cinsel anlamda da beraber olduk. Artık birbirimize daha fazla bağlandık.
Ne yaparsak yapalım bir türlü birbirimizden kopamıyoruz.
Sizce hata mı yapıyoruz? Zaman zaman ayrılmayı düşündük ama yapamadık.
Bir iki gün sonra yine birbirimize koştuk. Şimdi ben çok zor durumdayım, ne yapacağımı bilemiyorum.
Onun medeni bir şekilde boşanıp bana mı gelmesi gerekir yoksa içindeki aşkı ve sevgiyi kalbine gömüp, eşiyle evliliğine devam etmesi mi?
Sonuçta o bir anne...
Boşandığında çocuk ne olacak, onu da düşünmek zorunda. Ben de bu durumun ciddiyetinin farkındayım, yanlış bir şey yapmak istemiyorum. Onu zorlamak da istemiyorum.
Kendi kararını vermesi gerekiyor. Kendimi de vicdanen rahatsız hissediyorum. Ama inanın kalbimize söz geçiremiyoruz...
Onun da kafası çok karışık. Biliyorum, kalbi beni gösteriyor ama eşinden nasıl ayrılacağı konusunda tereddütleri var. Özellikle de küçük bebeği onu çok endişelendiriyor.
Haksız da değil.
Bu konu onun için de benim için de çok hassas. Bir bebeği annesinden mi yoksa babasından mı ayırmak daha zor? Ya da ben ona baba olabilecek miyim?
Lütfen bize bir yol gösterip yardımcı olur musunuz?
Rumuz: Mantık mı, sevgi mi?
YANIT
Sevgili oğlum, böyle bir kararı almak elbette çok zor. Hem de bu kararı almak, sevdiğin kadına düşüyor. Ama şunu da söylemeliyim ki, bu ilişkinin aslında hiç başlamaması gerekiyormuş. Bu çok büyük bir hataymış.
Ama şimdi ateş bacayı sarmış. İş işten geçmiş. Burada ikiniz de suçlusunuz. İlişkiniz nasıl başlamış anlatmamışsın ama belki son zamanlarda çok rastladığım gibi internetten tanışmış olabilirsiniz.
Her neyse, sen onun evli olduğunu öğrenir öğrenmez noktalamalıymışsın bu beraberliği.
Ya da o hanım, sürdürmemeliydi arkadaşlığınızı. Ama ikiniz de yüreğinize söz geçirememişsiniz demek ki...
Eğer seni gerçekten büyük bir aşkla seviyorsa, her şeyi göze alıp sana koşar.
Ama sen belki de ona, eşini bırakabilecek, en önemlisi de çocuğuna baba olabilecek kadar güven vermedin...
Bir de sanki sen bu küçük bebeği pek fazla önemsemiyormuşsun gibi geldi bana.
Ya da annesi onu babasına bıraksa diye düşünüyorsun... Ama olacak iş mi, onun anneye en fazla ihtiyacı olduğu bir dönem bu.
Hangi anne bebeğini terk etmeye dayanabilir... Samimi düşüncemi öğrenmek istiyorsan, bu ilişkinin devam edebileceğini sanmıyorum.
O hanım hatasını anlayıp, seni yakın zamanda bırakabilir.
Yapması gereken de budur aslında. Sen de ona hak vermeli, anlayış göstermelisin.
Paylaş