Evli bir adamla ilişki yaşadım

Güzin Abla merhaba, 23 yaşında bir kadınım. Bu yaşıma kadar ailem sağ olsun her şeyi yaşadım. Hiçbir şeyde kısıtlanmadım, özgür bir genç kız olarak büyüdüm. Annemin ilk kocası ölmüş, babam annemin ikinci eşi...
Babamdan da iki çocuğu olmuş annemin. Öksüzlüğü gördüğüm için abi ve ablalarıma sonsuz babalık yapan bir adama âşık kızdım.
Benimle ilişki yaşamak isteyen, niyeti ciddi olmayan hiçbir erkeğe gönül vermedim.
Hayatı kitaplardan öğrenen, sorunlarını kitaplarıyla paylaşan, onlardan ders alan biriydim.
Ama ne yazık ki, yeterli olmamış sanırım.
Gün geldi evli bir adam gönlümü aldı ve hayatımda ilk kez ilişkiye girdim.
Bir tek bunu istememiştim ve atlatamadım. Güzin Abla bu hain ve yalancı adamdan hamile kaldım.
Kendi ailemi, geleceğimi yok edecek kadar çok sevdim onu, fakat yalancının tekiydi.
Beni sürekli kandırıyordu.
Sonunda bebeğime böyle bir hayat yaşatmaya hakkım olmadığını fark ettim.
Ailem de bu arada bu durumu öğrendi ve bebeği aldırmamı istedi.
Kabul ettim, ailem bana bu kadar sahip çıkarken onlara vefasızlık edemezdim.
Hatamın bedelini bu şekilde çok acı çekerek ödedim ablacım.
Fakat yeni tanışacağım bir adama “Ben bunları yaşadım” diyemezdim.
Ailem bunu yapmamı istemiyor. Haklılar da, kolay değil bu yaşadıklarımı kabullenmek.
Paylaştığım insanlar bunu fırsata çevirebilirler.
Başıma daha büyük belalar da gelebilir.
Dolayısıyla gizlemek en iyisiymiş, her şey gizlenebilirmiş.
Bu toplum için önemli bir sorun abla ama ben bu yalanlar ile ilişki kurduğumda, o insanı kaybetmekten korkarım.
Sence ailemi dinlemeye devam etmeli miyim?
Yoksa yeni ilişkimde bunları açık ve net konuşmalı mıyım?
Bu olay bir tek benim suçum olmadığı halde, bedelini bir tek ben ödüyorum.
Gerçekten yalanlara bu kadar gözü kör olduğuma inanamıyorum, belki bu bana en büyük tecrübe oldu.
◊ Rumuz: Yalanlara inandım

YANIT

Sevgili kızım, hayatta hiçbir zaman “bu benim başıma gelmez, ben bunu asla yapmam” demeyeceksin. İşte bu belki de kitaplardan öğrenemeyeceğin bir Güzin Abla öğüdü.
Tam tersine insan neden kaçıyorsa, neyi ayıplıyorsa, bir gün ne yazık ki kendini o durumda buluveriyor. Bu yüzden kimseyi ayıplamamak, “nasıl yapmış bunu” dememek gerekiyor.
Bu yüzden sevgili kızım, kendini bu kadar suçlama. Böyle bir zaaf gösteren tek genç kız sen değilsin. Bir erkeğin yalanlarına inanan, onun süslü sözleriyle kandırılan ilk kadın sen değilsin. “Keşke olmasaydı”, diyebilirsin elbette. Ama inan en sevmediğim sözcük “keşke”dir. Çünkü keşke, artık geri dönülmesi mümkün olmayan bir durumda artık hiçbir işe yaramayacaktır.
Olan olmuş bir kere...
Bebeğini doğurabilirdin belki ama bizim toplumumuzda bekâr bir annenin hayata tutunması, çevresi tarafından kabul edilmesi pek de kolay değildir.
Ailenin seni koruma altına alması, sana arka çıkması ve bütün bu olanları kabullenmesi gerçekten senin için büyük bir şans. İnan bunu birçok aile yapamayabilirdi. Ama sen de artık sızlanmaktan, geçmişin yüzünden böyle sürekli kendini küçümsemekten vazgeçmelisin. Bundan sonra güçlü ve kendine güvenen o eski güzel kız olacaksın.
Yeni karşılaşacağın ve sevebileceğin birine karşı dürüst olmalısın. Sana değer veren, seni gerçekten seven doğru düzgün bir adam, bu yaşadıklarını sorun yapmamalı.
Bugün ne yazık ki bu gibi olaylar pek çok kadının başına gelebiliyor.
Hem, ona her şeyi tüm ayrıntılarıyla anlatman gerekmiyor.
Birini sevdiğini, ona güvendiğini ve ihanete uğradığını söylemen yeterli. Ama saklaman hiç doğru olmaz. Bir gün nasıl olsa gerçekler ortaya çıkar. O zaman daha zor duruma düşebilirsin.
Sen akıllı bir kızsın, bundan sonra daha seçici olacaksın ve en doğru olanı yapacaksın, eminim.