Eski sevgilime dönmeli miyim?

Merhaba Güzin Abla, çok samimi arkadaşımla sevgili olmaya karar verdik. 4 yılllık ilişkimiz oldu ve evlenmeye karar verdik. Aileler tanıştı, tam yüzük takmak üzereydik ki ilişkimiz bitti. Çünkü artık kıskançlığına dayanamadım.
“Eteğini kapat” demesinden, bulunduğumuz mekanda insanları takip etmelerinden, “o adam sana baktı” diye hırpalamalarından sıkıldım ve bitirme kararı aldım.
Ama ben bu adamı deli gibi sevmiştim. Bu ilişkinin bitmemesi için yalvaran aynı adamdı.
Aradan belirli bir süre geçince, bu sefer ben yalvardım ama olmadı. Artık aileler bile evlenmemizi istemedi.
Her şeye rağmen, biz birbirimizden vazgeçemedik. Ne kadar adı olmasa da sesimizi duyduğumuzda, birbirimizi gördüğümüzde dünyalar bizim oluyordu.
Bir ara annesi beni arayıp evlerine davet etti. Umutla gittim. Annesi ve ablası çok ağladı, birleşmemizi istedi. Meğer, oğlunun hayatında biri varmış, bunu bana söylemediler...
Ben de hiçbir şeyden habersiz, “yeniden birleşelim” diye uğraşıyorum. Bu görüşmenin üzerinden 2 hafta geçti geçmedi, nişanlandığını duydum ve dünyam başıma yıkıldı. Onu aradım, “Bunu nasıl yaparsın” diye. Bana mutlu olduğunu, o kişiyi sevdiğini söyledi. Hayatım zindan oldu.
3 ay her gün dua ettim. 3 ay sonra bana sahte bir hesaptan bir mesaj geldi, meğer oymuş. Ayrıldıklarını, benimle buluşmak istediğini, bir hata yaptığını söyledi. Yine dayanamayıp görüştüğümde, elimi, kolumu öptü.
Olan biteni anlattı. Ne istediğini sordum ve sessiz kaldı.
O günden sonra aramaları devam etti. Açmadım, mesaj çekti cevap vermedim çünkü ne istediğini bilmiyordu. Ne sevgili olmak ne de evlenmek istiyordu. Ama sevgiliymişiz gibi konuşuyordu, bu şekilde konuşması da beni ümitlendiriyordu.
Yine üzülüp acı çekmek ve hastalanmak istemiyorum Güzin Abla, o hâlâ arıyor...
Bu durum kafamı çok karıştırıyor. Ne olur ablacım bana akıl ver, ne yapmam lazım. Onu hâlâ çok seviyorum. O da bunu bildiği için beni cepte görüyor. Bir taraftan da sosyal medyada kızlarla konuşuyor.
Ona güvenim kalmadı.
Bir yandan “biz artık olamayız” diyor ama benden de vazgeçemiyor... Düşüncelerinize ihtiyacım var.
◊ Rumuz: Kafam karışık

YANIT

Sevgili kızım, “o ne istediğini bilmiyor” diyorsun ama sen de bir yandan, “Bana çok karışıyordu, kıskançlığına dayanamadım, bu yüzden nişanlanmadan ayrıldım” diyorsun.
Bir yandan da “Onu hâlâ seviyorum, sevgiliymişiz gibi konuşması beni ümitlendiriyor” diyorsun. Bağışla ama sen de ne istediğini bilmiyorsun.
Onunla mutlu olamayacağına karar vermişsin ki, nişanı atmışsın. Aslında çok haklısın, bu kadar baskıcı ve her şeyine karışan biriyle yapamazdın.
Ama bir yandan da hani neredeyse, “Yeniden nişanlanalım, evlenelim” demesini bekler gibisin.
Böyle bir umut içindesin. Seni çantada keklik gibi gördüğünü biliyorsun. Bile bile de buna katlanıyorsun.
O da senin bu durumundan yararlanıyor, seni bırakmıyor, zaman zaman arıyor, senin başkalarıyla olmanı engelleyerek, her an her istediği anda sana ulaşabilmeyi planlıyor.
O istediği kızlarla çıkıyor, nişanlanıyor ama sana böyle bir hak tanımayacağından eminim.
Hatta belki sen biriyle çıkmaya kalkışsan olay çıkarabilir.
Sen de onun bu oyununa boyun eğiyorsun.
Sana “yeniden başlayalım” demesini bekliyor, her istediğinde onun yanına gidiyorsun.
Olmaz böyle kızım, asıl karar vermesi gereken sensin. O değil.
Bir dönemlerde nişanlıyken sana yaptıklarını hatırla ve artık seninle oynamasına izin verme...