Eski sevgilimden kurtulamıyorum

Merhaba Güzin Abla, lise öğrencisiyim. Yaklaşık 1 buçuk yıl süren ilişkim vardı. O da benimle yaşıt.
Ancak ilişkimiz sırasında onun psikolojik açıdan sıkıntıları olduğunu fark ettim. Toplumda herkesle gülüp eğlenen, herkesle arasını çok iyi tutan biri ama içinde enkaz yatıyor. Asla dışarıya kendisini gösterdiği gibi biri değil. Kimseye sadık değil. Kolaylıkla yalanlar söyleyebilecek biri.
Onunla düzgün bir ilişki yaşamak, onu düzeltmek için çok uğraştım.
Kimseye açmadığı kadar bana açtı içini, kimseyle konuşmadığı şeyleri benimle konuştu. Ama cesaret edemedi bir türlü bağlılık gerektiren bir ilişki yaşamaya. Bana bağlandıkça, beni sevdikçe benden uzaklaşmak istedi. Geçmişinde çok yara almış, sevdiği tarafından aldatılmış. Bunları benden başka kimse bilmiyor.
Onunla ayrılalı bir yıl oluyor. Ayrıldıktan aylar sonra başka bir kıza açılmış, üstelik kızı tanıyorum...
Sonra kızla hiç sebepsiz arasına mesafe koymuş ve beklemediğim bir anda yine bana geri döndü. Toparlandığım bir dönemdi, bu sefer ben onu tersledim. İlgisini hissettirip kendisini fark ettirmek için etrafımda dolanıp durdu.
Sonra da önceden açıldığı kıza yine döndü. Şimdi o kızla arası çok çok iyi… İlişkilerini gözüme soka soka yaşıyorlar. Üç buçuk aydır birlikteler ve hâlâ beni gördüğü yerde izliyor, süzüyor.
Ama kızla karşıma çıkmaktan da çekinmiyor. Bir insan nasıl olur da böyle karaktersizlik yapar anlamıyorum.
◊ Rumuz: Lise aşkları


YANIT

Acaba diyorum, lise çağındaki gençler hep böyle, şu anlattığın tarzda, ilişkiler mi yaşıyor? Öyleyse çok yazık.
O gencecik yaşta, okullarıyla, dersleriyle ilgilenip neşeli, heyecanlı, mutlu çocuklar olarak hayata hazırlanmak yerine, böyle umutsuzluklar ve bahtsızlıklarla mı haşır neşir oluyorlar?
Elbette lise çağında hepimizin yaşadığı gibi küçük aşklar, sevimli flörtler, masum ilişkiler yaşayacaksınız. Ama senin şu anlattıkların kabus gibi…
Neredeyse, bir ömür boyu mutsuzluk, ihanet, intikam, yalan dolanla karşılaşıp tükenmiş bir gençten söz ediyorsun. Onun daha yaşı ne başı ne? Ben senin gibi bu durumu “karaktersizlik” diye nitelendirmeyeceğim.
Bu küçük yaşta olmaması gereken bir yerde, yaşamaması gereken bir şeyler yaşamakta olan ve ne yapacağını bilemeyen bir çocukla karşı karşıya olduğumuzu düşünüyorum.
Her şeyden önce senin çok olgun bir genç kız olduğunun farkındayım, bu yüzden sana bu nitelendirmeleri yakıştıramadım. Biraz düşündüğünde bana hak vereceksin.
Bu gencin elbette çocukluğundan bu yana, ailesiyle ya da çevresiyle sorunları olma ihtimali çok fazla. Sevilmemiş, sevmemiş, belki de çok önemli olan anne sevgisini tadamamış olabilir.
Açıkçası senin düşündüğün gibi sadece kızlarla ilişkileri değil onu yıpratan. Çok daha öncesine gitmeli…
Belki, yaşadığı bu buhranlı döneme ister istemez seni de katarak, seni de yıpratmış olabilir. Bunu isteyerek yapmadığından eminim.
Ama sen daha güçlü bir kızsın, bunu atlatmışsın bile. Ama onun yardıma ihtiyacı var. Belki profesyonel yardım da almalı. Ona öfkeleneceğine, arkadaşlığını ondan esirgeme. O henüz sevmeyi de sevilmeyi de bilmiyor çünkü…