Eşimle ev arkadaşı gibiyiz

Eşimle 5 yıllık bir sevgililik döneminden sonra evlendik. 14 aydır da evliyiz. Eşimin ailesinden dolayı psikolojik sorunları var. Şu anda bir işi yok. Sevgililik döneminde beni çok üzdüğü ve aldattığı oldu. Asla kabul etmem dediğim şeyleri kabullendim ve evlendik.
Evlendikten ve ilk birlikteliğimizden sonra hiç düzenli bir cinsel hayatımız olmadı. Bazen 3- 4 ay birbirimize dokunmadık.
Giyinip kuşandım, makyaj yaptım, “Bu ne hal” diye dalga geçti. Bu durum gururumu kırdı. Bu arada internetten oyun oynamaya başladı.
İşten gelip gece yarısına kadar oyun oynuyordu. 1 ay önce evden ayrıldım. Sonra bir şans vermek için döndüm. 3 gün her şey normale dönmüş gibiydi. Ama giderek yine eski halimize döndük.
Terapi alması, bu durumun normal olmadığı konusunda çok dil döktüm ama reddetti. Bunun normal olduğunu, evliliğin ise sadece cinsellik olmadığını söyledi.
Ancak evliliğimizin 6’ncı ayında beni hayat kadınlarıyla aldatmaya kalktığı mesajları gördüm. Bunun için de “Düzelmeye çalışıyorum” dedi.
Sürekli beni sevdiğini, bensiz yaşayamayacağını söylüyor ama bu kadar olaydan sonra ondan çok soğudum ve güvenemiyorum. Hem zaten her açıdan sorunumuz var. Birlikte vakit geçirmek için “Parkta yürüyelim” dediğimde, onu bile reddediyor. Birlikte sarılıp film bile izleyemiyoruz.
Kendimi evin hizmetçisi gibi hissediyorum. Eşimle sanki ev arkadaşı gibiyiz...
Evlilik fedakârlıktır ama sadece ben bunu yapıyormuşum gibi geliyor. Fedakârlık da nereye kadar?
Sadece “seviyorum” demesi yeterli mi? 6 yıldır ilişkimiz için çabalamaktan çok yoruldum. Çalışmaktan da kaçıyor. İşten çıktı ve 1 aydır evde.
Eline geçeni yiyip yaşamak istiyor. Bense düzenli bir hayat istiyorum. 25 yaşındayım, daha geç olmadan bu evlilikten kurtulmak istiyorum.
Anne babası ayrı, başında kimse yok, onun için de endişeleniyorum. Yapayalnız kalacak benden sonra.
Sırf bu yüzden kendimi hep feda ettim ama artık dayanamıyorum.
◊ Rumuz: Boşanmalı mıyım?

YANIT

Sevgili kızım, bence de eşin bir bunalım geçiriyor.
Aslında cinsel yaşamı konusunda kendisi de endişeli, sırf bu yüzden dışarıda bazı arayışlar içinde, başka kadınlarla kendini denemek istiyor.
İşsiz olması, senin sevginden emin olamaması, senin onu sürekli suçlaman, üzerine çok fazla gitmen, onu huzursuz ediyor.
Hatta eminim psikolojik açıdan da çok fazla etkileniyor. Bu da aranızdaki cinsel çekimi olumsuz yönde etkiliyor.
Eşinin de söylediği gibi, belki her şey cinsellik değil ama birlikte bir film izlemek, el ele parkta yürümek, bunlar elbette senin de beklentilerin.
Biliyorsun, şu pandemi günlerinde iş bulmak hiç kolay değil. İnsanların işsiz kaldığı ya da işinden uzaklaşmak zorunda olduğu görülüyor.
Eşini bu yönden suçlama. Bu dönemde evlilikler hep sallantıda.
Hiçbirimiz yarınımızdan emin değiliz, hastalık ve ölüm korkusu içindeyiz.
Bu nedenle bence bütün bu düşüncelerin için doğru zaman değil.
Biraz daha sabırlı olmalısın.
Eşine ters ve zıt gitmekten vaz geçip, biraz daha şefkatli ve sevgiyle yaklaşmayı dene.
Bak onun da senden başka kimsesi yokmuş.
Hep kendini feda etmiş biri olarak görmek de insanı yorar... Biraz daha makul davran kızım.