Eşimle boşandığım için pişmanım

40 yaşında ve büyük şehirlerden birinde yaşayan eğitimli, kültürlü bir kadınım.
Size yazacaklarım aslında hem pişmanlık hem de bir itiraf olacak. Yazma amacım yaptığım hatayı başkaları yapmasın için.
Bundan iki yıl önce severek evlendim.
Beni benden çok düşünüp seven ve değer veren aynı yaşta olduğum bir adamla evlilik yaptım.
Sevdiğim kişi benim için kilometrelerce öteden yaşamını, işini hayatını değiştirdi.
Sadece bana yakın olabilmek için bulunduğum şehre yerleşti.
Bir dediğimi iki etmeyen, hiçbir konuda sorun çıkarmayan birisiydi. Ailem de onu çok sevdi. Mesela gece yarısı “Git bana dondurma al” derdim.
“Yapamam, nereden bulayım?” demezdi. Kalkıp gider, dondurma bulup getirirdi.
Maaş kartı bendeydi.
Daha sayamayacağım birçok iyi yönü vardı.
Ama ben bir hata yaptım.
Özellikle evliliğimizin ilk yılından sonra ona baskı yapmaya başladım.
Ailesi ile görüşmesine engel olmaya çalıştım.
Bir süre sonra bir şanssızlık sonucu çalıştığı firma kapanınca, bu sefer başına kakmaya başladım.
Bütün bunlara rağmen beni hiç terslemedi.
Ben ailemin mal varlığına güvenerek, maneviyatı mahvettim. Sevdiğim kişiden boşandım.
Şimdi ise çok pişmanım.
Bana geri döner mi, bilmiyorum. Gururum baskın geldiği için ona mesaj da yazamıyorum.
Buradan diyeceğim şu herkese:
Zor bulduklarınızı kolay kaybetmeyin.
Hayat doğru insanı, gerçekten sizi seven insanı bir kez karşınıza çıkarıyor.
Onu kaybetmemek için elinizden geleni yapın. Kendi paranıza ve kariyerinize güvenerek yanlış adımlar atmayın...
◊ Rumuz: Hiç nedensiz

YANIT

Sevgili kızım neyse ki akıllı fikirli bir insansın, sana söylemek istediklerimi sen zaten kendi kendine söylüyorsun. Evet, her şeyi mahvetmişsin! Akıllı fikirli birisin derken, aslında yaptığın bu büyük yanlışı hesaba katmadan söylüyorum. Ama gerçekten hayatının şansını kaybetmişsin.
Bu anlattıklarından eşinin gerçekten seni sevdiğini, değer verdiğini, önemsediğini anlayabiliyor insan. Gerçekten doğru insanı bulmanın giderek zorlaştığı şu dönemde, sen böyle bir erkekle karşılaşmış hatta evlenebilmişken, böyle akla mantığa sığmayan nedenlerle eşine eziyet etmekten, ona baskı yapmaktan kaçınmamışsın.
Şimdi çok pişmansın, haklı olarak da üzülüyorsun.
Onun sana geri dönüp dönmeyeceğini merak ediyorsun. Herhangi bir gururlu ve onurla bir insan bütün bunlardan sonra sana geri dönmezdi, sevgili kızım. İstersen bir an için kendini onun yerine koy. Sen döner miydin?
Ancak içimden bir ses, o adamın seni gerçekten çok sevdiğini, bu yüzden, senin bu kadar pişman olduğunu ve özür dilemeye hazır olduğunu bilse, sana her şeye rağmen döner, diyor.
Bu yüzden ona pişmanlığını belirtecek bir şeyler yazabilirsin. Özür dileyebilirsin, onun değerini anladığını açıklayabilirsin. Umarım, karşılık verir. Sana geri döner.
Ancak o zaman da sen yaptığın bu hataları tekrarlamamalısın. İşini kaybettiği için onu suçlamak, seni çok seven ailesiyle görüşmesini engellemeye çalışmak, onu ezmek ve küçük gördüğünü belli etmek gibi…
Bunları sıralarken bile, inan çok üzülüyorum… Ve bu adamın senin bu yaptıklarını asla hak etmediğini düşünüyorum.
Dönerse, dilerim sen de artık ona hak ettiği gibi sevgi ve saygıyla yaklaşırsın.