Eşimle aramızda sevgi ve saygı kalmadı

Sevgili Güzin Abla, öncelikle size bu köşeyi hazırladığınız için teşekkür etmek istiyorum.
Ben de size hayatımı ilgilendiren çok önemli bir konuda danışmak istiyorum.
Yaşım 28 ve bir yıldır evliyim.
Karıma karşı ne duygusal ne de cinsel bir şey hissediyorum.
Bu 1 yıl içerisinde haftanın 5-6 günü hep kavga ederek geçti.
Aramızda artık saygı da sevgi de kalmadı. “Her kavgamızda boşanalım artık” diye bağırıp çağırıyoruz ama ikimiz de o adımı atmaya çekiniyoruz. Hiçbir ortak noktamız olmadığını anladık.
Karım çok agresif bir kadın, en basit bir konuda patlıyor ve bu beni daha da soğutuyor.
Ayrılmayı çok istiyorum ama ailem her defasında “Bunlar aslında normal şeyler, bir evliliğin oturması en az 7 sene sürer, düzelecektir” deyip bizi barıştırıyor.
Ancak ben çok mutsuzum.
Hayattan soğudum ve böyle yaşamak istemiyorum. Söyleyin bana ne yapmalıyım?
◊ Rumuz: Akıl ver

YANIT

Sevgili oğlum, yanlış bir evlilik yapmışsınız. Eşinin de senin de bu evlilik sırasında çok mutsuz olduğunuz ortada. Henüz bir yıllık evlisiniz. Her ne kadar uzmanlar evliliklerde en zor yılların ilk yıl olmak üzere 3 ve 5’inci yıllar olduğunu söylese de bu senin anlattıklarını, ilk yıllardaki adapte olma sürecinin sürtüşmeleri şeklinde yorumlayabilmek mümkün görünmüyor.
Eşinin saldırgan yapısı, en küçük bir olayda fırtınalar koparması, tahammül sınırlarını aşmış durumda.
Benim asıl endişem her ne kadar aranızda sevgi ve saygı kalmadığını söylesen de bir şekilde eşinin hamile kalıp uyumsuz ortamınıza bir de çocuğun katılması.
Bence her şeyi çok daha zorlayacaktır bu hamilelik.
İşte o zaman birbirine katlanamayan, birbirine karşı saygı ve sevgiyi kaybetmiş iki kişi için bu zoraki bir bağ olacaktır.
En korktuğum ise böyle bir bebeğin dünyaya gelmesinden sonra sizin boşanma sürecine girmeniz ve bu bebeğin yaşayacağı travmalardır.
Çünkü boşanan eşlerin sorunları beni bir yere kadar ilgilendiriyor. İnsanlar onları mutsuz eden bir evliliği sürdürmek istemeyebiliyorlar.
Bu da çok doğal, çünkü hayat çok kısa ve bu tür sorunlarla günlerini karartmak istemiyorlar.
Ancak eğer arada bir çocuk varsa, boşanmadan önce 10 kez daha fazla düşünmek zorundalar.
Bu yüzden sevgili oğlum, çok iyi düşünmelisin, ailene katılmıyorum. Daha şimdiden “ben ona katlanamıyorum” diye düşünmeye başladıysan evliliğine 7 yıl daha şans tanıman mümkün mü, bilemiyorum.
Ancak şöyle bir şey yapılabilir; bir süre örneğin 1 ay birbirinizden uzak kalıp düşünme fırsatı tanıyabilirsiniz kendinize. Bu süre içinde hiçbir şekilde ne telefon, ne internet aracılığıyla görüşmemeli.
İşte bunun sonunda gerçek anlamda kararınızı verebilirsiniz.