Eşimle annem arasında kalıyorum

Merhabalar Güzin Abla, yaklaşık 3 yıllık ilişkim vardı. 2 aydır da evliyiz fakat mutlu değiliz.

Sebebi benim annem. Nişan sürecine kadar olan dönemde her şey mükemmeldi. Nişandan sonra borçlarımızı ödeyemediğimiz için nişanda takılan birkaç altını annemden istedik. Annem de vermeyince kavgalar çıkmaya başladı.

Aynı zamanda nişandan sonra ailemizden birkaç kişi art arda kanser hastası oldu.

Düğümüze 9 ay kala dedem, akciğer kanserinden vefat etti.

Düğüne 9 gün varken anneannem vefat etti. Düğünümüzü ertelemek zorunda kaldık. Annem bu süreçte çok yıprandı. Ölüm de bizim, düğün de diyerek anneannemin vefatının 52’sinden sonra evlendik.

Balayından döndükten 2-3 hafta sonra annem sudan bir sebepten tartışma çıkardı.

Ve eşimi suçladı. “Kocan beni istemiyor benden uzak dur” demeye başladı.

Eşimle konuştuğumda ise “ben buyum, kimseye hesap vermedim şimdiye kadar” diyor ve geri adım atmıyor.

Dün gece annem evde tek başına kalınca (kardeşimle beraber yaşıyorlar, kardeşimin işi olduğu için bir süreliğine dışarı çıkmış) kötüleşmiş. Beni de aramadı, komşuya haber vermiş, komşu beni arayınca yanına gittim. O halini görünce içim parçalandı.

Eşim annemin kapısına kadar gelse de yukarı çıkmadı.

Eve gittiğimde konuşmadık ve eşim ilk defa salonda yattı. İkisi arasındaki bu dengeyi kurmakta çok zorlanıyorum.

Biri eşim, biri annem ve annem psikolojik açıdan çok kötü durumda.

Annem de çok dikkafalı ve diktatör gibi davranan biri.

 Tartışmaların çoğunda eşim haklı olsa da, saygısız tavırları yüzünden hep haksız duruma düşüyor.

Ne yapmam gerek?

◊ Rumuz: İki arada kaldım

YANIT

Sevgili kızım, annenle eşin arasındaki esas meselenin ne olduğunu anlatmamışsın.

Sadece nişandan sonra altınları istemenizin anneni öfkelendirdiğini anlatmışsın. Bu sanırım gerginliğin ilk adımı olmuş. Annenin biraz otoriter ve sanırım maddiyata düşkün bir kişiliği olmalı. Ayrıca seni daha çok anneannenle dedenin büyüttüğünü söylüyorsun, bunun nedenini ise açıklamamışsın.

Annen bir ikinci evlilik mi yaptı da seni büyüklere bıraktı? Bu durumda şimdi birden senin hayatına karışma hakkını bulmuş kendinde.

Eşinle aranıza girerek, sorun yaratarak evliliğini tehlikeye soktuğunu görmüyor mu? Bir anne olarak elbette damadından saygı beklemek hakkı.

Ancak eşini belli ki kırmış, üzmüş ve onun da gururu incinmiş, annenle karşılaşmak istememesinin önemli bir nedeni olmalı.

Elbette anneni önemseme, ona sırtını dön demek istemem ama, annene hak verir gibi bir tavır sergileyerek de bunca yıldır sevdiğin ve beklediğin adamı ezip geçmemelisin.

Hele daha evliliğinin başındayken...

Ona anneni sevmek zorunda olmadığını ama sayması gerektiğini hatırlatmalısın.

Annenle sık sık görüşmek zorunda da değil. Ama sen idareli olmalısın.

Burada bütün iş sende, her iki tarafı da yatıştırmak senin sorumluluğun.

Belirli bir yaştan sonra anne babalar fazla alıngan ve kırılgan olabiliyorlar.

Sen tabii ki annene gereken ilgiyi göstermelisin, onu ihmal etmemelisin ama eşini kötülemesine, ona kötü davranmasına, yuvanı sarsacak, eşinin sana karşı kinlenmesine yol açacak davranışlarda bulunmasına da izin verme.

Bunu annenle de sakin sakin, onu kırmayacak şekilde görüşüp konuşmayı denemelisin.