Eşimin eşcinsel olduğundan şüphelenmeye başladım

Merhaba abla, ben 26 yaşındayım ve beş yıllık evliyim. Eşimle severek evlendik ama sonra sorunlar yaşamaya başladık.
Neredeyse bir senedir cinsel ilişkiye girmiyoruz.
Eşim ilişkiye girmek istemiyor ama beni seviyor, evine bakıyor, maddi hiçbir şey esirgemiyor.
Kendisi polis memuru. İşi gereği nöbet tutuyor ve hep “yorgunum” diyor. Ama insanlar inşaatta çalışıp yine de istekli olabiliyorlar.
Evliliğimizin ilk yıllarında saygı duyuyordum bu duruma ama insan bir yere kadar dayanabiliyor.
Onu baştan çıkarmak için denemediğim yöntem kalmadı. İç çamaşırlarına bir servet ödedim. Olmadı, olmadı...
Ben de bir ten sıcaklığı istiyorum, artık böyle devam etmiyor.
Bunalıma girdim, geceleri zaman geçmez oldu.

Boşanmak istedim ama o beni sevdiğini, ayrılmak istemediğini söyledi.
Porno izleyip orada tatmin olduğunu, bu yüzden istek duymadığını, bana yaklaşamadığını anlattı.
Şoke oldum, ama biliyorum, bu durumdan da utanıyor.
Doktora gitmeye de ikna edemiyorum onu, çünkü ortada bir sorun olduğunu kabul etmiyor.
Üstelik işyerinde ve çevresinde pek sevilmeyen biri, arkadaşı yok. Onun için sadece internette oyun oynar. Bir de teknoloji tutkunu, sürekli yeni bilgisayarlar alır, onlarla ilgilenir.

Artık dayanamıyorum, ne yapmam gerekiyor?
Artık eşcinsel olduğundan şüpheleniyorum. Yanılıyor muyum acaba?
Yorumlarınız benim için çok önemli. Doktora götüremeye ikna edemezsem ne yapayım?

Rumuz: Layla


Eşinin sorunları olduğu ortada kızım. Bu sorunlar sadece evlilik ve seks hayatında değil üstelik. Anladığım kadarıyla içine kapanık, dış dünyayla ilgisiz, çevresiyle bağdaşamayan bir yapıya sahip.
Bilgisayara aşırı düşkün insanlarda genellikle bu durum görülebiliyor. Gerçeği yaşamaktansa, sanal bir alemde yaşamayı seçmeleri, kişisel bir sorunları olduğunu gösteriyor.
Eşinin eşcinsel olduğunu düşünmemelisin. Bu yanlış olur. Ama cinsel bir problemi de olduğu ortada.
Onu mutlaka bir psikiyatri uzmanına götürmeye ikna etmelisin. Tedavi görmeli.
Artık bunu sevgiyle, şefkatle mi, yoksa ayrılacağını söyleyerek mi yaparsın, bilemem. Ama onu ikna etmek sana kalmış.
Yoksa böyle bir evlilik elbette ki senin için katlanılmaz olur, yürümez.


Sevgilim bir türlü boşanamıyor

Abla, ben 20 yaşında bir kızım. 28 yaşında, evli bir adamla beraberim. Sevgilim eşine boşanmak istediğini söylüyor, kadın aptal aptal tehditler savuruyor. Kimsenin yuvasını yıkmak istemiyorum ama biz birbirimizi çok seviyoruz.
Ne yapmam gerekiyor? Lütfen yardım edin. Bu durumu kimseyle konuşamıyorum.

Rumuz: Büşra

Sana bir an için kendini o “aptal aptal tehditler savuruyor” dediğin kadının yerine koymanı öneriyorum. Bir an olsun, o gencecik kadının neler hissettiğini düşün. Bencillikten uzaklaş, onun da kocasını sevdiğini, en önemlisi ona bir evlat verdiğini düşün bakalım. O zaman ona yakıştırdığın bu “aptal” sözünden belki biraz olsun utanç duyarsın.
O adamı sevmiş olabilirsin ama bu, senin o kadına hakaret etmeni gerektirmez.
Hem ne biliyorsun, seninle yaşadığı belki de adamın ilk ilişkisi değildir, senden önce de eşini aldatmıştır? Kadın da erkeğinin bu geçici hevesten kurtulup geri dönmesini bekliyordur. Buna hakkı yok mu? Bir de “Yuva yıkmak istemem” diyebiliyorsun. Ya bu yaptığına ne demeli? Sevgiden önce insanın mantığı ve aklı gelir kızım. Aklını başına topla...

Çok zor günler geçirdim ama mutluluğu yakalayabildim

Sevgili Güzin Abla, yazılarını hep takip ediyorum, acaba insanlar nasıl sorunlar yaşıyor diye merakla okuyorum.
Ben 27 yaşında, bir haftalık evli bir kadınım. Şu an o kadar mutluyum ki... Çünkü sevdiğim insanla beraberim...
Aşk ve ilişki konusunda pek çok okurunuzun şikayet ettiği olayları ben de yaşadım. Çok kötü günler geçirdim.
Daha küçükken bekâretimi kazayla kaybetmişim.
İlk evliliğimi görücü usulüyle yaptım. İntihar etmeyi, buralardan kaçıp gitmeyi düşünürken Allah yüzüme güldü ve ailem ele güne karşı mahcup olmadı.
Gerçi her şey onların suçuydu. Çocukken sandalyenin üstüne düşmüştüm, beni doktora götürmemişler, onun acısını evleninceye kadar çektim.
Ama yine de evliliğim sürmedi, uyuşamadık, anlaşamadık.
Eşim beni seviyordu ama kayınvalidemle beraber oturuyordum, o eşimi çok etkiliyordu.
Boşandıktan sonra üç yıl süren bir ilişkim oldu. Onu çok sevdim, o da beni sevdi ama aramızda mezhep sorunu vardı. Bir de o hiç evlenmemişti ve ailesi beni istemiyordu.
İlişkinin ilk başında beni sevdiğine emindim ama son dönemde beni hem cinsel açıdan hem de maddi anlamda kullandığını fark ettim. Çok zor da olsa ayrıldım.
Onunla ayrıldığım ve psikolojimin bozuk olduğu dönemde şimdiki eşimle tanıştım. Sayesinde atlattım o kötü zamanları. Şu an çok mutluyum, eşimi çok seviyorum, o da beni seviyor.
Eşim de benim gibi dul. İlk eşlerimizden çocuğumuz olmadığı için biraz daha kolay oldu evlenmemiz.
Eşim düğün yaptı bana, hiçbir şeyde aklım kalmadı. Ben de onu mahcup etmeyeceğim.
Sözüm o ki; insan umudunu hiçbir zaman yitirmemeli. Herkes zaman zaman çok kötü olaylar yaşıyor. İnsanlar kalplerini temiz tutsunlar, Allah bir yerden bir kapı açıyor, bundan emin olsunlar.
Şu dünyada mutluluk her zaman sizin elinizde. Yeter ki dürüst olmayı bilin.

Rumuz: Mutluluk

Bu satırlar eminim pek çok kırık kalbe, acıyla yoğrulmuş yüreklere su serpecektir kızım. Sağ ol.
Böyle mutluluk haberlerine benim ve yüzlerce okurumun öyle ihtiyacımız var ki.
İşte bu satırlar insana kaybettiği umudunu kazandırıyor.
Zor yakaladığın bu mutluluğunun devamını dilerim.