Eşimin bitmeyen istekleri var

Eşim, nişanlılığımızın ilk 6 ayında beni 20 bin TL borca soktu. “Beraber çalışıp öderiz” diye beni rahatlattı.
Bir yandan “Hiçbir istediğim olmuyor ve nişanı atasım var” diye sızlanıyordu. Bu süreçte her istediğini yaptırdı.
Ben her ay onlara elim boş gitmezdim. Birlikteyken de kendisine bir şeyler almak için alışveriş yapardı.
Her istediğini alırdım.
Evlendikten sonrada devam etti istekleri. Ya ağlayarak ya tavır yapıp küserek her istediğini aldırdı bana.
Hepsi de borçla...
Ailesinin bulunduğu şehre yerleştik.
Bu borcun altından kalkamayacak duruma geldiğimde, ailesine ağlayıp dert yandı.
Onlara bu kadar borcun nasıl olduğunu bilmediğini söyledi. Onlar da bana baskı yapıp ailemden para istememi belirtti.
Borcu geçmişte annemle yapıp oraya borç ödetebilmek için geldiğimizi söylemişler.
Sonuçta baskılara dayanamayıp ailesine anlattım gerçeği.
Eşim bunu duyduğunda ailesinin bildiğini, benimle boşanacağını söyleyip hakaret etti.
Küçük bir kızım var. Tek zaafım kızıma düşkünlüğüm. Kızım da bana düşkündür. 3 seneye yakın ayrı yatak odalarında yattık.
Sırf çocuğu emzirerek uyutup kendisinin uykusunun bölünmemesi için...
Kısa süre önce bir yakını vefat etti. Bundan korkup etkilendiği için şimdi benimle aynı yatakta yatıyor. Ama aramızda kızımız oluyor. Onu uyardım, “Ten tene değmezse arada soğukluk olur” diye.
Cinsel hayatımız da iyi değil... Bu yüzden evlilikten soğudum ama kızım var ve onu çok seviyorum.
Eşimse kızımıza çok agresif davranıyor, her şeyine bağırıyor ve çocuk etkileniyor.
Bana lütfen bir yol gösterin. Bu arada birkaç sefer aile danışmanına gidip sorunlarımıza bir çare bulmak istedim. Her seferinde erteledi...
Benim de yanlışlarım vardır mutlaka ama önemli olan ailede uyum sağlayabilmektir.
◊ Rumuz: İyimser ve duygusal

YANIT

Dediğiniz çok doğru sevgili oğlum, ailede her şeyden önce önemli olan karşılıklı uyum sağlayabilmek ve saygıyla yaklaşabilmektir.
Sanırım eşiniz ailesi tarafından çok şımartılarak yetiştirilmiş. Bencil biri ve tüm dikkatlerin kendi üzerinde olmasına alıştırılmış.
Bu biraz da ailesinin sorumluluğu. Ancak bu durumun değişmesi belirli bir yaştan sonra biraz zor olabilir. Belki iyi bir psikoloğun ya da dediğiniz gibi bir aile danışmanının yardımıyla değişim gerçekleşebilir.
Evliliğe ve en önemlisi anneliğe uyum sağlayabilmesi için telkin alabilir. Her istediğini yapabileceğini, istediği gibi harcayıp istediği gibi yaşayabileceğini düşünmekten vazgeçebilmeli.
Bir kötü huyu da sanırım yalancılığı ve sizi çok rahatlıkla suçlayıp iftira atabilmesi.
Sizin küçük kızınıza düşkünlüğünüzü bildiği için bunu kullanıyor olmalı.
Sizin ondan vazgeçemeyeceğinizi biliyor, rahat hareket edebiliyor.
Bana kalırsa, ailesini karşınıza alıp onun da bulunduğu bir ortamda bu bana anlattıklarınızı, onlara da anlatmalısınız.
Evliliğiniz için yaptığınız fedakarlıkları onlara da söyleyebilmelisiniz.
Yine bu ortamda, ona sizin de bir hatanız varsa söylemesini ve bunu düzeltmeye çalışacağınızı belirtmelisiniz.
Kısacası ailesinin nasıl insanlar olduğunu bilmesem de belki bir destek bulursunuz. Ve belki onlar da bir aile danışmanına başvurmanızı söyleyebilir. Kızınız için bu yuva yıkılmamalı.