Eşimi her şeyden kıskanıyorum

Ben 1,5 yıllık evliyim ama 7 yıllık bir geçmişimiz de vardı. İlk tanıştığımızda ben 15, o ise 19 yaşındaydı. 2 yılı birlikte geçirdikten sonra o farklı bir şehre gitti ve orada biliyorum ki, beni defalarca aldattı. Bu yüzden pek çok kez ayrıldık, barıştık...
İşte bu şekilde onun hayatında çok fazla kadın oldu. O ilk aşkımdı, hayatımda sadece o vardı ve hep o oldu. Zamanla beni değiştiğine inandırdı ve sonuçta evlendik.
1 yıl boyunca sorun yaşamadık... Şimdilerde bir arkadaşıyla görüşüyoruz.
O da yeni evli ve ben arkadaşının eşini kıskanıyorum.
Bazen kıskançlığımın hastalık derecesinde olduğunu düşünüyorum.
Bana eskiden yaşattıkları yüzünden ona ve arkadaşına arada kötü davranıyorum.
Sonra ben de kendimi kötü hissediyorum ama kendime bir türlü engel olamıyorum.
Örneğin o kızın eşimi araması ya da bir şey sormak için mesaj yazması beni deli ediyor. Arada birlikte görüştüğümüzde, onların şakalaşmaları bile yetiyor bana kıskançlıktan çıldırmam için...
Bu durum eşimle ilişkimizi çok kötü etkiliyor. Çünkü aklım fikrim eşimde oluyor gün boyu ve onun başkalarıyla olabileceği düşüncesiyle çıldırıyorum.
Aslında bu kıskançlık haricinde hiçbir sıkıntı yok aramızda.
Sadece bu sorun benden kaynaklandığından dolayı kendimi kötü hissediyorum.
Bu konuyu 1 hafta önce eşimle de konuştum ve sorunu aşabileceğimizi söyledi.
Ama 1 haftada bile düşüncelerinin ve bana bakışının değiştiğini görebiliyorum.
Sizce ne yapmam gerekiyor?
Çok kararsızım, sanki “İmdat” diye bağırıyorum ama kimse beni duymuyor. Ne yapabilirim, evliliğimi yıkmadan önce bu kıskançlığı yenebilir miyim?
Rumuz: Zor durumdayım

YANIT

Sevgili kızım, kıskançlık duygusunun hem kişinin kendine olan güvensizliğinden kaynaklandığını, hem de yaşanan bazı olaylar sonunda bilinçaltında yer ettiğini defalarca yazdım. Senin de aynı duygular içinde olduğunun farkındayım. Bu genç adamın, seni yıllarca aldattığını bilmek sende bir tür travma yaratmış.
Evlenmiş olduğunuz halde, halen ona güvenmediğin ortada. Bu şekilde devam etmeniz imkânsız.
Sen bugün en yakın arkadaşının eşini kıskanırsın, yarın öbür gün çalıştığı şirketteki bir iş arkadaşını ya da evinize gelip giden bir arkadaşını...
Kıskançlık öyle bir duygudur ki mantık tanımaz. Böyle giderse evliliğinin sona ereceğini hissetmen yeterli değil. Eşin de belli ki, senin bu aşırı kıskançlığından fazlasıyla şikayetçi. Ama sen bu duygunla baş edemiyorsun, belli ki.
Eşinin en yakın arkadaşının karısını bile kıskanman, sanırım bardağı taşıran son damla olmak üzere...
Güzel kızım, siz bir anlamda çocukluk aşkısınız. Bunca yıl birbirinizden kopmamışsınız. Araya giren başka kadınlar da olsa siz belli ki birbirinizi gerçek anlamda sevmişsiniz.
Ama bence sen bu duygundan kendi kendine telkinle kurtulamayacağına inanıyorsan, bir uzmanın yardımına başvurabilirsin.
Hem son olarak şunu da söyleyeyim ki, erkekler birlikte oldukları kadınların aşırı kıskançlığı karşısında “Yapsam da kıskanacak, yapmasam da nasıl olsa” diye düşünmeye başlayabilir.
Bu durumda belki aldatmayı hiç akıllarına bile getirmeyecekken, “Bir denesem ne olacak” fikri takılabilir akıllarına. Benden hatırlatması...