Eşimi aşırı derecede, çok ama çok seviyorum; onun da sevgisine inanıp inanamayacağımı bilemiyorum. Benim sorunum ablacığım eşime güvenmemem. Eşim gayet olgun, terbiyeli anlayışlı ve de modern bir insan. Bana her türlü özgürlüğü veriyor fakat ben ona veremiyorum.
Eskiden annem rahmetli babamın ceplerini karıştırırken, telefonuna bakarken, arabasına kadar didik didik ararken, gülerdim. Şimdi ise o günleri hatırlayıp ağlıyor, aynı şeyleri ben de yapıyorum.
Eşimle dışarı çıktığım zaman güzel bir kadın gördüğümde bana sanki eşim ona sürekli bakıyor gibi geliyor ve bu da sorunlara yol açıyor. Aslında bana öyle gelmiyor gerçekten görüyorum baktığını.
Ben "Ona niye bakıyorsun" deyip, bağırıyorum ve tartışıyoruz. Eşimi yalnız dışarı bırakamıyor, sürekli kontrol ediyorum. O da tabii ki çok üzülüyor. Artık dışarıya bensiz adımını atamaz olmasına rağmen, benimle de çıkar çıkmaz yine "Ona baktın buna baktın", diye her şeyi burnumuzdan getiriyorum. Ablacığım kaç defa eşim ayrılmaktan bahsetti, böyle yaşayamayacağını, söyledi. Sürekli tartışıyoruz benim bu kıskançlığım yüzünden. Bu yüzden benimle çıkmak istemiyor artık. Ben onu kaybetmeye dayanamam en kötüsü onu sebepsiz bir kıskançlık için kaybedersem yaşayamam.
Ben onunla evlenip, beraber olmak için nelere katlandım. O günleri düşününce, yediğim dayakların acısını hálá bugün hissediyorum ve şimdi ise onu kaybedersem halimin ne olacağını düşünmek bile istemiyorum. O benim her şeyim. İnan abla 24 saat beraberiz 1 buçuk senedir ve ben ona hálá doyamıyorum. Ne olur yalvarırım bana bir yol göster, ne yapacağımı bilmiyorum; ne olur ablacım ne olur?!
RUMUZ: ADINI SEN KOY
Sevgili kızım, bu seninki hastalıklı bir kıskançlık durumu. Gördüğün gibi eşin artık isyanlarda ve hiç de haksız değil. Biliyor musun bu şekilde kıskançlık karşısında erkekler ne düşünür? "Kıskandıracak bir şey yapsam da bir, yapmasam da, nasıl olsa sürekli tartışma, kavga... Bari yapayım da boş yere suçlanmış olmayayım" derler... Buna sebebiyet vermemelisin. Bak bunca sevdiğin adam, boşanmaktan söz ediyor. Çünkü sen onun özgürlüğünü kısıtlıyorsun. Ve şunu bilmelisin ki kızım, hiç kimse kimseye ait değildir. Kimsenin bir başkası üzerinde böylesine bir tahakküm uygulamaya hakkı yoktur.
Bu duruma kimse katlanamaz. Yine demek ki eşin seni çok seviyor ki, hálá katlanıyor...
Eğer kendi kendine telkinle bu durumdan sıyrılamıyorsan, kendine hakim olamıyorsan, bir psikoloğa gitmen gerekiyor. Bir uzmandan yardım almalısın. Aksi halde bunca sevdiğin adamı kaybedebilirsin...
Sevgili ablacığım, ben bir yıllık evli, 27 yaşında bir erkeğim. Ama eşimi cinsel beraberlik sırasında tatmin edemiyorum. Bu yüzden intiharı bile düşündüm. Çünkü eşimi mutlu edememek beni bitiriyor. Cinsel beraberliğimiz çok kısa sürüyor, ben erken orgazma ulaşıyorum ve eşim bundan rahatsız olduğunu açıkça söylüyor. Ben ise bunun üstesinden gelemiyorum. Ne yapmam gerektiğini bilemiyorum. Böyle giderse eşimi kaybedebilirim. Onun bir başkasına ilgi duyabileceğini düşünüyor, kahroluyorum. Oysa onu çok seviyorum. Ne yapmalıyım? Evlenmeden önce pek fazla cinsel deneyimim olmamıştı. Bunun etkisi olabilir mi? Bu konuda başvurabileceğim bir kitap ya da uzman biliyor musunuz?.
RUMUZ: SORUNUM CİNSELLİK
Sevgili oğlum inan bu sorun pek çok genç erkeğin sorunu... Gerçekten senin gibi genç evli erkeklerin iktidarsızlık kadar önemsedikleri bir sorun bu erken boşalma... Söylediğin gibi mutlu ve uyumlu bir seks hayatına engel olabilir, evliliğini tehlikeye düşürebilir. Özellikle senin gibi eşini seven ve onun da mutlu olmasını isteyen erkeklerin acı çekmesine yol açar. Bu çoğunlukla senin gibi yeterli cinsel deneyimi olmayan ya da cinsel deneyimleri yalnızca hayat kadınlarıyla ve mastürbasyonla sınırlı erkeklerin sorunudur. Bu şekilde ilişkiyi uzatmak yerine, bir an önce doyuma ulaşmaya alışan erkek, evlendiğinde de bu alışkanlığından hemen kurtulamaz. Zaman içinde kendi kendini terbiye ederek iradeni kullanmayı öğreneceksin. Bu konuda, prezervatif ve hissi azaltan kremlerin yardımı olduğu söyleniyor. Bir de zaman içinde iradeni kullanarak, ilişki sırasında zihnini meşgul ederek bir tür alışkanlık kazanabilirsin. Ama ölümü düşünecek kadar da bu durumu büyütmemelisin. Eşin de, sana destek olmalı, yardımcı olmaya çalışmalı. Bu konuda elbette kitaplar vardır, (Uzakdoğunun cinsel öğretileriyle ilgili "Tao" gibi). Ayrıca uzmanlara da başvurabilirsin.
Patronumun damadıyla ilişkim var
Sevgili Güzin Ablacım, öncelikle sana olan hayranlığımı belirtmek istiyorum. O kadar temiz ve güzel bir yüreğe sahipsin ki, anlatılması mümkün değil.
Ben 19 yaşında bir genç kızım; çalıştığım şirkette patronumun damadıyla aynı yerdeyiz. Kendisi bana karşı duygularının olduğunu ama bunun sadece cinsellikten ibaret olduğunu söyledi. Kendisi patronumun kızıyla evli. Ben de ona karşı bir şeyler hissediyorum ama benimki cinsellik değil. Onunla tam olarak bir şeyler yaşadık diyemeyeceğim, sadece sevişmekten ibaretti. Ben bakireyim. Benden bakireliğimi istemiyor zaten. "İstediğin zaman bu ilişkiyi bitirelim" dedi. Ama sanırım ben onu seviyorum. Ben böyle biri değilim, kendimden utanıyorum. Eşinin yüzüne bakamıyorum. Onların yanında çalışmak içimi kemiriyor. Bir de erkek arkadaşım var ama onunla ilişkimiz çok sağlam değil. Ne yapmam gerektiğini söyle...
RUMUZ: UTANIYORUM
Kızım utanmakta haklısın... Bu yaptığın gerçekten dürüstlüğe sığmıyor. Hem patronuna, hem patronunun kızına, hem de, iyi ya da değil, beraber olduğun diğer delikanlıya karşı bir ihanet... Kendine yakıştıramadığını söylüyorsun, gerçekten de sana açık açık seninle cinsel olarak ilgilendiğini söyleyen bu adamın oyuncağı olmak seni rahatsız etmiyor mu? Hem de ilişkiyi bitirmeyi sana bırakıyor. Kısacası çok çirkin bir durum. Bence ondan ve o işyerinden hemen ayrılmalısın.