Paylaş
Merhabalar Güzin Abla, iki çocuk annesiyim. Yaklaşık bir senedir eşimden ayrıyım.
Ayrıldığım eşimi seviyorum, onun da beni sevdiğini biliyorum. Fakat bitmek bilmeyen kavgalardan, onun alışılagelmiş hatalarından bıktım.
Üstüne üstlük ailesinin de her konuda onun tarafını tutmasından bunaldım. Yaşadığım yerde kimsem yok, ailem memlekette. Gurbette iki çocukla, bir senedir kadınların kaldığı sığınma evindeyim.
Başlarda hâlâ bir şeyleri başaracağım ümidini taşıyordum.
Şimdi ise kendimi bitmiş, tükenmiş hissediyorum.
“Bana ne iyi gelir?” diye düşünürken internetten bir erkekle iletişim kurdum.
Sonradan evli olduğunu söyledi, ne diyeceğimi bilmedim.
“Belki evliliğini bitirmek istiyordur” diye düşündüm. Ama hayır, aklının ucundan bile geçirmiyor. Kendimi kullanılmış, zavallı biri gibi görüyorum.
Elimi neye atsam, ne yapsam yanlış anlaşılıyor. Şimdi “Sen bu adamı seviyor musun?” diye soracaksınız.
Hayır, sevmiyorum. Eşimin bana hissettirdiği gibi olmadı.
Bu arada eşim de benden son bir şans istiyor. Kararsızlık içindeyim, mantıklı düşünemiyorum.
“Mutsuzluk” hastalığına yakalandığım için çocuklarımla olan iletişimim de kopuk, kendime saygım sıfır. Sırf çocuklarım için ayağa kalkmak istiyorum.
İrademin güçlü olduğunu biliyorum, fakat elimden tutan, bana yol gösteren bir pusulam yok.
Sizden ricam, mektubumu isimsiz yayınlamanız. Ailemin bunu görüp üzülmesini istemem.
◊ Rumuz: isimsiz
YANIT
Sevgili kızım, sanırım sen de farkındasın, aslında eşinle aranızda öyle ayrılığa karar verecek düzeyde, ciddi bir sorun yok.
Sen bunalım geçiriyor olabilirsin, yaşadığın hayattan memnun olmadığın, beklediğin bazı şeylere kavuşamadığın için bir anda yanlış bir karar vermiş olabilirsin. Ama şimdi yeni bir ilişki kurduğunda, sanırım eşinin kıymetini anlamışsın.
Dediğin gibi gurbet ellerde çocuklarınla birlikte bir sığınma evinde kimsesiz ve huzursuz bir yaşam sürmektense, eşinle barışıp yuvana dönmek çok daha iyi olmaz mıydı?
Bu bir yıllık ayrılık sanırım her ikinizin de aklını başına getirmiş olmalı.
Tabii, bu arada eşinden dayak yiyorsan, eşin seni başka kadınlarla aldatıyorsa, eşin sorumsuzsa ve senin ve çocuklarının bakımını ihmal ediyorsa, tabii o zaman boşanmalısın. Eşinle aranızdaki sürtüşmelerin pek de kayda değer şeyler olmadığını düşünüyorum.
Aslında sen bu mutsuzluğuna çare bulsan, eminim evdeki tartışmalar ve gerginlik sürmeyecektir. Bu nedenle eşinle birlikte bir aile danışmanına ya da bir psikoloğun yardımına başvurabilirsiniz.
Sevgili kızım, dünyada o kadar büyük acılar ve o kadar kötü insanlar var ki, sahip olduklarının değerini bilmelisin.
Çocuklarını babasız bırakmanı gerektirecek bir durum yoksa, biraz fedakarlıkla her şeyi yoluna koyman mümkün.
İşte bak gördün, erkekler kendilerini bekar gösterip, karşılarındaki kadınları kandırmaya pek meraklılar. Bütün bu sorunları gözünün önüne getir ve yuvanın, eşinin kıymetini bil…
Paylaş