Eşim evlendikten sonra çok değişti

Sevgili Güzin Abla, ben 32 yaşında, evli bir genç erkeğim. Biz eşimle üniversite yıllarında 4 sene arkadaş olarak bir evi paylaştık.
Bu zaman zarfında hem maddi, hem manevi her türlü sorunla başa çıktık. Hayatımızın her karesini mücadele ederek birlikte kurduk.
Şimdi okul bitti, eşimle hayal ettiğimiz gibi evlendik. Zaten birbirimizi 4 yıl boyunca ölçtük, tarttık, çok iyi tanıdık. Hem mutlu beraberliğimizi pekiştirmek hem de yasal statüde eş olmak arzusu idi evlilik bizim için.
Ben bir şirkette iyi bir pozisyonda çalışmaya başladım. Eşimse iyi bir firmada asistan olarak iş buldu. Çok şükür hiçbir problemimiz yok.
Annemlerin bize bıraktığı güzel bir evimiz, şu an taksitlerini ödediğimiz bir arabamız, rahat bir hayatımız var.
Eşimle ailem 2 yıldan beri tanışıyorlar. Annem bize her konuda destek olmuştur. Zaten ayrı bir şehirde oturdukları için ailemle pek fazla görüşmeyiz, bize gelip birkaç gün kalıp dönerler hemen. Hayatımızda çok fazla yer almazlar, evliliğimize saygılıdırlar.
Ancak evlendikten sonra eşim çok değişmeye başladı. 4 yıl boyunca birlikte yaşadığım kadın değildi sanki.
Biz daha 4 aylık evliyken ve ilk kez bayram kutlayacakken, eşimle beraber ellerini öpmek, hatırlarını sormak için hafta sonu ailemin yanına gitmek istedim.
“Biz neden gidiyormuşuz, çok lazımsa onlar bize gelsin” yanıtını alınca şaşkınlığa uğradım. Annemle konuştum, aralarında bir problem olup olmadığını sordum. Şaşırdı ve çok üzüldü.
Annem kalktı, sırf eşimle konuşmaya, problem olup olmadığını sormaya geldi. Eşim kendince önemli ama aslında küçük birkaç sorunu öne sürdü. Ben başta ikisine de müdahale etmedim, ama giderek tartışma büyüdü ve eşimin anneme söylediği ağır bir hakaretten dolayı eşimden, annemden özür dilemesini istedim.
Bunun üzerine bana da düşman oldu. Ailesiyle konuşup kızlarına nasihatte bulunmasını istedik ama onlar olaya karışmadılar. Böylece dünürler arasında da köprüler atıldı.
Bu bizim evliliğimizde dönüm noktası oldu. Arkası çorap söküğü gibi geldi; eşim hiç huyu olmadığı halde giyime kuşama, kuaföre, gezmeye merak sardı.
Tatil günlerimizde eşim arkadaşlarıyla olmayı ya da kendi başına bir şeyler yapmayı tercih etmeye başladı. Daha sonra iş çıkışları gezmeye gitti.
Bu durum beni sinirlendiriyor, huzursuz ediyordu. Karşıma alıp konuştum. Evini ve beni ihmal ettiğini anlattım. Bana, “Ben gencim, gezip tozmaya hakkım var. Zaten çalışan bir insanım. Şikayetin varsa benim yerime bir ev kızıyla evlen” diye konuştu. Ve en sonunda da 2 ay önce, evimizin önüne kamyon getirtip eşyalarını alarak, gözümün yaşına aldırış etmeden, bana “Unutursun merak etme” diye teselli vererek evi terk etti.
Sonra duydum ki ailesi de ona bu konuda yardımcı olmaya gelmiş. Düşünebiliyor musunuz, ev bulmak ciddi zaman isteyen bir iştir. Demek ki çok önceden her şeyi planlamışlar. Kaç kez konuştum, evine dönmesini istedim, ama “Ben o evden çıktım bir daha dönmem” dedi. Nedenini sordum. Ev aileme aitmiş. “Ben onlarla bir daha yan yana gelmek istemiyorum” dedi.
Benden de bir seçim yapmamı istedi. Ben de böyle bir pazarlığın olmayacağını söyledim.
Bu durumda eve dönmek istemediğine göre, “Boşanalım o halde” dedim. Ama eşim boşanmıyor da. Ben erkek olduğum halde evlilik yüzüğümü parmağımda taşırken, o takmıyor.
Ben de artık ısrar etmekten vazgeçtim, görüşmüyorum. Şimdi aklıma bir tek soru geliyor. Acaba hiçbir mecburiyeti olamadan benimle onca yıl el ele göz göze yaşayan eşim, evlendikten sonra neden bu kadar değişti?
Çok üzgün ve kırgınım. Ben bunca yıl kandırıldım mı?
Bana akıl verin çünkü düşünmekten yoruldum.
Rumuz: Asla affetmem

YANIT

Sevgili oğlum, eşinin annenle tartıştığı, seninse önemsiz dediğin sorunlar neydi acaba? Sen önemsiz görebilirsin ama bazen kadınlar kayınvalideleriyle garip bir rekabete girerler ve bilinçaltında kendilerince önemli sorunlar yaratabilirler.
Annenin istemeden, hatta hiç düşünmeden sarf ettiği bir söz, bir ima, bir sitem, herhangi bir şey onu kırmış, üzmüş olabilir. Annen her ne kadar sana sorun yaratmayan, çok iyi ve gelinini seven bir insan olarak görünse de, gerçekte böyle olmayabilir. Eşini kıracak bir şekilde konuşmuştur belki de. Tabii ki, ne olursa olsun, eşinin kayınvalidesine hakaret etmesini affettirmez bu.
Ama aralarında bir husumet doğmuş gibi görünüyor. Eşinin ailesinin yapıcı olmak yerine yıkıcı olmaya çalışmaları tabii ki hiç hoş değil.
Kızlarının yuvasının yıkılmasını önlemek için çaba göstermeleri gerekmez miydi? Acaba onların bu evliliği hoş karşılamayıp, sırf dediğin gibi kızlarının adını temize çıkarmak için sabretmiş olmaları mümkün mü?
Doğrusunu istersen, bunca yıl birbirinizi tanıdığınızı söylediğine göre, eşindeki bu ani değişiklik, birtakım etkiler altında kaldığını, hatta psikolojisinin bozulduğunu gösteriyor.
Bu parasal konuları söz konusu etmesi örneğin, bana ailesinin etkisi gibi geldi. Yine de boşanmak istemediğine göre, seni hâlâ seviyor olmalı.
Sanırım onun sorunu seninle değil, ailenle... Bunu da kendi ailesi körüklüyor olabilir. Sen de biraz sabırlı ol bakalım, zaman ne gösterecek?
Ya aklı başına gelecek ve seni kaybetmek istemeyecek, dönecek. Ya da sonunda boşanmaya o da karar verip, bu evliliği bitirecek.
Zaten üzüntüm o ki, pek çok evlilikte sorun çiftler arasında olmuyor, tamamen ailelerin neden olduğu sorunlar yüzünden evlilikler yıkılıyor. Yine de onun bu kadar etki altında kalıp, bu kadar değişmesi zayıf yapıda biri olduğunu gösteriyor.

Ya bakire değilsem

Sevgili Güzin Abla, ben 18 yaşında bir ev kızıyım. Ve bu sene beni amcamın oğluyla nişanladılar.
Onu sevip sevmediğimi bilmiyorum ama benim asıl sorunum bakire olup olmadığım...
Hiç kimseyle ilişkiye girmedim ama bir internet sitesinden öğrendiğim gibi mastürbasyon yaptım. Aslında çok utangaç ve çekingen biriyim.
Adetlerim de çok şiddetli oluyor, utanıyorum pantolonuma kan geçecek diye. Haliyle tampon kullandım birkaç sefer.
Yaza düğünüm olacak ve çok korkuyorum bu yüzden. Kadın doktoruna gitmeyi istiyorum ama vereceği cevaptan korktuğum için gidemiyorum.
Lütfen bana yol gösterin. Bazen kendimi bu yüzden öldürmeyi bile düşünüyorum.
Rumuz: Korkuyorum

YANIT

Sevgili kızım, hemen kendini öldürmeyi düşüneceğine, bir kadın doğum uzmanına görünmeyi düşünsene... Korkunun ecele faydası yok derler. Er ya da geç bir doktora başvuracaksın. Ona bütün bu bana anlattıklarını anlatır, çözüm arayabilirsin. Mastürbasyon konusunda bir şey diyemem ama adet döneminde kullanılan tamponla kızlık zarının bozulmayacağını daha önce bir doktora danışarak okurlarıma paylaşmıştım. Bu kadar endişe edeceğine, bu konuda sana en sağlıklı bilgiyi verecek uzmana gider, bilgi alırsın. Duruma göre içini rahatlatırsın... Ama bence asıl sorun senin amcanın oğluyla evlenmen... Hem de “Sevip sevmediğimi bilmiyorum” dediğin biriyle... Akraba evliliğinin yaratacağı sorunları ailen bilmiyorsa bile, sen de mi bilmiyorsun güzel kızım? Bence bu evliliğe mutlaka karşı çıkmalısın.