Eşim benden utanıyor

Ben 49 yaşında bir adamım, 23 yıldır evliyim. İki çocuğum var. Serbest meslekle uğraşıyorum.
Eşim 47 yaşında, çok iyi bir yerde çalışıyor.
Onunla kavga etsek de hemen ertesi gün barışıyorduk. Bana çok iyi davranıyor, her işimle ilgileniyordu.
Ne olduysa, son tartışmamızda 12 gün küs kaldık.
“Konuşalım, dargın kalmayalım” dedim ama bana “Sana dokunmak istemiyorum. Kendine bakmıyorsun. Kiloların beni rahatsız ediyor. İşini de sevmiyorum” diye cevap verdi. Bu yüzden benden utanıyormuş.
İlişkimizi gözden geçirmek için zaman istedi. Psikolojim bozuldu, paranoyak oldum.
Hayatında biri olup olmadığını bile sordum ama öyle bir şey olmadığını söyledi.
Ne yapmalıyım Güzin Abla?
◊ Rumuz: Eşim ve ben

Eşinin bir yaş bunalımı geçirdiğini düşünüyorum. Bunca yıldır beraberliğinizde işinden şikayetçi olmamış, senin fiziğini de sorun etmemiş ama şimdi birden nedense bunlar gözüne batmaya başlamış. Bu bir etki altında olduğunu da gösterebilir.
Senin bu yaştan sonra yeni bir meslek sahibi olman elbette ki çok zor. Bunu onun da bilmesi gerekir.
Kilolarına gelince... 40’ından sonra gerek kadınlar, gerekse erkekler çoğunlukla evlendikleri kiloların çok üstüne çıkabiliyorlar.
Ama bunun çaresi var. Diyet ve yürüyüş programıyla forma girebilirsin.
Yine de eşindeki bu değişikliği anlamak pek mümkün değil...
Evliliklerde 20 küsur yıllık beraberlik bir süre sonra bıkkınlığa yol açabiliyor. Çiftler bir alışkanlık yaşıyor, bu alışkanlık da sıkıntıya dönüşüyor. Zaman zaman erkeklerde, zaman zaman da kadınlarda bu çok sık görülen bir durum. Evliliği canlı tutabilmek için her iki tarafın da özen göstermesi gerekiyor.
Arada bir baş başa tatile çıkmak, yakın dostlarla bir araya gelmek, her iki tarafın da birbirine özgür alanlar bırakması gibi çabalar evlilik yaşamındaki monotonluğu azaltabilir.
Bilindiği gibi evlilik hayatında ilerleyen yıllarda her iki taraf da birbirine eski ilgi ve sevgiyi göstermeyi gereksiz bulabiliyor.
Ayrıca yine kendilerini bırakıyor, kilo alıyor, bakımsız bir hale bürünüyorlar. İşte bütün bunların yanı sıra bir de dışarıdan gelen bir ilgi, bir yakınlık, aşırı özen, bazen ters bir etki yaratabiliyor çiftler arasında.
Eşinize istediği gibi zaman tanıyın. Bu arada üstüne gitmeyin, sorgulamayın. Ama ilginizi ve sevginizi göstermeye de devam edin. Geçmiş güzel günlerinizi hatırlatmaya çalışın. Üzülmeyin, büyük ihtimalle bu bunalımı atlatacaktır.

Onu çok kıskanıyorum

Sevgili Güzin Abla, hayatımın aşkını buldum. 2 yıldır birlikteyiz. Onu çok seviyorum.
Ama evlenmek için biraz beklememiz gerekiyor. Çünkü babası önümüzdeki yıl emekli olacakmış, ondan sonra evlenebilirmişiz.
Erkek arkadaşım yalnız yaşıyordu, daha sonra ailesinin yanına taşındı. Önceden her gün birlikteydik. Şimdi bu değişti.
Bir de bugüne kadar birçok kez iş değiştirmek zorunda kaldı ve çok yıprandı. Artık kalıcı bir işte çalışması gerekiyor.
Ben çok kıskanç biriyim. Ailesinin yanına geçince kıskançlığı daha da abartmaya, üstüne gitmeye başladım.
Ama o da ilgi göstermeyi beceremiyor sanki. Beni gerçekten çok sevdiğini biliyorum ama ilgisi yetmiyor.
Hep benimle konuşsun, benimle olsun istiyorum. Evli olsak birbirimizi bu kadar bunaltmayız diye düşünüyorum.
Çok kavga etmeye başladık.Böyle olsun istemiyorum.
Özlediğim için ona kızıyorum. Onsuz bir an duramıyorum.
Kendimi nasıl kontrol altına alabilirim?
◊ Rumuz: Haşimato

Sevgili kızım, bu kıskançlık sorununun ne kadar yıpratıcı olduğunu defalarca söyledim.
Dozunda bir kıskançlık ilişkiyi zinde tutabilir. Ama bu yaptığın, kısa sürede sevdiğin adamı kaybetmene yol açar. Zaten o da ilk belirtilerini vermeye başlamış bana göre.
Erkek arkadaşının, ailesinin evine yerleşmesi çok daha hayırlı değil mi? Tek yaşarken daha özgür davranabilirdi.
Oysa sen bunu bile problem yapıyorsun.
Evlenince ne değişecek senin için, merak ediyorum. Böyle kıskanç bir yapıdaysan, yine aynı şeyleri tekrar edeceksin.
Mesela eşin eve biraz geç gelse, kavga çıkaracaksın.
Bu senin kendine olan güvensizliğinin bir belirtisi.
Önce kendine sonra da sevdiğin adama güven duymalısın. Yoksa evliliğiniz sandığın gibi güzel gitmeyecektir.