Eşim ailesinin sözünden çıkamıyor

24 yaşındayım ve 1 yıl 2 aylık evliyim. Evlenmeden önce 6-7 yıllık bir sevgililik dönemimiz oldu.

Ve şimdi bir bebek bekliyoruz, iki ayı kaldı aramıza katılmasına. Sıkıntım, eşim ailesi ne derse onu yapıyor, her dediklerine “tamam” diyor.

Biz bir konu hakkında konuşuyoruz ve düşünüyoruz.

Sonra annesiyle konuşuyor, o başka bir şey diyor ve bizim konuştuğumuz, karar verdiğimiz her şey havaya gidiyor... Eşim annesinin her dediğine “tamam” diyor ve onu uyguluyor.

Misal, evlenmeden önce “Kızımız olursa şu isim olsun mu?” dedi. Ben de kabul ettim. O kızın ismini koyunca, ben de erkek olursa onun adını koymayı teklif ettim ve anlaştık.

Sonra evlendik hamile olduğumu öğrendik. Bir gün kayınvalidem eşimi aradı.

Görümcemin 4 yaşımdaki kızına telefonu verdi ve “Bebeğe anneannemin ismini koy dayı” dedirtti.

Ve ben bunu hâlâ hazmedemiyorum. Ufacık çocuğu kendi oyununa alet ediyor ve böyle bir teklifte bulunuyor. Eşim o günden sonra “Kızımızın adı annemin adı olacak” demeye başladı.

Bizim konuştuklarımız, kararımız yine boşa gitti. Kaynanamın köyde bir evi var. Normalde şehirde kalıyor.

Burayı da yazlık olarak kullanıyor. Bir gün eşimle onlar köydeyken yanlarına gitmeye karar verdik. “Sabah gidelim akşam dönelim” dedik.

Gittik, aradan 3-4 saat geçti. Kaynanam eşime “Burada kalacaksınız değil mi bugün?” demiş. Sonra eşim orada kalmamızı istedi, ben ise “Kalmayalım soğuk oluyor burası” dedim. Fakat o annesine kalacağımızı söylemiş.

Ailesiyle karşı karşıya geldiğimizde hep böyle oluyor... Gidip, ailesinin dediğini yapıyor. Nasıl baş edeceğimi bilemiyorum...

Çok bunalıyorum. Ailem, “siz nasıl rahat edecekseniz öyle olsun” derken onun ailesi, kendi istedikleri olsun istiyor.

Bu yüzden eşimle çok kez kavga ettik. Özellikle annesi yüzünden aramız açılıyor. Eşim, durumu kabul etmiyor ve gereksiz yere kavga ediyoruz. Sizden, yardım istiyorum.  ◊ Rumuz: Zor durumdayım

YANIT

Sevgili kızım, eşin annesinin sözünden çıkamayan, hâlâ anne kuzusu denen o erkeklerden biri sanırım.

Hâlâ çocuk kalmış, evlilik sorumluluğunu ve yeni bir aile kurmanın ciddiyetini kavrayamamış bir genç adam olmalı.

Elbette anne hayatta çok önemlidir ve evlendikten sonra hiç kimse annesine sırt çevirecek değil elbette.

Anneyi kırmadan da onun sanki kendi otoritesini hâlâ sürdürmek ister gibi, ailenize karışmasını, söz sahibi olmasını önlemek mümkün olabilir aslında.

Bir erkek annesine saygıda kusur etmeden de kendi kararlarını uygulayabilir.

Oysa böyle davranarak ister istemez senin de kayınvalidenle bir mücadeleye girmene, onu bir rakip gibi görmene yol açıyor.

Evde hiç yoktan yere tartışma çıkıyor, bu tartışmaların da annesi yüzünden olduğunu düşündüğün için içten içe ona karşı bir öfke duyuyorsun.

Bana sorarsan bu sorunda tüm suç, annesiyle senin aranda bir uyum sağlamayı başaramayan eşinde.

Onu karşına alıp, ciddi anlamda konuşmalısın. Hatta gerekirse,  kayınvalidenle de konuşmayı deneyebilirsin...

Sen şu anda hamileliğinin son evresindesin, seni üzmemek, strese sokmamak zorunda olduğunu da onlara hatırlatmalısın.