Eşim ailesine uydu, çok değişti

Güzin Abla

Rumuz: Yalnızım

Sevgili ve biricik Güzin ablacığım, sizi çok seviyorum. Ben bir buçuk yıldır evli, çalışan bir kadınım. Henüz çocuğum yok. Eşimle birbirimizi severek evlendik. Eşim ilk başlarda çalışmama karşıydı ama maddi güçlükler yüzünden ben de çalışmayı istedim. Şimdi ise en büyük sorunum eşimle aramızın birden kötüleşmesi. Evlendiğimden beri çektiğim sıkıntılar, zorluklar bitmedi, şimdi de eşimin bu hali beni yıktı. Eşimin ailesi çok geri kafalı, bağnaz insanlar, benim düşüncelerim onlarınkilerle bağdaşmıyor. Eskiden eşim onlar gibi değildi, şimdi bakıyorum o da onlara uydu. Herşey ayıp, herşey günah, 22 yaşında, çok büyük baskı altındayım. Benim ailem gayet modern fikirli insanlardır. Şimdi ben bu duruma nasıl katlanacağım? Eşimin de ailesi gibi düşündüğünü bilsem asla evlenmezdim. Ne yapmamı önerirsiniz?

Sevgili kızım, ben her zaman ailenin bir insanın üzerindeki etkisinin küçümsenmeyecek kadar önemli olduğunu söylemişimdir. Gençler genellikle 'Canım ben onunla evleneceğim, ailesiyle değil ki' derler. Ama bu etki asla inkar edilmez. Ailede yetişme tarzı, düşünceler, fikirler, görgü farklılıkları iki insanın da hayatında çok önemli bir rol oynar. Her ne kadar ailesinin etkisinde olmadığı düşünülse de gençler zamanla o etkiyi yansıtacaklardır. Bu nedenle büyüklerin bir sözü vardır ki, asla yabana atılmamalı, 'davul dengi dengine' derler. Senin durumun da bunu gösteriyor. Demek ki sevdiğin adam seninle evleninceye kadar gerçek düşüncelerini saklamış senden. Şimdi artık ortaya çıkarıyor. İş işten geçti, diye düşünme. Eşinle açık açık konuş. Senin böyle baskı altında yaşayamayacağını, kendisini böyle tanıtmamış olduğunu söylersin. Baktın olmuyor, henüz çocuğun da olmadığına göre, ayrılır, baba evine dönersin kızım. Eşin seni sevse de demek ki ailesinden kopamamış, kişiliğini bulamamış.

Meğer kocam beni aldatıyormuş

Rumuz: Acılar yüreğimde

Sevgili Güzin abla, verdiğin cevaplara büyük saygı duyuyorum. 35 yaşında, evli, üç çocuk annesiyim. 16 yıllık bir evliliğim var. Ve çalışıyorum. Ama kocam meğer beni aldatıyormuş. Oysa birlikte ne çileler çektik. Ben kocamı çok seviyorum. Ondan da çocuklardan da ayrılmak istemiyorum. Ancak kocam evli ve çocuklu bir kadın bulmuş. Bir süreden beri onunla ilişkisi varmış. Ayrılmak istediğimde, kocam ben sensiz yaşayamam diyor. O kadını sevmediğini, yalnızca bir seks aleti olarak kullandığını söylüyor. Yine de böyle yaşamak bana acı veriyor. Kocam beni sevdiğini ve ilişkisinin bittiğini söylüyor. Ama ben bitmediğini öğrendim. Ben bu kadınları da anlayamıyorum. Hem evli hem de çocuklu bir kadının evli bir erkekle ne işi var? Çaresiz bir durumdayım bana akıl ver, ne olur?

Kızım, ne desem bilemiyorum. Bu tür sorunlarla o kadar çok karşı karşıya kalıyorum ki... Ancak burada biraz da siz kadınları suçlamadan yapamayacağım. Kadın bu ilişkiye katlanınca erkek de tabii ki halinden pek memnun, her ikisini de idare etmekten çekinmiyor. Bir yanda karısı, bir yanda aslında ne diller döktüğü sevgilisi, (sen onun için seks aleti demesine hiç bakma) adam gününü gün ediyor. Karısı ses çıkarmıyor, sevgilisi hayatından memnun, adam neden memnun olmasın ki? Böylece bu beraberlik gittiği kadar gidecek. Sonunda taraflardan biri isyan edinceye kadar bu böyle yürüyecek. Bana kalırsa kocan işi abartıyor. Sana 'seni seviyorum' diğer kadına 'sana bayılıyorum' diyerek keyfine bakıyor. Çocuklarınla eşini karşınıza alın. Çocukların pek küçük sayılmazlar artık, onların da bu konuyu öğrenmeye hakları var. Ona aklını başına toplamasını, son kez söylersin. Yoksa, ona 'güle güle' demekten başka çare yok. O evli barklı kadına da gidemeyeceği için, ortalıkta kalınca belki aklı başına gelir.