"Çirkin" yorumları ilişkimizi bitirdi

Merhaba Güzin Abla, ben de sana hikayemi anlatmak istiyorum, umarım doğru yapıyorumdur.
Ben 20 yaşındayım. İki yıllık bir nişanlılık dönemim oldu, öncesinde de arkadaştık... Nişanlım çok çirkin biriydi ama bana çirkin gelmiyordu.
Dışarıdan bakan herkes bana hiç yakışmadığını söylüyordu.
“Nasıl yüzüne bakıyorsun?” gibi çok kötü yorumlar yapıyorlardı.
Beni çevremde herkes beğenir, dikkat çeken biriyimdir.
Neyse... Ben bu söylenenlere tabii ki kulak asmadım ama nişanlımın bir şekilde kulağına gitmiş.
Bana baskı yapmaya, “Zaten kimse bizi yakıştırmıyor, ayrılsak daha iyi olacak, benden daha yakışıklısını bulursun” gibi sözler sarf etmeye başladı.
Elbette “Başkasını bulursun” derken ciddi olmadığına eminim.
Aileme karşı ilk başlarda çok sevgi dolu, çok saygılı, çok efendiydi.
Zaman geçtikçe aileme karşı tavır almaya başladı.
Onlara karşı beni doldurmaya, bana kızmaya, sonra da yavaş yavaş küfür ve hakarete, hatta şiddete vardırdı olayı.
Böyle anlatıyorum ama tabii ki her günümüz böyle geçmiyordu, çok güzel şeyler de yaşadık birlikte.
Her gün birlikteydik çoğu zaman çok eğleniyorduk, birbirimizi çok seviyorduk, onun beni sevdiğinden de emindim...
Bu arada biz evlilik telaşına girdik, ikimize de büyük görevler düştü.
Düğünümüze 1.5 ay kala birbirimizi daha çok yıprattık, çok kavga etmeye başladık.
Küfür ve hakaret çok arttı. Şiddete kalkıştı.
İzin vermedim tabii, yüzüğü bıraktım ve eve döndüm.
Aileme her şeyi anlattım; onun ailesi de geldi ve her şey bitti.
Ben özür dilemesini beklerken çıktı gitti.
Beni de ailemi de çok kırdı söyledikleriyle...
Aradan iki gün geçti, pişman olduğunu, öfkeyle hareket ettiğini ve bu kadar ciddiye alınacağını düşünmediğini söyledi.
Geldi yalvardı ama yaptığı şeyleri hazmedememiştim. “Artık seni istemiyorum” dedim.
Şu anda ailemdeki herkes ondan nefret ediyor. Ayrılmamızın üstünden bir ay geçti, ona karşı duygularımın durulması gerekirken daha da şiddetlendi, çok özlüyorum.
Onunla geçirdiğimiz her dakika film şeridi gibi gözümün önünden geçiyor, çok acı çekiyorum, her gün ağlıyorum, hiç aklımdan çıkmıyor.
Bir gün görüşmesek iki ay olmuş gibi özlerdik birbirimizi.
Ailem hiçbir şekilde istemiyor artık onu.
Hatta “Eğer dönüşü olursa bizi unut” gibi cümleler kullandılar.
Ne yapacağımı bilmiyorum.
◊ RUMUZ: ÇARESİZLİK

YANIT

Sevgili kızım, nişanlının çirkin olması, çevrenin onu sana yakıştırmaması beni hiç ilgilendirmiyor. Güzellik, çirkinlik görecelidir. Önemli olan ruhların anlaşmasıdır. Zaten sen de onu çirkin bulmadığını söylüyorsun.
Beni ilgilendiren konu bu adamın sana kötü davranması, hatta sana şiddet uygulamaya kalkması...
Onu hâlâ sevdiğini ve unutamadığını söylemen karşısında şaşırıyorum. Bu nasıl şey anlayamıyorum. Sana küfür ediyor, sana şiddet uyguluyor ama sen hâlâ onu sevdiğini düşünüyorsun. İşte kadınların bu tutumlarını anlamakta zorluk çekiyorum.
Belli ki bu genç adam çevrenizdeki konuşmalardan etkilenmiş, onu sana yakıştıramadıklarını duymuş, anlamış. Bu yüzden aşağılık duygusuna kapılmış, öfkesinden de sana saldırmaya kalkmış.
Böyle bir adamla evlenmeyi düşünebiliyor musun hâlâ? Ben sana bu düşünceyi yakıştıramıyorum açıkçası. Böyle bir evlilik yaparsan, sürekli aşağılanmayı ve dayak yemeyi göze alacaksın demektir!