Paylaş
Adam-Kadın
Adam: “Beklettim mi?” diye sordu.
Kadın: “Bekledim ama bekletmedin” diye yanıtladı.
Adam: “Bana inan, güven” dedi.
Kadın: “Sana inanmayı seçtim” dedi.
Adam: “Ben de” diye karşılık verdi.
Kadın: “Senin yerinde kimse yok” dedi.
Adam: “Biliyorum” dedi.
Kadın: “Ben yaşadım, yaşıyorum, hissettim, hissediyorum, yanımdaydın” dedi.
Adam, kadının gözlerine baktı.
Kadın: “Mutlu olmana sevindim” dedi.
Adam: “Tek başına mutluluk yasak bana” diye karşılık verdi.
Kadın: “Beni çok mu seviyorsun?” diye sordu.
Adam: “Bir kuşun yürek çarpıntısını duydum sende. İncitmekten korktum. Bir kuşu sever gibi sevdim seni” dedi.
Kadın: “Gücüm bittiğinde sana geldim. Seninle güçlendim” dedi.
Adam: “Elini tuttum, bırakmadım, bırakmayacağım” dedi.
Kadın: “Sözlerimi hiç unutmuyorsun” dedi.
Adam: “Ben değil, yürek unutmuyor” diye karşılık verdi.
Kadın: “Eminim ki her şeyi unutur bir beni unutmazsın sen” dedi.
Adam: “Ya hafızamı kaybedersem...” dedi.
Kadın: “O hafıza resetler kendini, bana ait olanlar sımsıkı kalır” dedi.
Adam; “Evet sana ait olanlar kalır” diye karşılık verdi.
Kadın, gülümsedi.
Adam: “Çıktığım her yol, beni sana getirse ne güzel olurdu” dedi.
Kadın: “Ne yapardın?” diye sordu.
Adam: “Yol boyunca topladığım çiçekleri verir, sonra da sana sarılırdım” diye cevap verdi.
Kadın: “Bana nasıl sarıldığını söyle” dedi.
Adam: “Yaralarını acıtmadan, saçlarını dağıtmadan” dedi.
Kadın: “Güldürdün beni, canıma can geldi” dedi.
Adam çok mutlu oldu, kendisini can kazandıran biri gibi hissetti.
Kadın: “Gülümsemelisin hep” dedi.
Adam gülümsedi ve dedi ki: “Yüzümdeki gülümseme benim değildi, senindi...”
Rumuz: A. KELEBEK
“Senin yerinde kimse yok” diyor adam, yaralardan, acıtmamaktan, can kazandırmaktan da söz ediyor. Bu güzel ve anlamlı şiir gibi yazının kime, ne için, ne zaman, ne maksatla yazıldığını bilmesem, anlayamasam da ardında bir ayrılık ya da daha kötüsü bir ölüm olduğu duygusuna kapıldım.
Umarım yanlış düşünüyorumdur, ama okurumu mutlu etmek için köşemde paylaşıyorum...
Allah sevenleri ayırmasın.
Paylaş