Bir babanın tacizi sizce affedilebilir mi

Yazdıkların bazen psikologlardan bile daha etkili ve gerçek. Seni taklit etmek isteyenler gibi, oturduğu yerden ahkám kesmiyorsun. Her şeyi hissederek ve anlayarak yazıyorsun. Bence işte bu yüzden bu kadar çok seviliyorsun. Ben sana Almanya’dan yazıyorum. Doğunun bir ilinde boşanmış ve tek çocuklu biri olarak ögretmenlik yaparken, kader karşıma Alman eşimi çıkardı ve hemen evlendik. 5 yaşındaki kızımı da yanıma alıp Almanya’ya yerleştim.

Evlendikten sonra birden, bana hiçbir zaman maddi manevi destek olmayan ve hayatım boyunca acı çektiren babam, beni aramaya başladı. Sorunum, annemle eşim arasında kalmam; çünkü babam da aynı evde olduğu için eşim beni anneme göndermiyor ve dolayısıyla memleketimi ve annemi göremiyorum. Eşim aileme gitmeme karşı; çünkü babam beni 10 yaşımdan 17 yaşıma kadar taciz etti, dövdü hayatı bana zindan etti. Beni değişik, hastalıklı bir sevgiyle sevdiği için hayatım onun bir melek, bir şeytan olduğu günlerle geçti.

Peki, annem ne yaptı dersin? Hiçbir şey, ses çıkarmayıp, babamın oyuncağı olmama izin verdi. "Dul kalmak zor" gibi kendinin bile inanmadığı bahaneler yarattı zayıflığını kapatmak için. Hálbuki ayda 3 bin YTL maaş alan, babasının evinde kira vermeden oturan varlıklı bir ailenin kızıydı. Neler yaşadığımı yazmayacağım çünkü hatırlamak dahi istemiyorum. Büyüdükçe yaşadıklarımı beynimin en ücra köşelerine ittim, ama sanırım geri geliyor, geceleri rüyama giriyor.

Bir psikolog bana "Geçmişe çizgi çek" dedi. Ama o kadar kolay olmuyor. İşin kötüsü hani bir bebek vardı ya, tecavüze uğradığı halde "anne" diye ağlıyordu. (Annesi onu sapık adamlara bırakıp her şeye göz yumduğu halde). İşte ben de o bebek gibiyim sanki ve annemi özlüyorum. Onu sadece bana yaptığı iyiliklerle hatırlamak istiyorum. Babam da her gün bana mesajlar atıyor, "Beni affet" diyor. Yapılan kötülükler cezasız kalıp; affedilmeli mi? Ben neden hálá acıyorum onlara. Onlar bana hiç acımadılar oysa. Eşim benim gurursuz olduğumu, babamı mahkemeye vermem gerektiğini söylüyor. Babam artık sapık bir adam değil ve çok pişman ama yaşananlar ne olacak? Lütfen bana cevap ver, senin yazacaklarına çok ihtiyacım var.

RUMUZ: UNDECİDED

Canım kızım, önce iltifatların için teşekkürler ancak abartmayalım, psikologlar kadar bilgili olamam; ama sanırım olaylara profesyonel anlamda yaklaşmayıp, çok candan davrandığım, herkesin sorununu kendi sorunum gibi benimseyip ciddiye aldığım için seviliyorum. İçim titredi bu satırlarını okurken...

Bir babanın, şimdi yıllar geçtikten sonra, pişmanlık duysa bile, küçük bir yavrucağa, kendi öz kızına yaptığı bu akıl almaz taciz, elbette ki kolay kolay affedilemez. Sen çok merhametli, iyi kalpli, olgun bir insansın, bu nedenle belki bugün onu affetmeye hazırsın. Annen de baban kadar suçlu. Hiçbir anne, aşkından ölse bile, eşinin kendi kızına bu yaptıklarını görmezden gelemez. Gelmemeli. Senin psikolojik açıdan geçirdiğin travma, bugünlere kadar uzanmış. Elbette çok kolay değil bu yaşadıklarını unutmak. Hemen üzerine sünger çekivermek. Ama sanıyorum içinde, her şeye rağmen annene ve babana karşı mucizevi bir sevgi besliyorsun. Tüm yaşadıklarına rağmen onları affetmek istiyorsun. Acaba affetsen rahatlar mıydın? Cezasını çekmeli, diyorsan, eminim onlar da bu yaşlı günlerinde sensiz ve sevgisiz kalmakla, torunlarını görememekle çok büyük bir ceza çekiyorlar zaten.

Olgun yaşta bir insansın. Bunu iyi düşün. Eşin elbette onlara karşı nefret içindedir. Bu çok doğal, ama sonuçta onlar senin ailen. Bir kez gidip görsen, acaba bu sana yol gösterir mi? Belki karşılaştığın, onları affettiğini söylediğin zaman üzerinden bir yük mü kalkacak? Madem çok iyi bir eşin ve tatlı bir kızın var, onların sevgisine sığınırsan zaman içinde huzur bulacağına inanıyorum.

Aşık olmak ne kadar acı veriyormuş meğer

Sevgili Güzin Abla, hiç çözemeyeceğim bir sorunum olacağını düşünmezdim. 20 yaşında genç bir kızım. Lise yıllarında 2 sene biriyle çıkmıştım. Çok aşıktım. Ailem işin içine girince mücadele etmeme rağmen olmadı ve ayrıldık. Öyle zor atlattım ki, nefes alamadığım anlar olmuştu. Şimdi 1,5 senelik yeni bir ilişkim var. Her şey çok güzeldi, evlilik planları yapıyorduk. 1 ay öncesine kadar evlenmekten bahsediyordu. "Eğitimimi tamamlamadan olmaz" diyordum. Onun ailesi çok dindar, hiç istememelerine rağmen bu defa ikna ettim ailemi. Fakat birden ayrıldı benden. Öyle kötüyüm ki yine aynı şekilde nefes alamıyorum. Aileme "Bitti, bıraktı beni" demeye utanıyorum çünkü onlar bana söylemişlerdi. Niye bıraktı hálá anlamış değildim. Beni gerçekten sevdiğine inanıyordum. Bu acıyı yine çekiyorum ve artık yaşım gereği daha ağır atlatıyorum. Kimseye duygularımı belli etmek istemiyorum. Ne olur yardımcı ol.

RUMUZ: CESARETSİZ

Sevgili kızım, ne oldu, neden ayrıldınız? Hiç insan durup dururken, iki yıldır birlikte olduğu, evlenmeye hazırlandığı birini terk ediverir mi? Mutlaka bir şey oldu ama sen bilmiyorsun, sana söylemedi, ya da tahmin edemiyorsun. Bu defa da onun ailesi mi engel oldu? Ya da bir şekilde iki ailenin anlaşamayacağını mı düşündü? Birileri mi aklını çeldi? Ne olursa olsun, gerçekleri ağzından duymak hakkın. Yine de seni böyle birden silip, birilerinin etkisinde kalmışsa, zaten sana eş olamazmış bu genç adam.

Kocama yatakta gerektiği gibi karşılık veremiyorum

Sevgili ablacığım ben yeni evli, eşini çok seven genç bir kadınım. Sorunum ise, eşimle ilişkiye girdiğim sırada dayanılmaz acılar çekmem. Cinsel organımda müthiş yanma oluyor. Hep böyle acıyla kıvranıyorum. Bu yüzden ilişkiden kaçar oldum. Yatakta eşime cevap veremiyorum. Bu böyle devam edemez. Acaba bende bir sorun mu var? Çünkü bir akıntı da geliyor. Son umut olarak size başvurdum. Bana acele yazarsanız evliliğimi kurtarırsınız.

RUMUZ: SON UMUT

Güzel kızım, ben doktor değilim. Bu konuları danışmak için mutlaka bir kadın ve doğum uzmanına görünmelisin. Bu akıntı sende bir mantar enfeksiyonu olduğunun işareti olabilir. Bu genç yaşında yepyeni bir evlilik yaşarken, böyle bir sıkıntı çekmen tabii ki evliliğini etkiler. Erkekler bu konularda pek anlayışlı değillerdir. Bu nedenle bir an önce tedavi olmanda yarar var. Ayrıca ilişki sırasında vajinan yeteri kadar nemlenmiyorsa, o da acı verebilir. Gerekiyorsa doktoruna, reçetene kayganlaştırıcı kremler eklemesini söylersin.