Bir ateiste aşık oldum

Ben inançlı biriyim. Ama sevdiğim adam, ateist. Bu durumda ilişkimi nasıl sürdüreceğimi bilmiyorum.

Haberin Devamı

Merhaba Güzin Abla; ben yurtdışında doğdum, büyüdüm. 3 yıldır da İstanbul’da yaşıyor ve çalışıyorum. 30 yaşındayım. Kendi ülkemde iş ve ev sahibi olma hayalimi gerçekleştirdim ama 6 aydır beni uyutmayan bir sorunum var. Ben inançlı biriyim fakat yabancı uyruklu bir ateiste aşık oldum. O, Türkiye’ye kesin dönüş yapmadan önceki çalıştığım yerde çalışıyor.
Duygularımı bastırmaya çalıştım, İstanbul’a gelince unuturum diye düşündüm ama olmadı. 3 senedir konuşuyoruz. Ama son 6 ay dayanılmaz bir hale geldi. Çünkü karşımdaki kişi artık evlenmek istiyor.
Ancak ailem de böyle bir damat adayına onay vermez. Ailemi kaybetmek istemiyorum ama onu seviyorum ve seviliyorum.
Şimdi kafamda iki soru işareti var: Ailemi karşıma almak için değecek biri olup olmadığını nasıl anlarım ve aileme bu durumu nasıl açıklarım? Bana yol göster Güzin Abla, çok çaresizim...
◊ Rumuz: Aşk neydi

 

Haberin Devamı

YANIT

Şimdi belki sana sevgini yaşa demem gerekiyor. Ancak, anne ve babanın olumsuz düşünceleri, bir süre sonra seni de etkileyecektir. Bu genç adam sonuçta hem senin, hem de ailenin değerlerine ters bir düşünce yapısına sahip. Aranızda mezhep ya da din farkı olsaydı, yine de bir şekilde uyum sağlanabilirdi. Herkes karşı tarafın inancına saygı duyardı.
Ancak ateist birini, inançlı olmaya ikna etmek pek de kolay değil. İkna etmek için yapılan baskılar fayda sağlamayabilir. Çünkü insanın kendisi inanmaya karar vermeli. Bu yüzden işin oldukça zor kızım. Sana olan sevgisi belki de manevi değerleri kavrayabilmesine, yaşam biçimini değiştirmesine yardım edebilir.

 

Şiddet gördüm ama onu hâlâ unutamadım

Sevgili Güzin Abla, ben 25 yaşındayım. Uzun yıllar biriyle görüştüm. Bu kişiye gerçekten aşıktım. Zamanla aşk sevgiye ya da alışkanlığa mı dönüştü bilemiyorum. Evlenmek istediğimizi ailelerimize söyledik. Ama benim ailem, onu liseyi terk ettiği ve düzenli işi olmadığı için kabul etmedi.
Ben ise üniversite mezunuyum. 2 yıl kadar aileme direnerek devam ettirdim bu ilişkiyi. 1 buçuk yıl önce ayrılma kararı aldım. Nedeni ise biraz ailemin istememesi, biraz da bu kişinin bana ağza alınmayacak küfürler etmesi. Hatta işin şiddete kadar gitmesiydi.
Sinirlerine çok fazla hakim olamıyordu. Siniri geçtikten sonra özür dileyip, bir daha yapmayacağını söylerdi. İlişkimizin başlarında böyle bir şey yoktu. Son zamanlarda, yani ailem istemeyince bu sorun aramızda kavgaya dönüştü.
Ama hakkını yemek istemiyorum, çok güzel zamanlarımız da oldu. Ben kimsenin yanında olmadığım kadar onunla mutlu, huzurlu ve rahattım. Her ne kadar bana kötü sözler söylese de, ilk sevgilim, ilk elini tuttuğum ve çocukluğumun bir parçası olduğu için bende değeri ve yeri bambaşka.
İkimiz de birbirimizin sevgisinden şüphe etmezdik. Ama şimdi durum çok farklı oldu. Ben o şiddet ve küfürden sonra ayrılma kararı aldım.
O sırada yanımda olan aile dostumuzun oğlunu sevdiğimi sandım ve onunla birlikteliğe başladım. Ama birkaç ay sonra bu hislerin yok olduğunu, onu sadece arkadaş olarak gördüğümü fark ettim.
Şu an eski erkek arkadaşım mesaj atıp benimle evlenmek istediğimi söylüyor. Onunla olan geçmişimiz çok güçlü olduğu için aklım, kalbim karışıyor.
◊ Rumuz: Yardım et

Haberin Devamı

YANIT

Bence hayatındaki tüm zoraki insanları silip, her şeye yeniden başlamalısın. Biri şiddet meraklısı, kaba ve küfürbaz bir genç, diğeri ise sadece ailene uygun diye katlandığın biri.
Sen ailen için değil, kendin için yaşamalısın. Evliliği düşüneceksen; seni mutlu edeceğinden emin olduğun, gerçekten sevebileceğin, yüreğini hoplatan birini seçmelisin. Elbette karar sonuçta senin ama bu iki erkeğin de sana uygun olmadığını düşünüyorum.

 

Yazarın Tüm Yazıları