Ben hamileyim, eşim bekar hayatını özlüyor

Merhaba Güzin Abla, ben 7 aylık evli, genç bir kadınım. Şu anda da 6 aylık hamileyim.
Severek evlenip, çok isteyerek hamile kaldım. Bebeğimizi benim gibi çok isteyen bir eşe sahibim. Her şey çok yolundayken eşim son 1 aydır değişti.
Sürekli “Evlenmeseydim şunları yapardım, her günümü farklı bir kızla geçirirdim” gibi sözler söylüyor.
Bu da beni çok üzüyor.
Zaman zaman da “Mesleğe atılır atılmaz evlendim, bir genç erkek olarak bütün istediklerimi yapamadım” gibi pişmanlık sözleri duyuyorum.
İlişkimizde cinsel veya duygusal yönden hiçbir ilgiden mahrum olmamasına rağmen bana sürekli etraftaki kızların ilgisini çektiğini söylüyor.
Daha 22 yaşındayız. Birbirimizi uzun yıllardır tanıyoruz. Şimdi tam bebeğimiz olacakken, böyle birden değişmesi beni çok üzüyor. Hem beni sevip hem de şimdi başka bir hayata heveslenmesi, başka kızlara ilgi duyduğunu söylemesi de ayrı bir mesele.
Ne yapacağımı bilmiyorum.
Kafamı toplayamıyorum. Hamile halimle böyle bir stresi taşıyamıyorum.
Ona bugün dayanamayıp, “İstersen git o hayatı yaşa, eğer beni istediğine karar verirsen geri dön ama o hayat seni mutlu edecekse gelme” dedim.
Bana cevap olarak “İş işten geçti, pişman olsam ne olur, olmasam ne olur” dedi.
Beni başkasıyla aldatmadığından eminim ama içinde hâlâ bekar hayatını yaşamanın özlemi var. Bu durum kendimi çok kötü hissettiriyor. ◊ Rumuz: Geçmişe özlem

YANIT

Sevgili kızım, eşin gerçekten seni şu en hassas olduğun dönemde, hamileliğinin 6’ncı ayında böyle bir strese sokmamalıydı.
Elbette çok ayıp etmiş ama sorunu onun açısından da görmeye çalışıyorum. Genellikle erkekler de eşlerinin hamileliği sırasında ciddi bir gerginlik hissederler.
Onlar da bu dönemi zor atlatırlar, yakında baba olacağı düşüncesinin getirdiği endişelerini, baba olmanın heyecanını kadınlardan çok farklı yaşarlar.
Bir yandan artık baba olacakları için gençliklerini geride bıraktıklarını, hiçbir zaman artık o eski deli dolu, sorumsuz genç adam olamayacaklarını düşünebilirler.
Bence eşinin durumu bu. Baba olmanın sorumluluğu omuzlarına yüklendikçe, o da bir tür stres altında. Bir de tabii senin hamileliğin sırasında haliyle tüm dikkatini ve ilgini doğacak bebeğine yönlendirmiş olman da söz konusu.
Bebeğin doğduktan sonra da yine tüm ilgin bebeğinin üzerinde olacaktır.
Ama sanırım eşin bu ikinci plana düşme durumunu kolay kabul edecek yapıda değil. Bunu dikkate almalısın.
Erkekler genellikle tüm sevgi ve ilginin kendilerinde olmasını isterler. Bunu biraz da anneleri yaratmıştır.
“İstersen git içinde kalan o hayatı yaşa, eğer beni istediğine karar verirsen geri dönersin” demişsin. Bir yandan da eşinin seni sevdiğine inanıyorsun. Haklı olabilirsin.
Hint bir düşünürün dediği gibi “Sizi seven hiçbir zaman terk etmeyecektir, çünkü bırakmak için 100 sebep de olsa, tutmak için bir sebep bulacaktır.”