Ben de aileme yakışır birini sevip çocuk sahibi olabilecek miyim
Paylaş
LinkedinFlipboardLinki KopyalaYazı Tipi
Merhaba Güzin Abla, bu mektubu size çok uzaklardan yazıyorum.
Allah’tan internet var ki, yazılarınızı her gün takip edebiliyor, kendim için çıkarabileceğim dersleri çıkarıyorum. Birçok kişiye çare olduğunuz gibi, benim için de tavsiyeleriniz olacağını düşünüyorum. 28 yaşında, Türkiye’nin en gözde okullarındaki eğitimimi tamamladıktan sonra da yaklaşık 5 senedir değişik ülke ve pozisyonlarda görev yapan bir mühendisim. Şu ana kadar yaptığım işler ve bulunduğum konum itibariyle birçok kişinin gıpta ile takip ettiği, aile ve arkadaş çevresinde de saygıyla anılan ve söylediklerine değer verilen bir insanım. 8 senelik bir arkadaşlık döneminin ardından evlendiğimiz, canım eşimle maalesef evliliğimiz çok kısa süreli oldu. Yollarımızı ayırmamız gerekti. Gerekçe ise onun ve benim kariyer planlarımızın birbirine uymaması idi. Ben kendi işimi açmış, yeni taahhütlere imza atmışken, karşıma sunulan "Ya Türkiye’ye döneriz ya da ayrılıyoruz" teklifi karşısında mecburi olarak ayrılığı seçtiğimde yaşım henüz 25’ti. Eşimle çok iyi anlaşmamıza rağmen onun ailesinin de bu kararının arkasında olması ayrılığımızı kolaylaştırdı. Oysa, 8 sene deliler gibi aşk yaşayarak, rüya gibi bir düğünle evlenmiştik. Ayrılığımızın arkasında güvensizlik, aldatma, üçüncü şahıslar kesinlikle yoktu.
Düştüğüm boşluğun işime zarar vermemesi için çok güçlü olmam gerekiyordu. Tam bu güçsüz anlarımda bir genç kızla tanıştım. Eşime olan aşkımı, sevgimi, 9 senenin alışkanlığını, onu sevmeye çalışarak doldurmayı hedefledim. Çok güzel, alımlı biriydi. Birlikte çok iyi vakit geçirdik. Kültür ve yetişme tarzı farklılıklarını ortak paydalarda birleşerek aşmayı başardık. Yaklaşık 1,5 sene beraber yaşadık. Derken, işim gereği benim başka bir ülkeye gitmem gerekti. Onun da rızasını alarak, eğitimine gittiğim ülkede devam edebilmesi için bütün hazırlıkları tamamladım. Her anlamda yanında olduğum küçük sevgilimle aramıza sadece 1-2 aylık bir ayrılık girmişti ki, dostlarımdan hakkında, yetişme tarzıma ve ahlakımıza yakışmayacak, hiçbir erkeğin kabul edemeyeceği şeyler duydum. Araştırdım; maalesef duyduklarım doğru çıktı.
Şimdi tamamen başka bir ülkede, yeni insanlarla, yeni bir çevreyle çalışmalarıma devam etmeye çalışıyorum. Yine de aklım sürekli onda. Hayatım tüm anlamını kaybetmiş gibi. Bu konuyla ilgili psikolojik destek almayı da düşünüyorum. Ama bugüne kadar hiç ihtiyacım olmadığı için ne derecede fayda göreceğimi de bilemiyorum. Aileme, bana, çevreme yakışır bir kişiyle tanışıp; güvenmeyi, sevmeyi, çocuk sahibi olmayı başaracağım konusunda ciddi endişelerim var. Böyle bir olumsuzluğun, sadece bana değil; sözümden çıkmayan, yolumu izlemeye çalışan kardeşlerime, yakınlarıma da zarar vermesinden korkuyorum. Çünkü şu anda geminin kaptanı benim. İşlerimizin tek sorumlusu olmak sırtımda başka bir yük oluşturuyor. Öncelikle değerli yorumlarınızı almak istedim. Umarım, onca yoğunluğun içinde bana da vakit ayırırsınız.
RUMUZ: KARAMSAR
Elbette bu kadar genç bir yaşta, arka arkaya iki hayal kırıklığı yaşamak seni perişan etmiştir oğlum... Bu genç kız sana karşı katlanamayacağın ne yapmışsa, bence başkalarının sözüne inanmadan önce, onu bir dinlemeliydin diye düşünüyorum. Çünkü insanlar bazen olayları abartır, sevgilileri çekemez, onları ayırmaktan özel bir keyif alabilirler ne yazık ki... Ancak tabii ki yaşam, bu iki hanımla ve onlarla yaşadıklarınla sınırlı değil... Gencecik yaşta iyi bir işadamı olarak, tüm ailenin de işinin de sorumluluğunu yüklenmek kolay değil. Gençliğini yeteri kadar yaşayamıyorsun, ciddi işlerin peşinde koşmaktan, kendine zaman ayıramıyorsun gibi geldi bana...
Elbette bir uzmanın yardımını alabilirsin, ancak ben her şeyden önce insanın kendi kendine yardımcı olabileceğine inanıyorum. Bunun için de şu yaz aylarında, bir süre için işini bir kenara bırakıp, bir uzun tatile çıkmanı tavsiye ederim. Hem belki bu tatilde, özlediğin ruh eşini de bulabilirsin; kim bilir?
Trende bana telefon numarası vermek istemişti
Güzin Ablacığım, sanırım 2003 yılında, köşenizde, Almanya’da yaşayan bir beyin bir yazısını okumuştum; yıllar önce trende göz göze geldiği ve telefon numarasını vermek istediği bir genç hanımı aradığını, sadece merak ettiğini, yaşayıp yaşamadığını öğrenmek istediğini söylüyordu. İşte bu kişi benim. O beyi hemen arayamadım çünkü sorunlarım vardı o dönem, şimdi ise cevap vermek istiyorum ama ne o ilanı bulabildim, ne bir numara, ne de adres var elimde. Size ulaşmamı istemişti o dönem. Sizden ricam bu kişiyi bana ya da beni ona ulaştırmanız. Telefon numaramı veremem, bu yüzden sizden yardım istiyorum. Olumlu veya olumsuz bir cevap bekliyorum.
alliturnam37@hotmail.com
Sevgili kızım, okuduklarıma inanamıyorum. Sırf "Bana mutlaka cevap ver" dediğin için yazıyorum. Eminim okurlarım da bu mektubunu saçma bulacaklardır. Bu adam kimse, yıllar önce, sadece trende karşılaşmışsınız. Sana telefonunu vermek istemiş, madem ilgiliydin, neden almamışsın bu bir. İkincisi, adamcağız bana 5 yıl önce yazmış ben de yayınlamışım. Sen de okumuşsun ve bu hanımın sen olduğunu anlamışsın. O halde neden ona bir mail olsun atmadın o zaman. Şimdi bunca yıl sonra, birden aklına esmiş. O beyi aramak gelmiş içinden, bana yazıyorsun, "Bizi buluştur" diye. Daha o kadar mucize yaratacak gücüm yok, bağışla... Ama her ihtimalle mail adresini yayınlıyorum. Başka da yapabileceğim bir şey yok.
15 yaşında ilişkiye girdim ne durumdayım bilemiyorum
Güzin Ablacığım; ben 15 yaşındayken ağabeyim bildiğim birisi ile ilişkiye girdim; fakat kızlık zarım bozulmadı ve o günden sonra birçok kez ilişkiye girdik. Yine bir şey olmadı, şimdi ne durumdayım, bilemiyorum. Sizce hálá kız mıyım?
RUMUZ: GİZEMLİ
Senin için üzüldüm ama anlayamadım, bu adam sana zorla mı sahip oldu, tecavüz mü etti? Ama bu yaştaki bir kızla rızasıyla bile olsa ilişkiye giren biri suçludur; bu nedenle kim olursa olsun, mahkemeye verilmelidir. Kız olup olmadığını ise ancak bir kadın doğum uzmanının muayenesi sonucu öğrenebilirsin.